Naczelny Sąd Administracyjny uznał za prawidłową i uzasadnioną decyzję administracyjną o nałożeniu kary na Spółkę A. w związku z nielegalnym przewozem odpadów, stwierdzając, że zebrany materiał dowodowy wystarczająco potwierdzał wymagany status odpadowy ładunku.

NSA uznał, że jednostki gospodarki uspołecznionej, tj. spółki, w których Skarb Państwa posiada większość udziałów, podlegają zwolnieniu z opodatkowania operacjami kapitałowymi od podatku w myśl Dyrektywy 69/335/EWG oraz krajowych przepisów z dnia 1 lipca 1984 r., a tym samym czynności te nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Podwyższenie kapitału zakładowego przez jednostki gospodarki uspołecznione nie powinno było być objęte podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z uwagi na stan prawny z dnia 1 lipca 1984 r., gdy takie operacje były zwolnione z opłaty skarbowej.

Art. 108 ust. 1 ustawy o VAT nakłada na podatnika obowiązek zapłaty podatku wykazanego na fakturze dokumentującej fikcyjne zdarzenia gospodarcze, niezależnie od późniejszego dobrowolnego uiszczenia podatku, a jego celem jest eliminacja ryzyka uszczuplenia należności budżetowych i zapobieganie nadużyciom w obrocie fakturami.

Skarga kasacyjna nie została uwzględniona wobec stwierdzenia, że zarzuty proceduralne i materialnoprawne dotyczące doręczenia i wprowadzenia do obrotu prawnego decyzji administracyjnej z 1961 r. nie mają podstaw. Art. 2 ust. 2 ustawy nowelizującej zgodnie z Konstytucją wprowadza 30-letni termin wpływający na umorzenie postępowania po doręczeniu lub ogłoszeniu decyzji.

WSA błędnie uchylił decyzję DIAS, uznając za istotne nieprzeprowadzenie przesłuchania świadków w sprawie, co nie miało związku z rozliczeniami podatkowymi Spółki za 2015 r. NSA uchyla ten wyrok z powodu wadliwego uzasadnienia i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.

Orzeczenie NSA stwierdza, iż przy rozpatrywaniu zatwierdzenia projektów budowlanych oraz udzielaniu pozwoleń na budowę dokonuje się oceny zgodności z prawem materiałowym, uwzględniając uzasadnione interesy osób trzecich, które muszą wynikać z przepisów ustawowych.

NSA stwierdził, że uchybienia proceduralne ani merytoryczne nie wystąpiły podczas badania skargi kasacyjnej, co uzasadnia utrzymanie w mocy decyzji o zobowiązaniu do wyjazdu cudzoziemca i zakazie ponownego wjazdu do Schengen.

Odmawia się uwzględnienia skargi kasacyjnej, potwierdzając nieważność uchwały Zarządu Powiatu Proszowickiego z racji proceduralnych uchybień, w tym braku uzasadnienia i naruszenia prawa do wypowiedzenia się przez zainteresowanego, co skutkuje utrzymaniem wyroku I instancji w mocy.

Przedawnienie zobowiązania podatkowego na podstawie art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej następuje z końcem piątego roku od zakończenia roku podatkowego, a zawieszenie terminów z art. 15zzr ustawy COVID-19 nie ma w tym przypadku zastosowania.

Bocznica kolejowa, udostępniana przewoźnikom kolejowym, może korzystać ze zwolnienia od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) u.p.o.l., niezależnie od szerokości torów, na zasadzie literalnej wykładni przepisu i bez zawężania jego zakresu.

Stawka 30% dodatkowego zobowiązania podatkowego, o której mowa w art. 112b ust. 1 ustawy o VAT, ma charakter stawki maksymalnej, ustalanej proporcjonalnie do okoliczności naruszenia, w tym jego przyczyn, rozmiarów i skutków oraz stopnia zawinienia podatnika.

Skuteczność doręczenia dokumentu elektronicznego do podmiotu publicznego, będącego stroną postępowania, jest osiągnięta z chwilą uzyskania urzędowego poświadczenia przedłożenia (UPP), a nie z chwilą pobrania dokumentu i jego potwierdzenia podpisem elektronicznym.

Dla przyznania dotacji na bieżącą działalność gospodarczą, przeważający kod PKD powinien odzwierciedlać rzeczywistą działalność na wskazany dzień. Zasada ta wynika z oceny legalności, proporcjonalności oraz równości prawa w kontekście przepisów pomocowych związanych z COVID-19.

W przypadku radnego utrata biernego prawa wyborczego następuje przy braku stałego zamieszkiwania w gminie, co skutkuje wygaśnięciem mandatu, jeżeli uchwała o wygaśnięciu mandatu oparta jest o dowody wskazujące na faktyczny brak zamieszkania w danej gminie.

Prokurator Generalny jest wyłącznym organem administracyjnym właściwym do wydania decyzji w sprawie dodatku wyrównawczego prokuratorom wojskowym przeniesionym do jednostek powszechnych, mimo likwidacji wojskowych jednostek prokuratury.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w procesie ustalania przeważającej działalności gospodarczej nie można ograniczać się do danych REGON, a organ administracyjny musi uwzględniać także inne dowody, utrzymując tym samym wyrok WSA oraz oddalając skargę kasacyjną ZUS.

Doręczenie decyzji administracyjnej na adres miejsca wykonywania działalności gospodarczej jest skuteczne, nawet jeśli przedsiębiorca wskazał w CEIDG inny adres do doręczeń, pod warunkiem niezgłoszenia odmiennego adresu w toku postępowania administracyjnego.

Skarga kasacyjna na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zostaje oddalona; doręczenia uznano za prawidłowe, a uchybienie terminu stanowiło podstawę prawną rozstrzygnięcia Głównego Inspektora Transportu Drogowego.

Uchwała Zarządu Powiatu Łomżyńskiego rozwiązująca stosunek pracy z Dyrektorem ZDP bez wypowiedzenia z winy pracownika została uznana za niezgodną z prawem. Skarżącemu niezapewniono prawa do wyjaśnień, co naruszyło zasadę sprawiedliwego postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną, potwierdza, że brak należytej staranności przy wypełnianiu wniosku o płatność rolnośrodowiskową wyklucza uznanie działania w dobrej wierze, jak określa art. 4 rozporządzenia 809/2014.

Przedsiębiorstwo nie może uchylać się od odpowiedzialności za stwierdzone naruszenia ustawy o transporcie drogowym poprzez powoływanie się na niezależne działania pracowników, gdy nie zapewniło prawidłowej organizacji i dyscypliny pracy umożliwiającej przestrzeganie przepisów o transporcie.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z uwagi na nielogiczne i sprzeczne uzasadnienie, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania, celem prawidłowej oceny zgodności z prawem decyzji Prezesa UODO w zakresie realizacji obowiązków informacyjnych według RODO.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie słusznie uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z uwagi na brak dostatecznych podstaw do instrumentalnego wszczęcia postępowania karno-skarbowego, które miało za cel wydłużenie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.