Decyzja administracyjna o nakazaniu wykonania urządzeń zapobiegających szkodom musi być oparta na pełnym i jednoznacznym materiale dowodowym, uwzględniającym właściwą identyfikację przyczyn zmian stosunków wodnych.

Skarga kasacyjna dotycząca administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie drzew bez zgody właściciela gruntu została oddalona ze względu na nieudokumentowane zarzuty proceduralne i materialne, niewykazujące istotnego wpływu na wyrok.

Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy złożony po upływie ustawowego terminu skutkuje niedopuszczalnością jego merytorycznego rozpoznania; w braku pełnomocnictwa decyzje doręczane są bezpośrednio stronie.

Odpowiedzialność podatkowa byłego członka zarządu wobec zobowiązań podatkowych spółki winna być badana pod kątem prawidłowości doręczenia i zawieszenia terminu przedawnienia, a konieczne jest zapewnienie możliwości skutecznego podważenia ustaleń faktów dokonanych w decyzji wymiarowej spółki.

W sprawie oceny wystąpienia choroby zawodowej zespół cieśni nadgarstka, orzeczenia lekarskie stanowią wiążące dowody i brak podstaw prawnych do ich podważenia, o ile zostały wydane zgodnie z przepisami. Sposób powołania sędziów nie może stanowić przyczyny nieważności postępowania sądowego.

Ograniczenia czasowe, w tym 30-letnia granica eliminacji decyzji administracyjnych, są konstytucyjnie zgodne, zapewniając trwałość porządku prawnego oraz ochronę praw jednostki.

Nowe dowody mogą uzasadniać wznowienie postępowania administracyjnego, gdy w zestawieniu z całokształtem materiału dowodowego istnieje prawdopodobieństwo odmiennego rozstrzygnięcia. Organy muszą ponownie ocenić istotność dowodów.

Skarga kasacyjna od decyzji o zwrocie dofinansowania z funduszy unijnych winna być oparta na precyzyjnie wskazanych i uzasadnionych zarzutach naruszenia prawa materialnego lub procesowego; brak skutecznego obalenia ustaleń faktycznych czyni zarzuty nieskutecznymi.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną w sprawie niewykonania wyroku przez Prezydenta m.st. Warszawy, uznając zasadność zawieszenia postępowania administracyjnego jako wykluczającą możliwość skutecznego zarzutu niewykonania wyroku w tym okresie.

Z realizacji robót budowlanych na ulicy G. wynika, że były to prace przebudowy drogi, a nie jej budowa, co nie uzasadnia nałożenia opłaty adiacenckiej na podstawie art. 145 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Złożone dowody potwierdzają, że nie stworzyły warunków do korzystania z wybudowanej drogi.

Status pojazdu jako odpadu determinowany jest chwilą jego nabycia oraz zakwalifikowaniem przez poprzedniego właściciela, niezależnie od późniejszych prób jego naprawy lub rejestracji w państwie przywozu.

Skarga kasacyjna M.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w sprawie nałożenia kary pieniężnej za niezgodne z prawem usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego podlega oddaleniu, gdyż postawione zarzuty nie znajdują usprawiedliwienia prawnego ani faktycznego.

Właściciel działki rolnej będącej w składzie Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa musi legitymować się tytułem prawnym do gruntu na dzień 31 maja danego roku, aby uzyskać płatności bezpośrednie. Bezumowne korzystanie z gruntu państwowego nie spełnia wymogów art. 18 ust. 4 ustawy o płatnościach.

Brak uzasadnienia uchwały gminnej ustanawiającej maksymalną liczbę zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, podejmowanej w ramach uznania administracyjnego, stanowi istotne naruszenie proceduralne i podstawę do stwierdzenia jej nieważności.

NSA oddalił skargę kasacyjną Gminy Tokarnia, potwierdzając, że uchwała narusza prawo poprzez brak uzasadnienia i ustanowienie zasad usytuowania punktów sprzedaży alkoholu niezgodnie z celami ustawy o wychowaniu w trzeźwości.

W przypadku naruszenia zasady jawności postępowania przez zaniechanie powiadomienia stron o posiedzeniu niejawnym, zachodzi nieważność postępowania sądowego, co skutkuje uchyleniem wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

W sytuacji stwierdzenia niezgodności danych w systemie SENT z rzeczywistością, nałożenie kary pieniężnej jest uzasadnione na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy SENT, przy braku przesłanek do odstąpienia od kary. Interes publiczny nie stanowi tu podstawy do rezygnacji z sankcji.

W postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki, należy dokonać rzetelnej oceny zarówno proceduralnej, jak i merytorycznej istoty sporu, z uwzględnieniem możliwości podważenia ustaleń wymiarowych oraz badania instrumentalności postępowania karnego skarbowego.

W sprawach dotyczących przedawnienia zobowiązania z tytułu wpłat na Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zawiadomienie o zastosowaniu środka egzekucyjnego po jego faktycznym użyciu, ale przed upływem terminu przedawnienia, przerywa jego bieg.

Nieprzestrzeganie procedur higieniczno-sanitarnych przez podmiot leczniczy podczas pandemii SARS-CoV-2 + stanowi naruszenie zbiorowych praw pacjentów, jeśli praktyka prowadzi do ograniczenia lub pozbawienia ich praw do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością.

Brak uzasadnienia uchwały gminnej określającej maksymalną liczbę zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych stanowi istotne naruszenie procedury, uniemożliwiające kontrolę legalności i uzasadniające stwierdzenie nieważności uchwały w całości.

Świadczenie pielęgnacyjne, oparte na orzeczeniu o niezdolności do egzystencji, jest należne od miesiąca złożenia wniosku o niepełnosprawność, zrównując je z innymi świadczeniami dla niepełnosprawnych od daty wniosku.

Świadczenia z funduszu alimentacyjnego wypłacone mimo braku podstaw ustawowych można uznać za nienależnie pobrane jedynie wtedy, gdy pobierający posiadał świadomość przeszkód do ich pobierania; brak tej świadomości wyklucza obowiązek zwrotu, a niedopełnienie przez organy ustaleń tej świadomości skutkuje nieważnością decyzji.

Uchybienie zasadzie dwuinstancyjności poprzez nałożenie odmiennych obowiązków na różne podmioty w kolejnych instancjach jest niedopuszczalne i wymaga uchylenia decyzji."}