Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że brak nowych istotnych okoliczności prawnych lub faktycznych wyklucza zmianę uprzednio prawomocnie zakończonego postępowania dotyczącego podejrzenia choroby zawodowej, co skutkowało oddaleniem skargi kasacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną A. Sp. z o.o., uznając, że decyzja Wojewody Podkarpackiego o uchyleniu postanowienia Prezydenta Miasta Rzeszowa była zasadna z uwagi na istotne nieprawidłowości proceduralne i projektowe, które wymagały ponownego rozpatrzenia.
Skarga kasacyjna na decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę oddalona jako nieuzasadniona. Projekt budowlany spełniał wszystkie wymogi formalno-prawne, a zastosowane rozwiązania nie naruszały interesów Wspólnoty Mieszkaniowej.
Orzeczenie sądu rejonowego było niedopuszczalne w zakresie środka kompensacyjnego, gdyż szkoda została dobrowolnie naprawiona przed wyrokowaniem, co oznacza rażące naruszenie art. 46 § 1 k.k.
1. Uchylenie przez Sąd Najwyższy orzekający w składzie spełniającym wymogi sądu z art. 19 ust. 1 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE C202/16) wyroku zaskarżonego skargą nadzwyczajną i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania właściwemu sądowi (art. 91 § 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym, Dz. U. z 2024 r. poz. 622) ma ten skutek, że postępowanie wszczęte w celu
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził zgodność z prawem, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie ustanawia barier dla stosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu nadanym od 1 października 2020 r., eliminując zasadę proporcjonalności w odniesieniu do ekwiwalentów za okresy po 6 listopada 2018 r.
Opieka nad osobą niepełnosprawną, będąca przedmiotem świadczeń opiekuńczych, nie uzasadnia przyznania świadczenia pielęgnacyjnego; brak związku przyczynowego między opieką a rezygnacją z zatrudnienia. Skarga kasacyjna oddalona.
Roszczenie przedsiębiorcy o uchylenie wyroku oraz decyzji nakładającej karę pieniężną było zasadne, ze względu na niekonstytucyjny charakter przepisów będących podstawą nałożonych ograniczeń, które muszą mieć umocowanie ustawowe.
W sprawie zachodziła potrzeba ponownego rozpoznania wniosku o wpis parku do rejestru zabytków, z uwagi na błędne ustalenia co do niespełnienia przesłanek interesu społecznego oraz celów statutowych, uzasadniających wszczęcie postępowania administracyjnego.
Postanowienia regulaminu studiów doktoranckich uczelni muszą być zgodne z ustawowym zakresem uznaniowości decyzji o skreśleniu z listy doktorantów. Ocena legalności decyzji wymaga jednoznacznego wskazania podstawy prawnej.
Decyzja Komendanta pozostaje w zgodzie z obowiązującym stanem prawnym, a wykładnia przepisów dotyczących ekwiwalentu nie stanowi rażącego naruszenia prawa, co wyklucza eliminację decyzji z obrotu prawnego.
W przypadku stwierdzenia niezgodności jakości paliwa z wymogami prawnymi, właściwy organ ma obowiązek nałożenia kosztów badań na przedsiębiorcę, a wynik badań pełni rolę opinii biegłego, której prawidłowość musi być wykazana kontrdowodami, aby zakwestonować nałożony obowiązek.
Sąd potwierdził, że ekwiwalent za niewykorzystany urlop policjantów zwolnionych po 6 listopada 2018 r. winien być obliczany na podstawie nowych zasad (1/21 miesięcznego uposażenia), zgodnie z nowelizacją ustawy o Policji, odrzucając dotychczasowy sposób (1/30) jako niezgodny z Konstytucją.
Prawo do pomocy w postaci jednego gorącego posiłku dziennie ma charakter subsydiarny i zależy od możliwości świadczeniobiorcy oraz organu pomocy społecznej, nie obligując organu do spełniania wszelkich potrzeb w pełnym zakresie.
Skarga kasacyjna Komendanta Stołecznego Policji zostaje oddalona; zaskarżony wyrok odpowiada prawu pomimo wadliwego uzasadnienia w zakresie interpretacji ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop.
Rada gminy ma obowiązek zapewnić w drodze uchwały kompleksowy odbiór wszystkich rodzajów odpadów komunalnych bezpośrednio z nieruchomości zamieszkałych, spełniając wymogi wynikające z przepisów ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając, że organ administracyjny prawidłowo odmówił przyznania pomocy mieszkaniowej, a zarzuty proceduralne dotyczące obowiązku informacyjnego nie mają wpływu na wynik postępowania.
Agregat prądotwórczy zlokalizowany na nieruchomości inwestora nie stanowi "wolnostojącego urządzenia technicznego" w rozumieniu Prawa budowlanego, co wyklucza jego klasyfikację jako budowli. Organy nadzoru budowlanego działają na podstawie materiału dowodowego odpowiadającego rzeczywistemu stanowi faktycznemu.
Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop przed dniem 6 listopada 2018 r. należy obliczać według zasad wskazanych w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., przy zastosowaniu współczynnika 1/21, nie zaś dotychczasowego 1/30, co obowiązuje wszystkie organy, w tym organ Policji.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż w braku nowej, istotnej dla istoty sprawy okoliczności, umorzenie ponownie wszczętego postępowania opartego na tożsamym przedmiocie i faktycznych przesłankach, jest zgodne z art. 105 § 1 k.p.a., wykluczając jakiekolwiek nowe rozstrzygnięcie.
Hala namiotowa, jako obiekt budowlany trwale związany z gruntem, jest budowlą wymagającą pozwolenia na budowę. W przypadku braku takiego pozwolenia dopuszcza się samowolę budowlaną podlegającą obowiązkowi rozbiórki zgodnie z art. 49e pkt 1 ustawy Prawo budowlane.
NSA orzekł, że organy administracyjne, przyznając zasiłek celowy na zakup żywności w określonej kwocie, nie przekroczyły granic uznania administracyjnego, gdyż pomoc społeczna ma na celu wspieranie podstawowych potrzeb życiowych, a nie pełne zaspokojenie wszystkich roszczeń beneficjentów.
Pomoc społeczna ma charakter subsydiarny i wspierający, co uzasadnia ograniczenie wysokości świadczeń z zasiłku celowego, nawet przy spełnieniu przesłanek prawnych, chyba że władze publiczne dysponują wystarczającymi środkami finansowymi.
Odmowa przyznania skarżącej specjalnego zasiłku celowego, pomimo trudnej sytuacji finansowej, jest zgodna z prawem, gdy brak przesłanek wyjątkowych, spełniających kryterium 'szczególnie uzasadnionego przypadku', wymaganych przez art. 41 ustawy o pomocy społecznej.