Niedotrzymanie terminu z przyczyn niezależnych od obwinionego, związane z zaniedbaniem obrońcy, uzasadnia przywrócenie terminu na wniesienie odwołania, co powinno być oceniane zgodnie z art. 126 § 1 K.p.k., a nie przepisami postępowania administracyjnego.

NSA potwierdził obowiązek stosowania w procesie ustalania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop zasad określonych w wyroku TK z dnia 30 października 2018 r., co wyklucza stosowanie przelicznika 1/30 części uposażenia. Skarga kasacyjna została oddalona.

W świetle wyroku TK K 7/15, brak podstaw do stosowania dyskusyjnego art. 9 ust. 1 w zw. z art. 115a ustawy o szczególnych rozwiązaniach w sposób powielający normę uznaną za niezgodną z Konstytucją. Organy policyjne winny stosować się do zrealizowanego wyroku TK, uwzględniającego ekwiwalent 1/21 dla należnego za niewykorzystany urlop wypłaty za okres sprzed 6 listopada 2018 r.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy policjanta winien być ustalany według przelicznika 1/21, zapewniając zgodność z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego oraz Konstytucją RP, co eliminuje niekonstytucyjność wcześniejszych regulacji.

Należności z tytułu udzielenia licencji na oprogramowanie komputerowe nie stanowią należności licencyjnych w rozumieniu umowy polsko-niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania i nie podlegają opodatkowaniu w Polsce jako przychody z praw autorskich.

Skarga kasacyjna dotycząca ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy odrzucona, gdyż nie wykazano przesłanki z art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej. NSA uznał decyzję organu administracji skarbowej za prawidłową, a skargę kasacyjną za niezasadną.

Przepisy art. 100c i 100d specustawy ukraińskiej mają zastosowanie do wszystkich cudzoziemców i w okresie ich obowiązywania wstrzymują bieg terminów administracyjnych, co wyklucza możliwość uznania bezczynności organu w przypadkach postępowań o pobyt czasowy.

Wniosek o udostępnienie danych, gdy nie wskazuje wiarygodnie żądania informacji publicznej, nie zobowiązuje organu do udostępnienia informacji na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej, o ile nie zostały spełnione minimalne wymogi kwalifikacji tego żądania jako wniosku w rozumieniu ustawy.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że przy wyliczeniu limitu dla kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., przychody i koszty związane z działalnością zwolnioną z podatku w specjalnej strefie ekonomicznej są wyłączone.

Umowy Shadow Share Agreement, związane z wynagrodzeniem członka zarządu, nie są instrumentami pochodnymi, lecz potencjalnie stanowią część wynagrodzenia ze stosunku pracy; brak podstaw do zastosowania klauzuli GAAR. Rozstrzygnięcie wymaga ponownego rozpatrzenia przez właściwy organ podatkowy zgodnie z prawidłową klasyfikacją przychodów.

Wyrok TSUE w sprawie C-587/10 może wpływać na decyzje krajowe dotyczące VAT poprzez rozważenie wymogów formalnych i materialnych, co uzasadnia wznowienie postępowania na podstawie art. 240 § 1 pkt 11 Ordynacji podatkowej.

Przywrócenie terminu do wniesienia odwołania jest uzależnione od braku jakiejkolwiek winy strony, w tym niedbalstwa. Schorzenie, nawet potwierdzone zaświadczeniem lekarskim, nie zwalnia z obowiązku należytej staranności, jeśli nie uniemożliwia ono formalnych czynności.

Ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości na cele publiczne, zgodne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jest dopuszczalne, nawet bez zgody właściciela, jeśli plan dopuszcza realizację inwestycji liniowej niskiego napięcia. Decyzja nie naruszała prawa materialnego ani procesowego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną i uznał, że cele wywłaszczenia nieruchomości zostały zrealizowane, a proceduralne uchybienia nie miały wpływu na wynik postępowania.

Informacje dotyczące podstaw prawnych działania organów władzy publicznej oraz ich interpretacja nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej; zatem brak bezczynności organu w przypadku nieudzielenia ich w tym trybie.

Postanowienia art. 8 ust. 9 ustawy o pomocy społecznej dotyczące przypisania dochodu z gospodarstwa rolnego mają charakter bezwzględny i organ administracyjny nie jest zobowiązany do oceny rzeczywistego dochodu z tego źródła. Fikcja prawna przewiduje uzyskiwanie dochodu miesięcznego przez właściciela lub posiadacza 1 ha przeliczeniowego gruntu.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną M.P., uznając, że ustalenia organów administracyjnych były zgodne z art. 8 ust. 9 u.p.s., nakazującym przyjęcie dochodu z gospodarstwa rolnego. Przyznany zasiłek celowy w kwocie 210 zł był adekwatny do przyjętej polityki i możliwości finansowych organu.

Sąd kasacyjny oddala skargę kasacyjną, uznając za prawidłowe decyzje organów administracyjnych oparte na fikcji prawnej zaliczania dochodu z gospodarstwa rolnego do dochodu wnioskodawcy. Przepisy nie przewidują ustalania dochodu na podstawie faktycznego korzystania z gruntów, lecz na podstawie posiadania. Rozstrzygnięcia dotyczące przyznania zasiłku celowego były zgodne z prawem i polityką pomocy społecznej

Zanonimizowane uzasadnienie postanowienia sądu, jako informacja publiczna, podlega udostępnieniu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Brak uzasadnienia odmowy na gruncie Kodeksu postępowania karnego. Odmowa udostępnienia uchylona, a kosztami obciążono organ.

Zaliczenie kaucji gwarancyjnej na poczet zaległości podatkowych jest dopuszczalne z mocy prawa z dniem powstania zaległości, bez potrzeby złożenia wniosku przez składającego kaucję, a przepis art. 9 ust. 6 ustawy nowelizującej nie wymaga wcześniejszego wniosku o zwrot kaucji.

Informacje zawarte w ofertach dotyczące komplementarności działań, udzielania świadczeń i wcześniejszej działalności oferenta nie stanowią tajemnicy przedsiębiorstwa. W związku z tym odmowa ich udostępnienia narusza przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Organ administracyjny pozostający w bezczynności w rażący sposób narusza prawo, gdy nie rozpatrzy sprawy formalnie zgłoszonej w ustawowych terminach, pomimo istnienia podstaw proceduralnych do wszczęcia postępowania.

Spółdzielnia Mieszkaniowa nie posiadając interesu prawnego, nie może być stroną w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej. Umowy cywilnoprawne nie kreują interesu prawnego w sferze prawa administracyjnego.

Dla uznania, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, istotne jest posiadanie odpowiedniej infrastruktury i kontroli nad nią; sama współpraca z innym podmiotem nie stanowi o posiadaniu takiego miejsca.