Nieprzedłożenie ważnego certyfikatu pojazdu w trakcie kontroli drogowej równoznaczne jest z jego brakiem; odpowiedzialność za to ciąży na przewoźniku, niezależnie od barier językowych kierowcy w trakcie kontroli.

Narzucenie obowiązków właścicielom nieruchomości związanych z lokalizacją i obsługą pojemników na odpady komunalne przez Radę Miasta Kielce jest zgodne z delegacjami ustawowymi zawartymi w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, czego stwierdzenia nieważności nie wymaga rozstrzygnięcie sądu.

Uchwała Rady Miejskiej nie może być prawnie skuteczna, jeżeli jej treść uniemożliwia zgodną z prawem, wynikającą z art. 18a ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, reprezentację wszystkich klubów radnych w Komisji Rewizyjnej.

Zasada neutralności podatkowej jako gwarancja dla podatnika nie może być ograniczana bez obiektywnego wykazania jego złej wiary. Instrumentalne wszczęcie postępowań karnych nie może prowadzić do zawieszenia przedawnienia zobowiązań bez właściwego uzasadnienia faktycznego i proceduralnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że ocena projektu przez PARP odbyła się zgodnie z prawem i kryteriami projektowymi, a brak niezbędnych danych we wniosku uniemożliwił jego pozytywną ocenę. Organ nie dopuścił się uchybień proceduralnych, które mogłyby wpływać na wynik oceny.

W przypadku nienależnych płatności wynikających z błędu organu, zwolnienie z obowiązku ich zwrotu wymaga niemożności wykrycia błędu przez beneficjenta w typowych warunkach; nie zasługuje na zwolnienie z obowiązku beneficjent będący wiceprezesem spółki, gdy błąd mógł zostać wykryty.

Postanowienie organu administracji stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia skargi na czynność egzekucyjną, może być wydane niezależnie od rozstrzygnięcia wniosku o przywrócenie tego terminu; kwestię terminowości środka zaskarżenia ocenia się na podstawie daty dokonania doręczenia i wpłynięcia środków zaskarżenia.

Decyzja Głównego Inspektora Ochrony Środowiska o umorzeniu postępowania dotyczącego wstrzymania działalności kopalni była prawidłowa, gdyż działalność nie miała znacznego wpływu na pogorszenie stanu środowiska oraz nie zagrażała zdrowiu ludzi.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził zasadność nałożenia podwyższonej opłaty przez organ administracji wodnej w sytuacji, gdy podmiot korzysta z wód podziemnych bez ważnego pozwolenia wodnoprawnego, mimo złożenia wniosku o nowe pozwolenie przed wygaśnięciem dotychczasowego.

Zarządzenia pokontrolne wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska są aktami władczymi podlegającymi kognicji sądów administracyjnych; betonowe podkłady i masy ziemne spełniają definicję odpadów, co uzasadnia obowiązek ich ewidencji w BDO.

Skarga kasacyjna na wyrok oddalający skargę dotyczącą odpowiedzialności podatkowej członka zarządu została oddalona ze względu na brak zasadności zarzutów proceduralnych i materialnych, potwierdzając spełnienie przesłanek odpowiedzialności określonych w Ordynacji podatkowej oraz Prawie upadłościowym.

Oddalenie skargi kasacyjnej uzasadnione niespełnieniem przesłanek przywrócenia terminu, brak uprawdopodobnienia braku winy w uchybieniu terminu do usunięcia braków formalnych wniosku administracyjnego.

Prawo do odliczenia VAT traci podatnik, który wiedział lub powinien był wiedzieć, że transakcja udokumentowana fakturą nosi znamiona oszustwa.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z uwagi na niepełne uzasadnienie dotyczące błędnej wykładni warunków udziału w postępowaniu ofertowym, zobowiązując WSA do ponownego rozpoznania sprawy z uwzględnieniem zarzutów skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził naruszenie art. 141 § 4 p.p.s.a. przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, co skutkowało uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania z uwzględnieniem szczegółowej analizy warunków zamówienia oraz ich interpretacji w świetle powiązań uczestników postępowania ofertowego.

Lokal mieszkalny, by uzyskać status samodzielności, musi spełniać wymogi techniczne i zgodność z zatwierdzonym projektem budowlanym oraz pozwoleniem na użytkowanie. Brak takich zgodności uzasadnia odmowę wydania zaświadczenia o samodzielności lokalu.

Decyzja o pozwoleniu na budowę chodnika w trybie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. nie stanowi rażącego naruszenia prawa, gdy szerokość chodnika jest jedynie nieznacznie mniejsza od wymaganej, ani gdy inwestor złożył akceptowalne oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że nakaz rozbiórki samowolnie zbudowanego obiektu jest zgodny z prawem, a kwestie cywilnoprawne dotyczące zasiedzenia działek są niezależne od procesu legalizacji budowy.

Naczelny Sąd Administracyjny utrzymał w mocy decyzję o nałożeniu kary pieniężnej za brak ważnego badania technicznego, uznając, że przesłanki dla umorzenia postępowania nie zostały spełnione, ponieważ skarżąca miała możliwość spełnienia wymogów przepisów transportowych.

Skarżący kasacyjnie nie posiadają legitymacji prawnej do udziału w postępowaniu administracyjnym dotyczącym zezwolenia na usunięcie drzew, albowiem nie są właścicielami ani posiadaczami całej nieruchomości, co wyklucza ich status jako strony w niniejszym postępowaniu.

Brak prawidłowości w ocenie poprawności analizy finansowej oraz niespełnienie innych kluczowych kryteriów kwalifikacyjnych przez wnioskodawcę uzasadnia odmowę przyznania dofinansowania, zaś zarzuty proceduralne nie były wystarczająco wykazane.

Zgodność projektu budowlanego z dokumentami geodezyjnymi jest kluczowa przy udzielaniu pozwoleń na budowę. Ewentualne roszczenia dotyczące poprawności granic działek winny być rozstrzygane w osobnych postępowaniach, niezależnych od postępowania administracyjnego o pozwolenie na budowę, które winno opierać się na aktualnych danych geodezyjnych.

Doręczenie zarządzenia zabezpieczenia w trybie art. 155b § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2025 poz. 132) w wykonaniu decyzji o zabezpieczeniu, o której mowa w art. 33 § 2 w zw. z art. 33 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111), powinno nastąpić do rąk pełnomocnika ustanowionego i zgłoszonego przez

Termin dla złożenia podania o wznowienie postępowania, wynikający z art. 148 § 2 K.p.a., rozpoczyna bieg z dniem, gdy strona dowiedziała się o istnieniu decyzji, a nie z dniem zapoznania się z jej pełną treścią. Pełna znajomość warunków inwestycji nie determinuje biegu terminu do wznowienia postępowania.