Wyrok Sądu pierwszej instancji podlegający uchyleniu, gdyż nie doszło do naruszenia prawa procesowego przez organ podatkowy w kontekście instrumentalności wszczęcia postępowania karnego skarbowego celem zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Przepis art. 15z ustawy COVID-19 przedłuża jedynie termin składania wniosków o zezwolenie na pobyt czasowy, lecz nie wpływa na legalność pobytu cudzoziemca w Polsce; nie stanowi zatem przeszkody dla umorzenia postępowania pobytowego.
Przy odmowie świadczenia pielęgnacyjnego należy ustalać bezpośredni związek rezygnacji z pracy z koniecznością opieki nad niepełnosprawnym i nie można wymagać, aby inne osoby zobowiązane do alimentacji podejmowały opiekę (art. 17 ust. 1 pkt 4 uś.r.).
Organ administracji publicznej nie narusza zasady szybkości postępowania i nie dopuszcza się przewlekłości, gdy prowadzenie sprawy cechuje się koncentracją dowodów i adekwatnością czynności w złożonym stanie prawnym, nawet przy znacznym czasie trwania postępowania.
§ 21 uchwały Rady Miasta Torunia niezgodny z ustawą o utrzymaniu czystości i porządku w gminach; przekracza uprawnienia rad gmin dotyczące regulacji obowiązków właścicieli psów, naruszając zasadę proporcjonalności i prawo własności.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną z powodu uchybień formalnych, potwierdzając prawidłowość wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego dotyczącego analizy raportu środowiskowego i niewłaściwego wariantowania analizowanych przedsięwzięć.
Decyzja o przejściu nieruchomości do zasobu Skarbu Państwa, choć zmienia reżim prawny, nie narusza praw przysługujących z tytułu użytkowania wieczystego, uzasadniając jedynie zmianę podmiotu reprezentującego Skarb Państwa.
Przestępstwa z przeszłości, mimo zatarcia skazania, mogą być brane pod uwagę przy ocenie zagrożeń związanych z wydaniem pozwolenia na broń, co uzasadnia odmowę wydania pozwolenia w kontekście bezpieczeństwa publicznego.
Lot z państwa trzeciego do Polski musi być traktowany jako "lot PNR", co nakłada na przewoźnika obowiązek przekazania danych PNR zgodnie z ustawą oraz unijną dyrektywą, niezależnie od charakteru przewozu lub braku systemu rezerwacji.
Odmowa wydania zaświadczenia o milczącym załatwieniu sprawy była zgodna z prawem, gdy organ, zgodnie z art. 24c ust. 1 u.z.z.w.o.ś. i art. 35 § 5 k.p.a., poprawnie wyłączył z biegu 45 dni terminy na uzupełnienie wniosku taryfowego.
Odmowa wydania zaświadczenia o milczącym załatwieniu sprawy jest zgodna z prawem, gdyż organ administracyjny działał w ramach przewidzianego terminu, uwzględniając okresy wyłączone z jego biegu.
Wykładnia pojęcia „wielokrotnie” z art. 71 ust. 1 pkt 4 lit. a u.k.p. wymaga uwzględnienia indywidualnych okoliczności, a czterokrotne naruszenia przepisów egzaminacyjnych nie uzasadniają skreślenia z ewidencji egzaminatorów.
Decyzja administracyjna wydana w postępowaniu należycie przestrzegającym przepisów, nieper se wykazuje rażącego naruszenia prawa, skutkującego stwierdzeniem nieważności. Rażące naruszenie wymaga wykazania oczywistej sprzeczności decyzji z przepisami, co w tej sprawie nie zachodzi.
Organizacja ekologiczna nie jest uprawniona do udziału w postępowaniu na prawach strony, jeżeli nie stwierdzono potrzeby oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, a tym samym postępowanie nie wymaga udziału społeczeństwa.
Niewykonalność decyzji administracyjnej z powodu trwałej niezdolności zdrowotnej skarżącego stanowi przesłankę stwierdzenia jej nieważności, zgodnie z art. 156 § 1 pkt 5 k.p.a. Skarga kasacyjna nie uzasadniała zasadności zakwestionowanych podstaw. Skarga kasacyjna zostaje oddalona.
Skreślenie egzaminatora z ewidencji bez przesłanek zniesienia wcześniejszych decyzji o zawieszeniu postępowania jest prawnie nieuzasadnione, a przesłanki dotyczące uczestnictwa w warsztatach muszą być bezpośrednio rozpatrzone przez organ administracyjny.
Rejestracja pojazdu po raz pierwszy na terenie UE wymaga przedstawienia dokumentu homologacyjnego, przy czym jego brak stanowi naruszenie prawa, lecz nie każdorazowo o charakterze rażącym wymagającym stwierdzenia nieważności decyzji. Ocena rażącego naruszenia prawa musi uwzględniać skutki społeczno-gospodarcze wydanej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że brak dokumentu homologacji przy rejestracji pojazdu spoza UE stanowi oczywiste naruszenie prawa, choć niekoniecznie rażące w kontekście stwierdzenia nieważności decyzji.
Przepadek pojazdu mechanicznego na podstawie art. 44b k.k. może być orzeczony jedynie wobec własnego pojazdu sprawcy, gdyże inna decyzja narusza prawo własności; w przypadku użytkowania pojazdu, który nie jest własnością sprawcy, sąd orzeka przepadek równowartości pojazdu.
Informacje dotyczące czynności nadzorczych podejmowanych przez KNF w wykonywaniu nadzoru nad rynkiem kapitałowym stanowią tajemnicę zawodową w rozumieniu art. 147 u.o.i.f. w związku z art. 19 ust. 1 u.n.r.k. i nie podlegają udostępnieniu na zasadach ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Grunty pokryte śródlądowymi wodami płynącymi, będące własnością Skarbu Państwa, należą do jego zasobu nieruchomości, nawet jeśli są w użytkowaniu wieczystym, które pozostaje nienaruszone jako odrębne prawo rzeczowe chronione obowiązującymi przepisami.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że przejście gruntów pokrytych śródlądowymi wodami płynącymi do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa nie narusza praw użytkowników wieczystych, a decyzja starosty stanowi czynność deklaratoryjną, porządkującą kompetencje właścicielskie Skarbu Państwa.
Decyzja o przejściu gruntów pokrytych wodami do zasobu Skarbu Państwa, zgodnie z art. 218 ust. 1 i 2 Prawa wodnego, ma charakter deklaratoryjny i nie narusza prawa użytkowania wieczystego. Zarzuty kasacyjne uznane za bezzasadne.
NSA potwierdził, że zakres i treść pozwolenia wodnoprawnego nie może być domniemywana ani rozszerzana poza literalne brzmienie, co skutkuje podtrzymaniem decyzji o nałożeniu opłaty podwyższonej za działanie bez wymaganego pozwolenia.