W sytuacji, gdy strona występując z żądaniem stwierdzenia nieważności po upływie roku od doręczenia decyzji ostatecznej, powołała się na art. 250 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm. obowiązujący do końca 2002 r./ i twierdzi, że decyzja ta została wydana na podstawie przepisów, które utraciły moc w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego,

Jedynym kryterium przyznawania prawa pomocy jest sytuacja materialna wnioskodawcy. Nie można się więc zgodzić z poglądem, że w sytuacji dużej zaradności skarżącego i braku przymusu adwokackiego, kryterium to nie musi być brane w ogóle pod uwagę.

1. Z art. 178 ust. 1 Konstytucji, który stanowi, że „sędziowie w sprawowaniu swojego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom”, wynikają dla sądów uprawnienia do samodzielnej oceny i ustalenia zgodności podustawowych aktów normatywnych z ustawami, przy rozpoznawaniu także spraw karnych, a w razie stwierdzenia ich niezgodności z ustawami, odmowy ich zastosowania w konkretnej sprawie

W razie stwierdzenia, że oskarżony działał w obronie koniecznej, rozpoznanie oskarżenia go o czyn określony w art. 162 § 1 k.k. popełniony wobec sprawcy zamachu, o ile nie został on zarzucony w akcie oskarżenia, możliwe jest wyłącznie w trybie art. 398 k.p.k.

Niespójność art. 56 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w brzmieniu tego przepisu sprzed 1 stycznia 2003 r. z art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim /Dz.U. nr 140 poz. 938 ze zm./ nie przesądzała o braku podstawy prawnej do pobierania odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych.

Zarzut wyrokowi Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego naruszenie art. 56 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ przez jego błędną wykładnię, gdy faktycznie przepis ten nie stanowił podstawy rozstrzygnięcia nie spełnia wymogów skargi kasacyjnej /art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153

Niespójność art. 56 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w brzmieniu tego przepisu sprzed 1 stycznia 2003 r. z art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim /Dz.U. nr 140 poz. 938 ze zm./ nie przesądzała o braku podstawy prawnej do pobierania odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu niezależnie od tego, czy osiągają dochody z różnych źródeł przychodów, czy też z majątku wspólnego.

Skoro małżonkowie osiągnęli przychód ze sprzedaży majątku wspólnego, to dla celów podatkowych /ustalenia podstawy opodatkowania każdego z nich/ należało wykorzystać art. 43 par. 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy /Dz.U. nr 9 poz. 59 ze zm./ stanowiący, że oboje małżonkowie /co do zasady/ mają równe udziały w majątku wspólnym.