Ustalony przez Radę Powiatu Żywieckiego rozkład godzin pracy aptek ogólnodostępnych, niewzględniający potrzeb ludności i nie gwarantujący dostępności w porze nocnej, jest niezgodny z art. 94 ust. 1 Prawa farmaceutycznego, co uzasadnia stwierdzenie nieważności uchwały przez organ nadzoru.

Uchwała Rady Miasta w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie narusza ustaleń studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, jeżeli dokonuje jedynie doprecyzowania i konkretnego rozwinięcia kierunków wynikających ze studium, bez ich modyfikacji.

Decyzja odmawiająca uchylenia decyzji ostatecznej na podstawie res iudicata musi uwzględniać brak tożsamości przedmiotowej spraw poprzednich, co uniemożliwia powołanie się na powagę rzeczy osądzonej, pozwalając na rozpoznanie wniosku w trybie art. 155 KPA.

Naczelny Sąd Administracyjny utrzymał w mocy wyrok sądu I instancji, stwierdzając bezczynność Wojewody Pomorskiego z rażącym naruszeniem prawa, zobowiązując do rozpoznania wniosku cudzoziemca oraz przyznając skarżącemu odpowiednią rekompensatę pieniężną.

Skarga kasacyjna L. S.A. w restrukturyzacji od wyroku WSA w Warszawie, dotycząca odmowy udzielenia ulgi płatniczej przez DIAS, oddalona. Organy podatkowe prawidłowo ustaliły brak przesłanek „ważnego interesu podatnika” i „interesu publicznego” w oparciu o skrupulatne i zgodne z zasadami oceny dowodów postępowanie.

NSA oddalił skargę kasacyjną T.K., uznając za zgodne z prawem stwierdzenie, że parkowanie w strefie płatnego parkowania odbywało się na miejscach prawidłowo oznaczonych znakami pionowymi, co spełniało wymogi ustawowe. Zarzuty naruszenia przepisów procesowych nie miały istotnego wpływu na wynik orzeczenia.

Skarga kasacyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, dotycząca ustalenia odszkodowania za wywłaszczone grunty na cele drogowe, została oddalona. Ustalenie wartości gruntu zgodnie z przeznaczeniem drogowym w momencie wywłaszczenia jest zgodne z zasadą słusznego odszkodowania w rozumieniu konstytucyjnym.

Skarżący, nie wykazując interesu prawnego w rozumieniu art. 28 k.p.a., nie jest uprawniony do żądania wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia z 1952 r. Brak interesu prawnego skutkuje zasadną odmową wszczęcia postępowania.

Stwierdzenie rażącego naruszenia prawa wymaga wykazania oczywistości naruszenia, jednoznaczności przepisu oraz istotnych skutków społeczno-gospodarczych czyniących decyzję nieakceptowalną w obrocie prawnym.

Warunek wspólnego zamieszkiwania dzieci z żołnierzem zawodowym w kontekście ustalania wysokości odprawy mieszkaniowej wymaga spełnienia kryterium stałego oraz rzeczywistego pobytu dzieci z rodzicem, a nie jedynie czasowego zamieszkiwania.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł o oddaleniu skargi kasacyjnej, stwierdzając brak podstaw kasacyjnych wynikających z naruszenia przepisów postępowania oraz prawa materialnego, a przyjęcie ustaleń faktycznych Sądu I instancji za zgodne z prawem.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że oczywiste naruszenie wymogu przedstawienia dokumentu homologacji przy rejestracji pojazdu nie spełnia przesłanek rażącego naruszenia prawa, wykluczając podstawy do uwzględnienia skargi kasacyjnej.

Decyzja dotycząca odpowiedzialności podatkowej osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej powinna być doręczana na adres z ewidencji PESEL, nie zaś z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Wniosek o wznowienie postępowania administracyjnego, złożony po upływie ustawowego terminu jednego miesiąca od dnia uzyskania wiedzy o decyzji, skutkuje odmową wznowienia, bez względu na późniejsze poznanie jej szczegółowych treści. Złożenie wniosku po terminie czyni postępowanie wznowieniowe niedopuszczalnym.

Skarga kasacyjna, oparta na zarzutach naruszenia prawa materialnego i procesowego, została oddalona z uwagi na nieskuteczność sformułowanych zarzutów oraz brak uzasadnienia. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził procedurę administracyjną dla spraw zwrotu nienależnych środków ARiMR.

Rękojmia należytego prowadzenia apteki obejmuje przestrzeganie ustawowych zasad prowadzenia działalności farmaceutycznej. Naruszenia związane z pozamedycznym wykorzystaniem produktów mogą skutkować utratą rękojmi oraz cofnięciem zezwolenia na prowadzenie apteki.

Art. 37at ust. 8 Prawa farmaceutycznego wiąże obowiązek przekazania dokumentacji z prowadzonymi przez organ inspekcją lub kontrolą. Nałożenie kary pieniężnej za nieprzekazanie dokumentów poza tymi ramami jest niedopuszczalne, prowadząc do uchylenia decyzji nakładającej karę.

Uchwała o powołaniu Rady Społecznej bez uwzględnienia przedstawiciela Wojewody, mimo jego formalnego desygnowania, stanowi istotne naruszenie prawne, skutkujące nieważnością aktu prawnego.

Naczelny Sąd Administracyjny, uznając skargę kasacyjną za niezasadną, potwierdził spełnienie przesłanek do pociągnięcia członka zarządu do solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, wobec wykazania bezskuteczności egzekucji i braku terminowego zgłoszenia upadłości, którą to odpowiedzialność potwierdzają przyjęte ustalenia faktyczne.

Członek zarządu spółki z o.o., na którego nałożono odpowiedzialność podatkową jako osoby trzeciej z tytułu zaległości podatkowych spółki, nie może zostać zwolniony od tej odpowiedzialności, gdy egzekucja przeciwko spółce okazała się bezskuteczna, a sam wniosek o ogłoszenie upadłości złożono po terminie określonym przepisami prawa.

Decyzja o odmowie przyznania stypendium doktoranckiego musi opierać się na ścisłym przestrzeganiu terminów określonych w odpowiednich regulacjach wewnętrznych uczelni, a terminy te nie mogą być uznawane za instrukcyjne lub dowolnie zmieniane bez podstawy prawnej.

Kontrola w zakresie wykorzystania dotacji oświatowych może być prowadzona poza siedzibą kontrolowanego, a zaskarżone postanowienia uchwały w tej kwestii są zgodne z prawem, co uzasadnia oddalenie skargi kasacyjnej.

Przedłużenie kontroli przez organy Państwowej Inspekcji Pracy jest zgodne z prawem, jeśli postanowienia Konwencji nr 81 MOP, ratyfikowane przez Polskę, nie ograniczają czasu trwania kontroli, a zakończenie czynności kontrolnych następuje po rozpatrzeniu zgłoszonych przez pracodawcę zastrzeżeń do protokołu.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że organ dotujący prawidłowo ustalił wysokość dotacji oświatowej zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, jako formę wsparcia, a nie pełne finansowanie niepublicznych placówek oświatowych, oddalając skargę kasacyjną.