Rażące naruszenie obowiązków informacyjnych poprzez nieujawnienie istotnych niepewności finansowych uprawnia KNF do nałożenia kary na członka zarządu spółki publicznej. Decyzja o karze pozostaje w zgodności z wymogami prawnymi i uzasadniona jest wcześniejszym ukaraniem emitenta.

Wykonywanie przewozu okazjonalnego pojazdem niespełniającym kryteriów konstrukcyjnych określonych w art. 18 ust. 4a ustawy o transporcie drogowym uzasadnia nałożenie kary, niezależnie od zgłoszenia licencji. Zamówienie takiego przewozu poprzez aplikację mobilną potwierdza jego charakter zarobkowy i nie zwalnia z wymogów przewozu okazjonalnego.

Przepis art. 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy dotyczy wszystkich cudzoziemców, co usprawiedliwia zawieszenie terminów rozpatrywania ich wniosków, niezależnie od narodowości. Stwierdzenie bezczynności organu w przypadku wniosku obywatelki Filipin było nieuzasadnione.

Orzeczenie Sądu Najwyższego wskazuje, że jeśli sąd skazuje oskarżonych za przestępstwo z art. 27c ust. 1 ustawy o rybactwie śródlądowym, obligatoryjne jest orzeczenie środka karnego w postaci podania orzeczenia do publicznej wiadomości.

W przypadku nieuzupełnienia braków formalnych odwołania poprzez dostarczenie pełnomocnictwa organ podatkowy może prawidłowo pozostawić takie odwołanie bez rozpatrzenia. Skarga kasacyjna musi jasno uzasadniać podstawy naruszenia prawa, w przeciwnym razie nie zasługuje na uwzględnienie.

Podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej, dokonane przez jednostki gospodarki uspołecznionej, które na dzień 1 lipca 1984 r. było zwolnione z opłaty skarbowej, winno być zwolnione z podatku od czynności cywilnoprawnych na mocy art. 7 ust. 1 Dyrektywy 69/335/EWG.

NSA uchyla rozstrzygnięcia organów podatkowych, podkreślając konieczność rzetelnego uzasadnienia przedłużenia terminu zwrotu VAT, polegającego na wskazaniu konkretnych wątpliwości i czynności sprawdzających.

Zwolnienie podatkowe na mocy art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) u.p.o.l. nie stanowi niedozwolonej pomocy państwa zgodnie z art. 107 TFUE, ponieważ nie przysparza selektywnej korzyści, co orzekł NSA, oddalając skargę kasacyjną P. S.A.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że termin przewidziany w art. 169a ust. 1c ustawy o obrocie jest materialnym terminem przedawnienia, zbadanego ex officio przez KNF. Zawieszenie biegu terminów na podstawie ustawy COVID-19 dotyczy również tego terminu przedawnienia, co musi znaleźć odzwierciedlenie w decyzjach organu.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną dotyczącą odpowiedzialności podatkowej osób trzecich za zobowiązania spółki, wskazując na brak zarzutów proceduralnych umożliwiających kasacyjny przegląd ustaleń faktycznych sądu I instancji.

Postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia i wypłaty odszkodowania za wywłaszczoną działkę nr [...] jest bezprzedmiotowe, a Skarżąca nie jest legitymowana do żądania odszkodowania, gdyż nie była właścicielem w dacie wywłaszczenia. Skarga kasacyjna oddalona.

Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z dnia 4 września 2025 r., podkreślił konieczność jednoznacznego ustalenia podstawy prawnej nacjonalizacji mienia z dniem wejścia w życie dekretu o reformie rolnej, uchylając poprzednie decyzje administracyjne jako niewystarczająco uzasadnione.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że uchwała Rady Miejskiej Nasielska częściowo narusza przepisy o finansowaniu zadań oświatowych, a kontrola dotacji musi być zgodna z przepisami o ochronie danych osobowych.

Przepisy dotyczące zwrotu dotacji oświatowych nie znajdują się w pojęciu "prawa administracyjnego" w kontekście ustawy COVID-19; decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego wymaga ponownego rozpatrzenia z uwzględnieniem kwestii przedawnienia.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż oddala skargę kasacyjną w sprawie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami, podtrzymując prawidłowość zastosowanej wykładni i uznając zarzuty skargi za niezasadne.

NSA stwierdził, iż decyzja o ustaleniu warunków zabudowy dla terenów będących w większości użytkami leśnymi nie spełnia wymogów art. 61 ust. 1 u.p.z.p., jeśli nie występuje co najmniej jeden sąsiadujący teren analogicznie zainwestowany, a dostęp do drogi publicznej jest niepewny.

Niezgodność z prawem i nieważność uchwały Rady Miejskiej w Niemodlinie w zakresie ustaleń dotyczących nieprzekazywania dotacji z uwagi na brak ustawowego upoważnienia oraz nałożenie kwartalnego obowiązku rozliczenia dotacji, sprzecznego z ustawą o finansowaniu zadań oświatowych.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, jako nieposiadający interesu prawnego w sprawie, nie jest uprawniony do wniesienia skargi kasacyjnej dotyczącej decyzji dotyczącej własności nieruchomości publicznych.

Stwierdzając naruszenie prawa procesowego skutkujące nieważnością postępowania, Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Sądu I instancji i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, podkreślając konieczność zapewnienia stronie pełnej możliwości obrony jej praw.

Profesjonalny zarządzający transportem drogowym nie może powoływać się na nieznajomość przepisów czy wyjątkowych okoliczności pandemii COVID-19 jako podstawy do uniknięcia kary, gdy formalnie ogłoszono przepisy niestosowania pewnych ulg.

NSA orzekł, że decyzja cofająca wypis z licencji wspólnotowej i zawieszająca wydawanie nowych świadectw kierowców jest zgodna z prawem, jako że wynika z ustalonego naruszenia przepisów unijnych dotyczących niewłaściwego wykorzystywania świadectwa kierowcy, co obliguje organ do wydania decyzji bez możliwości uznaniowości.

Sąd Najwyższy stwierdził, że uchylenie wyroku Sądu Okręgowego było konieczne z powodu rażącego naruszenia przepisów dotyczących oceny dowodów i kwalifikacji szkodliwości społecznej czynu, co uzasadniało ponowne rozpoznanie sprawy.

Do osób trzecich nie mają zastosowania przepisy ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników; w ich przypadku pisma należy doręczać zgodnie z regułami określonymi w art. 148 Ordynacji podatkowej.

W przypadku umorzenia należności składkowych, organ administracyjny musi dokonywać niezależnej i wyczerpującej oceny całkowitej nieściągalności zobowiązań, przy uwzględnieniu stanu majątkowego zobowiązanego, oraz zasady praworządności, co ZUS w analizowanej sprawie zaniechał, naruszając prawo postępowania.