Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop policjanta za okres przed 6 listopada 2018 r. ustala się według zasad obowiązujących przed tą datą, ale z pominięciem niekonstytucyjnego współczynnika 1/30, zgodnie z interpretacją Trybunału Konstytucyjnego (K 7/15).
NSA potwierdził, że ekwiwalent za niewykorzystany urlop dla policjantów zwolnionych przed wyrokiem TK musi uwzględniać jego skutki i być obliczany wg nowych zasad (1/21), mimo intertemporalnej regulacji ustawy nowelizującej wyłączającej ich stosowanie od 2018 r.
Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop należy obliczać według ułomku 1/21, zgodnie z brzmieniem art. 115a ustawy o Policji po wyroku TK w sprawie K 7/15, co wyklucza przyjęcie wcześniejszego przelicznika 1/30, uznanego za niekonstytucyjny.
Sąd orzeka, że przedsiębiorstwo pozostające w trudnej sytuacji na dzień 31 grudnia 2019 r., zgodnie z art. 2 pkt 18 rozporządzenia 651/2014, nie kwalifikuje się do uzyskania pomocy z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, jak określono w art. 15gga ustawy COVID-19.
Świadczenia na rzecz ochrony miejsc pracy wymagają zgodności z prawem unijnym; pomoc nie przysługuje przedsiębiorstwom w trudnej sytuacji finansowej na dzień 31 grudnia 2019 r. zgodnie z art. 15zza ustawy COVID-19 oraz Komunikatem Komisji Europejskiej.
Decyzja o nacjonalizacji majątku [...] w kontekście dekretu z 1944 r. wymaga wszechstronnej analizy dowodowej w zakresie faktycznej powierzchni gruntów na dzień 1 września 1939 r., przy uwzględnieniu rzeczywistego stanu i związku funkcjonalnego części rolnych i leśnych, zgodnie z zasadami wykładni prawa materialnego.
Postanowienie organu administracyjnego było sprzeczne z art. 138 k.p.a., naruszając przepisy proceduralne oraz konstytucyjne wymogi dotyczące regulacji obowiązków szczepień, co uzasadnia uchylenie rozstrzygnięcia w całości.
Sąd II instancji potwierdził obowiązek uzyskania pozwolenia na budowę dla obiektów trwale związanych z gruntem, odrzucając argumenty skargi kasacyjnej dotyczące braku takiego wymogu dla kontenera usługowego.
Dopuszczenie organizacji społecznej do udziału w postępowaniu, na podstawie art. 31 § 1 Kpa, wymaga wykazania interesu społecznego. Niedookreślone wpływy ekonomiczne i lokalne nie spełniają tych kryteriów. Oddalenie skargi kasacyjnej potwierdza, że interes społeczny musi być rzeczywisty i odpowiadać celom statutowym organizacji.
NSA oddalił skargę kasacyjną, podnosząc, iż wiata jako budowla nie spełnia wymogów miejscowego planu zagospodarowania i ochrony układu urbanistycznego, stanowiąc naruszenie prawa budowlanego i powodując konieczność jej rozbiórki.
Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że postępowanie w sprawie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, wszczęte przed dniem 1 stycznia 2019 r. bez skutecznego doręczenia wypowiedzeń, podlega umorzeniu na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy zmieniającej z 2019 r.
Skarga kasacyjna na wyrok WSA oddalona; brak wykazania szczególnego interesu publicznego uzasadnia odmowę udostępnienia informacji publicznej przetworzonej.
Zakaz wprowadzania ścieków do ziemi wprowadzony miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obejmuje także ścieki oczyszczone z oczyszczalni przydomowych. Organ administracyjny może wnosić sprzeciw wobec takich inwestycji na tej podstawie.
Opóźnienie w wykonaniu obowiązków budowlanych nałożonych decyzją administracyjną nie skutkuje automatycznymi konsekwencjami prawnymi, jeżeli przed końcową decyzją wykonanie to zostanie zakończone, a finalna kontrola organów wykaże jego zgodność z decyzją.
Brak właściwej instancyjnej kontroli odwołania przez sąd apelacyjny, pomijającej szczegółową analizę zarzutów apelacyjnych oraz niewykazującej wystarczających powodów dla odrzucenia wersji oskarżonego, prowadzi do uchylenia orzeczenia i konieczności ponownego rozpoznania sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając za zgodne z prawem decyzje organów administracyjnych w przedmiocie zatwierdzenia projektu zagospodarowania działki i projektu budowlanego, podważając zarzuty proceduralne skarżącego.
§ 9 ust. 1 pkt 1 lit. a uchwały krajobrazowej wymaga jednoczesnego spełnienia warunków: baner na rusztowaniu, przy obiekcie w związku z robotami budowlanymi. Sytuowanie banera bez takich warunków narusza uchwałę.
Umieszczenie tablicy reklamowej w formie baneru wymaga spełnienia warunków określonych w § 9 ust. 1 pkt 1 lit. a uchwały krajobrazowej. Skarga kasacyjna odrzucona z uwagi na nielegalność baneru umieszczonego bez rusztowania i związku z robotami.
Organy administracji publicznej, działając zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, nie mają obowiązku poszukiwania alternatywnych lokalizacji dla inwestycji celu publicznego. Rokowania z właścicielem nieruchomości, zakończone brakiem zgody, spełniają warunki do wydania decyzji ograniczającej sposób korzystania z nieruchomości.
NSA podtrzymuje, że nieusunięcie uchybień określonych w decyzji powiatowego lekarza weterynarii obliguje do wydania decyzji o uboju świń, zgodnie z art. 48b ust. 3 ustawy o ochronie zdrowia zwierząt, i nie narusza to konstytucyjnych praw właściciela.
Decyzja o karze pieniężnej nałożona za urządzanie gier hazardowych poza kasynem gry nie narusza przepisów prawa w sposób rażący, a materiał dowodowy uzasadnia odpowiedzialność podmiotu będącego stroną postępowania, nie naruszając art. 247 § 1 pkt 3 i 5 Ordynacji podatkowej.
Odmowa wywiadu środowiskowego oraz niewyjaśnione źródła dodatkowych dochodów wnioskującej o zasiłek uzasadniają decyzję odmowną organu administracyjnego w sprawie przyznania zasiłku celowego, zgodnie z zasadą pomocniczości świadczeń pomocy społecznej.
NSA uchylił wyrok WSA, oddalając skargę o przyznanie zasiłku celowego na pobyt w hostelu. Decyzja ta podtrzymała uznaniowość odmowy, wskazując na brak współpracy z organami oraz dysproporcje w dochodach i wydatkach strony.
Ostateczne rozstrzygnięcie Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie odmowy zasiłku okresowego uznaje prawidłowość decyzji organów pomocy społecznej, wskazując na spełnienie negatywnych przesłanek wykluczających przyznanie świadczenia subsydiarnego.