Naruszenie przepisów art. 10 ust. 2 i art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ polegające na nieokreśleniu kwot zwrotu różnicy podatku za poszczególne miesiące w pełnych kwotach - w sytuacji gdy pełne kwoty zwrotu różnicy są podane w wyliczeniu znajdującym się w uzasadnieniu decyzji - nie mogą być traktowane jako

Spory dotyczące zwrotu należności wpłaconych przez stowarzyszenia poręczające na podstawie art. 8 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetu TIR sporządzonej w Genewie dnia 14 listopada 1975 r. /załącznik do Dz.U. 1984 nr 17 poz. 76/ stanowią spory cywilne i nie podlegają rozpatrzeniu na drodze postępowania administracyjnego.

Wyznaczenie przez Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych terminu posiedzenia arbitrów /par. 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpatrywaniu odwołań w sprawach o udzielenie zamówień publicznych - Dz.U. nr 85 poz. 772/ nie jest czynnością, o jakich mowa w art. 3 par. 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002

Ani z treści art. 150 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ ani żadnego innego przepisu prawa nie wynika obowiązek umieszczania na przesyłce względnie na dowodzie doręczenia adnotacji o miejscu umieszczenia pisma doręczanego w toku postępowania podatkowego lub celnego w formie doręczenia opisanego w art. 150 Ordynacji podatkowej, to jest przy

Organ podatkowy na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ nie wydaje odrębnej decyzji o utracie przez podatnika prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę stanowiącą równowartość 30 procent podatku naliczonego, ale utratę tego prawa uwzględnia w przewidzianej w art. 10 ust. 2 tej ustawy decyzji określającej

1. Do stosowania zerowej stawki podatku od towarów i usług przy wykonywaniu usług finansowanych z bezzwrotnej pomocy zagranicznej konieczne było zarejestrowanie umowy w Komitecie Integracji Europejskiej. Wymóg ten dotyczył nie tylko głównych wykonawców, ale także podwykonawców. 2. Z uzasadnienia skargi kasacyjnej zdaje się wynikać pogląd jej autora, iż umowa podwykonawcza nie jest objęta warunkiem

W świetle przepisu art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. 1993 nr 11 poz. 50/ opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegać będzie tylko taka usługa, dla której odpłatność stanowi element konieczny stosunku prawnego, na podstawie którego jest wykonywana /czyli takiego, bez którego umowa ta nie doszłaby do skutku/, bądź o ile strony

Strona sama pozbawiła się prawa do obrony poprzez niezastosowanie się do wezwania do uzupełnienia braków formalnych skargi. Takie działanie strony eliminuje możliwość zastosowania art. 183 par. 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/.

W świetle art. 60 w zw. z art. 183 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, za skuteczne uznać należy wycofanie przez pełnomocnika Spółki skargi kasacyjnej w części dotyczącej zarzutów naruszenia materialnego prawa podatkowego; w takiej sytuacji Naczelny Sąd Administracyjny rozpatruje skargę kasacyjną w pozostałym zakresie.