Informacje dotyczące rezultatów postępowania wyjaśniającego przeprowadzanego wobec funkcjonariuszy Policji mają charakter informacji publicznej i co do zasady podlegają udostępnieniu, chyba że ich udostępnienie jest ograniczone na podstawie przepisów o ochronie danych osobowych lub tajemnic prawnychronionych.

Obliczanie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop policjanta sprzed 6 listopada 2018 r. wymaga stosowania zasad z ustawy o Policji w brzmieniu przed orzeczeniem TK, uwzględniając nowy przelicznik 1/21, wynikający z wyroku TK i nowelizacji art. 115a.

Nieprzerwane zaprzestanie służby przez funkcjonariusza ABW przez 12 miesięcy z powodu choroby, stanowi wystarczającą przesłankę do jego zwolnienia, niezależnie od późniejszego ustalenia trwałej niezdolności do służby.

NSA, uchylając wyrok WSA, uznał, że stosowanie art. 100d ustawy o pomocy określające wstrzymanie biegu terminów na wydanie decyzji administracyjnej było zasadne oraz że Wojewoda Wielkopolski nie dopuścił się bezczynności.

Szef Krajowej Administracji Skarbowej jest zobowiązany udzielić informacji z Jednolitych Plików Kontrolnych na żądanie organu egzekucyjnego zgodnie z art. 36 § 1b ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, co nie narusza tajemnicy skarbowej.

Przetwarzanie danych osobowych w celach zabezpieczenia się przed hipotetycznymi roszczeniami nie uzasadnia zastosowania art. 6 ust. 1 lit. f RODO. Działania takie muszą odnosić się do rzeczywistego zainteresowania prawnie uzasadnionego wynikającego z istniejących, a nie ewentualnych, roszczeń.

Informacja o zawiadomieniu przez sędziego o przestępstwie podlega ujawnieniu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, gdy skarżący domaga się wiedzy, nie zaś dokumentacji, a nie jest obowiązkowo zawarta w aktach sprawy cywilnej.

NSA uznał, że przepisy specustawy ukraińskiej dotyczące proceduralnych ograniczeń obejmują wszystkich cudzoziemców, a wcześniejsze przedłużanie ich obowiązywania po ustaniu sytuacji kryzysowej narusza zasadę proporcjonalności oraz równego dostępu do sądu.

NSA stwierdza, że zarzuty przeciw decyzji kasatoryjnej ŚWINB są bezzasadne, a decyzja o ponownym rozpatrzeniu sprawy przez organ I instancji jest uzasadniona z uwagi na konieczność dokładnego ustalenia stanu faktycznego w zakresie instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej.

Nie można skutecznie zarzucać naruszenia prawa procesowego z powodu pominięcia spadkobierców w postępowaniu administracyjnym, gdy ustalenie stron nastąpiło na podstawie oświadczeń, a zarzut dotyczy innego podmiotu niż skarżący. Skarga kasacyjna oddalona.

Art. 115a ustawy o Policji, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą, powinien być interpretowany zgodnie z wymogami konstytucyjnymi i stosowany retrospektywnie dla okresów sprzed 6 listopada 2018 r., co uzasadnia przyznanie ekwiwalentu za niewykorzystany urlop zgodnie z mnożnikiem 1/21. Skargę kasacyjną Komendanta Wojewódzkiego Policji oddalono.

Decyzje organów administracyjnych dotyczące wygaśnięcia stosunku służbowego muszą opierać się na pełnej i wiarygodnej analizie materiału dowodowego, z uwzględnieniem kwalifikacji, przebiegu służby i dotychczasowego miejsca zamieszkania funkcjonariusza. Organy administracji publicznej winny dochować należytej staranności w gromadzeniu i ocenie dowodów, a wybiórcze ich traktowanie narusza zasady praworządności

Orzeczenie NSA potwierdza, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stanowi przeszkody w stosowaniu art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r.; decyzje odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu zostały słusznie uchylone.

Wobec stwierdzenia niekonstytucyjności części regulacji dotyczących przelicznika ekwiwalentu urlopowego, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż przy ustalaniu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop należy stosować art. 115a ustawy o Policji w konstytucyjnym brzmieniu, tj. uwzględniając przelicznik 1/21.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie zmienia zasad ustalania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, lecz odnosi się do jego przyznania na zasadach obowiązujących przed 6 listopada 2018. Sąd oddalił skargę kasacyjną, przyjmując, że wyrok WSA, mimo błędnego uzasadnienia, jest zgodny z prawem.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że odmowa Zarządu Województwa Małopolskiego uwzględnienia protestu skarżącej została dokonana z naruszeniem zasad rzetelności i przejrzystości oceny wniosków, co miało istotny wpływ na wynik sprawy; skarga kasacyjna została oddalona.

Bezczynność organu administracji publicznej, mimo zachodzenia jej przesłanek, nie zawsze kwalifikuje się jako rażące naruszenie prawa, wynikające z braku wydania postanowienia. Organ musi wykazać brak działań sprzecznych z prawem, co uchyla możliwość zasądzenia roszczeń na tej podstawie.

Przetwarzanie danych osobowych w celach oceny zdolności kredytowej przez bank jest dopuszczalne wyłącznie do momentu zawarcia umowy kredytowej. Brak zawarcia umowy skutkuje koniecznością usunięcia danych, jeśli osoba, której dane dotyczą, wyrazi takie żądanie. Dalsze przechowywanie danych nie jest uzasadnione prawnie.

Decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, wydana na rzecz szkoły i uczniowskiego klubu sportowego, nie stanowi rażącego naruszenia prawa, nawet jeżeli przedsięwzięcie związane jest z dodatkowymi celami podmiotów prywatnych.

Narzucony w sprawie przez organy podatkowe zakaz odliczenia podatku naliczonego na podstawie niewiarygodnych faktur VAT jest prawidłowy. Faktury te nie odzwierciedlają rzeczywistych transakcji, przez co nie dają prawa do korekty deklaracji podatkowej.

Przyznanie świadczenia z art. 83 ust. 1 ustawy emerytalnej wymaga ustalenia nadzwyczajnych okoliczności powodujących brak spełnienia warunków ustawowych do renty lub emerytury. Odmowa organu ZUS winna być uzasadniona pełnym zgromadzeniem materiału dowodowego i rozważeniem wszystkich istotnych aspektów stanu faktycznego.

Wpis w CEIDG może być dowodem podjęcia działalności gospodarczej, ale nie jest rozstrzygający. Organ administracyjny musi przeprowadzić wyczerpujące postępowanie dowodowe w celu ustalenia faktycznego jej prowadzenia. W przypadku braku takiego prowadzenia organ powinien ponownie przeanalizować dowody.

Na postanowienie uzgodnieniowe dotyczące warunków środowiskowych nie przysługuje zażalenie; jego zaskarżenie jest możliwe wyłącznie w postępowaniu odwoławczym od decyzji głównej, co zgodne jest z prawem unijnym i krajowym.

Nie istnieje obowiązek przeprowadzenia pełnej oceny oddziaływania na środowisko dla inwestycji drogowej o ograniczonym charakterze, gdy opinie organów współdziałających nie wykazują potrzeby jej przeprowadzenia.