Oświadczenie o wystąpieniu ze służby w Policji na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy o Policji jest prawnie skuteczne z chwilą jego doręczenia i nie może być cofnięte po zapoznaniu się z jego treścią przez adresata, bez jego zgody.

Niewykonanie prawomocnego wyroku sądu administracyjnego zobowiązującego do udostępnienia informacji publicznej uzasadnia wymierzenie organowi grzywny, mimo późniejszych prób kwestionowania charakteru informacji jako publicznej.

Komendant Miejski Policji nie popełnił przewlekłości w rozpatrywaniu wniosku o udostępnienie informacji publicznej, a protokoły przesłuchań nie mają charakteru informacji publicznej w rozumieniu u.d.i.p. WSA we Wrocławiu dokonał błędnej interpretacji w tym zakresie.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za nieskuteczną skargę kasacyjną Prezesa ZUS w kwestii odmowy przyznania renty w drodze wyjątku, potwierdzając konieczność wyczerpującej analizy „szczególnych okoliczności” wpływających na niezdolność do pracy oraz konieczność uwzględnienia wcześniejszych wyroków sądu administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymuje, że odmowa udostępnienia informacji publicznej jest uzasadniona, gdy dokumentacja ma strategiczne znaczenie dla bezpieczeństwa i obronności państwa, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Informacja przetworzona wymaga wykazania szczególnie istotnego interesu publicznego dla jej ujawnienia. Brak takiego wykazania uzasadnia odmowę udostępnienia dokumentacji. Dokumenty dotyczące zamówień publicznych wymagają weryfikacji pod kątem tajemnic prawa, co kwalifikuje je jako informację przetworzoną.

Informacja publiczna wymagająca znacznego przetworzenia, obejmującego działania analityczne i organizacyjne, jest uznawana za informację przetworzoną, której udostępnienie jest możliwe wyłącznie, gdy skarżący wykaże jej szczególną istotność dla interesu publicznego.

W przypadku wniosku studenta o wznowienie studiów po upływie 2 lat od skreślenia z listy, należy kierować się trybem wznowienia studiów, a nie reaktywacji, co powinno być uwzględnione przez organy uczelni przy rozpatrywaniu takich wniosków.

Dostawca wody, będący spółką komunalną, zobowiązany do ujawnienia metodologii ustalania cen za usługi w trybie dostępu do informacji publicznej, pod warunkiem braku wykazania przez niego zasadności zastrzeżenia ochrony informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa.

Opłata za udostępnienie informacji publicznej może być nałożona wyłącznie w przypadku rzeczywistych, dodatkowych kosztów przekraczających standardowe funkcjonowanie organu, a brak właściwego uzasadnienia takich opłat skutkuje stwierdzeniem bezskuteczności czynności.

Skarga kasacyjna jest niezasadna w przypadku, gdy nie udowodniono naruszenia prawa materialnego dotyczącego przywrócenia terminów proceduralnych w okresie nieobowiązywania stanu epidemii, co skutkuje jej oddaleniem.

Odprawa przysługuje policjantowi jedynie w przypadku, gdy po zwolnieniu ze służby nie podejmuje innej służby, w której istnieje prawo do odprawy, przy czym owo prawo nie musi być identyczne, a jedynie spełniać charakter świadczeniowy.

Protokół z przesłuchania świadka w postępowaniu dyscyplinarnym nie stanowi informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, zatem organ nie pozostaje w bezczynności w razie odmowy jego udostępnienia.

Sprawozdanie z czynności wyjaśniających prowadzonego przez Komendanta Miejskiego Policji nie stanowi informacji publicznej, a zatem nie podlega udostępnieniu na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Przekazanie notatki służbowej do Prokuratury Rejonowej wyłącza stosowanie ustawy o dostępie do informacji publicznej na rzecz Kodeksu postępowania karnego, co uzasadnia oddalenie skargi na bezczynność organu.

Korespondencja dotycząca indywidualnych spraw pracowniczych w instytucji kultury nie stanowi informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, jeśli nie dotyczy realizacji zadań publicznych ani gospodarowania mieniem publicznym.

Dokumenty dotyczące rozwiązania umowy o pracę pomiędzy podmiotem publicznym a pracownikiem nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej i nie podlegają udostępnieniu na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.

Niewykonanie przez organ administracyjny prawomocnego wyroku sądowego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej potwierdza bezczynność adminstracyjną, uzasadniającą subsumpcję skargi i wymierzenie grzywny, nawet przy zarzucie nieprecyzyjności żądania.

Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w O. naruszył art. 24 § 1 pkt 5 k.p.a. poprzez własnoręczne podpisanie decyzji odmownej ws. udostępnienia informacji publicznej przy ponownym rozpatrzeniu sprawy, co kwalifikowało decyzję do uchylenia.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że organ administracyjny nie pozostawał w bezczynności przy udzielaniu informacji o datach ostateczności decyzji administracyjnych, gdy daty te zgodnie z K.p.a. były tożsame z datami ich wydania.

Decyzje administracyjne muszą zawierać wystarczające uzasadnienie, rozpatrujące wszystkie materialne dowody i uwzględniające twierdzenia stron, zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów (art. 80 k.p.a.), przy czym niedopełnienie tych obowiązków skutkuje uchyleniem decyzji.

W sytuacji, gdy decyzji o realizacji inwestycji nadano rygor natychmiastowej wykonalności, organ administracyjny zobowiązany jest do ustalenia wysokości odszkodowania w terminie 60 dni. Przedłużenie tego terminu wymaga wykazania obiektywnych i niezależnych od organu okoliczności utrudniających jego dotrzymanie.

Pomoc na rzecz ochrony miejsc pracy przyznawana ze środków Funduszu Gwarancyjnych Świadczeń Pracowniczych musi uwzględniać przepisy unijne, w tym brak możliwości przyznania pomocy przedsiębiorstwu w trudnej sytuacji na dzień 31 grudnia 2019 r., zgodnie z warunkami zawartymi w Komunikacie Komisji Europejskiej.

Postępowanie przed WSA było nieważne z powodu nieprawidłowego umocowania pełnomocnika ZUS, co skutkowało jego uchyleniem i przekazaniem do ponownego rozpoznania.