Zaskarżona decyzja administracyjna Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi była niewystarczająco uzasadniona, co skutkuje istotnym naruszeniem przepisów postępowania, uzasadniającym jej uchylenie. Uzasadnienie decyzji musi w pełni wyjaśniać podstawy faktyczne i prawne rozstrzygnięcia.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza prawa do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop policjantów zgodnie z art. 115a ustawy o Policji w nowym brzmieniu, uznając, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie tworzył przeszkody prawnej do jego zastosowania dla przypadków sprzed 6 listopada 2018 r., co przesądza o oddaleniu skargi kasacyjnej.

Umieszczenie reklamy na pojeździe w pasie drogowym bez zezwolenia stanowi podstawę do nałożenia kary pieniężnej zgodnie z art. 40 ustawy o drogach publicznych. Odpowiedzialność za naruszenie przepisów dotyczących pasa drogowego jest przypisana właścicielowi reklamy.

Naczelny Sąd Administracyjny, w sprawie dotyczącej zasadności odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku VAT na rzecz upadłej spółki, zatwierdził decyzję WSA o oddaleniu skargi, podkreślając zgodność działań organów z prawem przed ogłoszeniem upadłości.

Operat szacunkowy może być używany po upływie jego ważności wyłącznie po potwierdzeniu aktualności w sposób przewidziany przez prawo; decyzje oparte na niewłaściwie zaktualizowanym operacie są nieprawne, a skargi kasacyjne kwestionujące takie orzeczenia są bezpodstawne.

Decyzje administracyjne wydane z rażącym naruszeniem prawa po znaczniku czasowym nie podlegają stwierdzeniu nieważności bez odpowiednich zmian legislacyjnych, mimo wyroku Trybunału Konstytucyjnego stwierdzającego zakresową niekonstytucyjność art. 156 § 2 k.p.a.

Stroną postępowania o wznowienie dotyczącego decyzji administracyjnej, w rozumieniu art. 28 Prawa budowlanego, jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku mogą dotyczyć skutki stwierdzenia nieważności decyzji, a nie tylko strony postępowania zwykłego.

To na podatniku ciąży obowiązek wykazania zasadności żądania stwierdzenia nadpłaty i poparcia go stosownymi dowodami, a organ podatkowy nie ma obowiązku poszukiwania dowodów na poparcie stanowiska podatnika.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że brak wykazania przez podatnika powiązania nabytych usług z czynnościami opodatkowanymi skutkuje odmową prawa do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż dla odmowy prawa do odliczenia podatku VAT niezbędne jest rzetelne zgromadzenie i wszechstronna ocena materiału dowodowego, obejmująca należyte rozpatrzenie okoliczności wskazujących na dobrą wiarę podatnika, co do legalności dokonanych transakcji.

Orzeczenie TSUE w sprawie C-189/18 nie miało wpływu na treść decyzji ostatecznej w postępowaniu podatkowym I. sp. z o.o., nie uzasadniało wznowienia postępowania i uchylenia decyzji organu skarbowego.

Oddalenie skargi kasacyjnej WINB wobec braku wyjaśnienia istotnych okoliczności dotyczących prawnej kwalifikacji spornych obiektów budowlanych jako budynków lub obiektów nietrwale związanych z gruntem, co uniemożliwia ich właściwe traktowanie administracyjno-prawne.

Budowa stacji bazowej telefonii komórkowej, nawet na istniejącym obiekcie budowlanym, wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, a nie jest objęta wyłączeniem od obowiązku uzyskania takiego pozwolenia poprzez zgłoszenie.

Dokonanie zgłoszenia budowy altany może nie wywołać skutków, gdy realnie wznoszony obiekt nie jest altaną, a budynkiem rekreacyjnym według Prawa budowlanego, co wymaga zgłoszenia budowy i wpływa na legalność inwestycji.

Niezasadne jest uznanie zgłoszenia transportu odpadów w systemie SENT za omyłkowe, a brak aktualnych danych geolokalizacyjnych przewożonego towaru skutkuje administracyjną odpowiedzialnością przewoźnika, niezależnie od przesłanek zawinienia.

Powierzchnię zabudowy w kontekście rozporządzenia OOŚ należy oceniać indywidualnie, bez automatycznego przyporządkowywania całej działki jako przekształconej. Projekty o tożsamym przeznaczeniu lecz braku techniczno-użytkowego powiązania nie sumują się do jednego przedsięwzięcia.

Artykuł 9 ust. 1 ustawy nowelizującej oraz art. 115a ustawy o Policji w jego nowym brzmieniu determinują zasady obliczania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop. Nowe przepisy, zapewniające zgodność z wyrokiem TK, powinny obowiązywać również do spraw sprzed dniem ich ogłoszenia, eliminując uprzednie niekonstytucyjne rozwiązania.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, który w odniesieniu do przysługującego funkcjonariuszowi ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop przed 6 listopada 2018 r. ustala ekwiwalent na zasadzie niekonstytucyjnego przelicznika 1/30, jest niezgodny z Konstytucją RP, co skutkuje koniecznością zastosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą.

Na tle ustawy o systemie monitorowania przewozu towarów, zgłoszenie towaru jako odpadu w systemie SENT zobowiązuje przewoźnika do spełnienia związanych z tym obowiązków, a ich naruszenie skutkuje nałożeniem sankcji administracyjnych niezależnie od sytuacji gospodarczej przewoźnika.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie wyklucza stosowania art. 115a ustawy o Policji z brzmieniem od 1 października 2020 r. do stanów faktycznych sprzed tego dnia. Wyrok WSA, mimo błędów w uzasadnieniu, odpowiada prawu, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.

Skarżąca nie posiada interesu prawnego w postępowaniu dotyczącym samowoli budowlanej, gdyż działka spornego budynku nie oddziałuje na jej własność w stopniu przekraczającym przeciętną miarę. Postępowanie administracyjne nie uwzględnia immisji niewpływających na sytuację prawną skarżącej.

Dochód osiągany z tytułu pełnienia funkcji attaché obrony poza granicami kraju nie jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 u.p.d.o.f., gdyż ataszat obrony nie jest jednostką wojskową w rozumieniu tego przepisu.

Wymagalność roszczenia konsumenta o zwrot świadczeń spełnionych w wykonaniu nieważnej umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej (z uwagi na abuzywność klauzul kursowych) nie jest uzależniona od złożenia sformalizowanego oświadczenia przed sądem o braku woli kontynuacji umowy; wystąpienie przez konsumenta z przedsądowym żądaniem restytucyjnym stanowi dorozumianą odmowę potwierdzenia klauzul abuzywnych

Wpisy w księgach wieczystych nie są wystarczającym dowodem ustanowienia prawa zarządu potrzebnego do stwierdzenia użytkowania wieczystego nieruchomości przez Polskie Koleje Państwowe S.A. Zasada równej mocy środków dowodowych nie pozwala na domniemane istnienie zarządu bez odpowiednich dokumentów.