Obowiązek poddania się szczepieniom ochronnym, spoczywający na rodzicach małoletnich dzieci, jest zgodny z normami konstytucyjnymi i międzynarodowymi, gdyż jego celem jest ochrona zdrowia publicznego, co uzasadnia jego administracyjne egzekwowanie.

NSA uchyla wyrok WSA w Warszawie z powodu naruszenia art. 141 § 4 p.p.s.a. przez wadliwe, lakoniczne uzasadnienie, uniemożliwiające kontrolę instancyjną, co skutkuje przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Dla uznania bezczynności organu gminy wymagane jest wykazanie ustawowego obowiązku podjęcia określonych czynności, który w niniejszym przypadku nie istnieje. Harmonogram odbioru odpadów spełnia wymogi regulaminu gminnego.

Z rozporządzenia oraz powołanych aktów ustawowych nie wynika dla Wójta obowiązek realizacji żądań skarżących dotyczących utwardzenia dróg czy odbioru odpadów. Dla zasadności roszczeń w trybie art. 101a u.s.g. konieczne jest wykazanie istniejącego obowiązku organu. Skarga kasacyjna oddalona.

Urządzenie w postaci czyszczalni zbóż stanowi odrębną instalację od suszarni, co przesądza o konieczności uzyskania dla nich osobnych pozwoleń, nawet przy technologicznej współzależności, zgodnie z art. 3 pkt 6 lit. b) p.o.ś. oraz zasadą kompleksowości ochrony środowiska.

Decyzja Ministra Klimatu i Środowiska o zezwoleniu na inwestycję w Wolińskim Parku została uznana za zgodną z u.o.p., a skarga kasacyjna została oddalona z uwagi na brak alternatywnych rozwiązań oraz prawidłową compensatio.

W przypadku wpłat na podstawie umowy deweloperskiej, dokonane wpłaty mogą stanowić wydatki na budowę własnego lokalu mieszkalnego w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d u.p.d.o.f., co może wpłynąć na bezprzedmiotowość wniosku o odroczenie terminu wydatkowania przychodu.

Na podstawie art. 15zzr ust. 1 pkt 3 ustawy COVID, bieg terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych ulega zawieszeniu, co pozwala podatnikom na skuteczne składanie wniosków o stwierdzenie nadpłaty po okresie zawieszenia, z zasadą in dubio pro tributario interpretującą przepisy na ich korzyść.

Za zaległości podatkowe spółki z o.o. odpowiada solidarnie członek zarządu, jeżeli egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna, a członek zarządu nie wykazał, że niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości nie wynikało z jego winy lub nie wskazał innego mienia spółki, z którego egzekucja umożliwiałaby zaspokojenie tych zaległości.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał prawidłowość wymiaru opłaty podwyższonej za przekroczenie warunków pozwolenia wodnoprawnego, stwierdzając brak podstaw do jej uchylenia oraz wyłączając zastosowanie instytucji odstąpienia zgodnie z art. 189f k.p.a.

Decyzja Wojewody, będąca decyzją deklaratoryjną, potwierdzająca uprzednie nabycie praw użytkowania wieczystego przez PKP S.A. z mocy prawa, nie podlega zmianie w trybie art. 154 k.p.a., gdyż nie prowadziła do nabycia nowych praw w rozumieniu tego przepisu.

Staw P. stanowi urządzenie wodne przekształcone w wyniku działalności człowieka w celach rekreacyjnych, co wyklucza zastosowanie przepisów o powierzchniowych śródlądowych wodach stojących, potwierdzając prawidłowość decyzji administracyjnych.

Rozbudowa konstrukcyjna budynku bez wymaganego pozwolenia na budowę skutkuje prawidłowym nakazem rozbiórki, nawet przy kwestionowaniu kwalifikacji robót jako urządzenia budowlanego.

Wspólnota Mieszkaniowa, jako odpowiedzialna za budynek, została prawidłowo uznana za adresata decyzji nakazującej doprowadzenie instalacji gazowej do stanu zgodnego z prawem, nawet w kontekście uprzednich naruszeń techniczno-budowlanych.

Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów ograniczające działalność gospodarczą związaną z poprawą kondycji fizycznej naruszają konstytucyjną zasadę wyłączności ustawy, co czyni nałożenie kary z ich podstawy bezprawnym.

Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 p.p.s.a., oddalił skargę kasacyjną B. Sp. z o.o. w likwidacji, uznając wcześniejszą decyzję o konieczności zwrotu dotacji za prawidłową, ze względu na brak naruszeń przepisów postępowania i prawa materialnego.

Jeżeli teren wymaga zmiany przeznaczenia gruntów leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, decyzja o warunkach zabudowy wymaga zgody objętej miejscowym planem, który zachowuje moc. Brak takiej zgody uniemożliwia wydanie pozytywnej decyzji.

ocena zawarta w prawomocnym wyroku oddalającym skargę wniesioną w trybie art. 154 § 1 P.p.s.a., z której wynika, że nie zachodzą przesłanki wymierzenia organowi grzywny oznacza, że nie jest dopuszczalne ponowne rozpoznanie sprawy w tym przedmiocie, a skarga podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 P.p.s.a.

Naczelny Sąd Administracyjny postanawia, że operat szacunkowy nieruchomości, sporządzony przez rzeczoznawcę, stanowi wiążące ustalenie wartości w postępowaniu wywłaszczeniowym, chyba że zostanie zweryfikowany przez organizację zawodową rzeczoznawców, co do którego skarżący muszą zgłosić wniosek w trybie art. 157 u.g.n.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Koła Gospodyń Wiejskich, podtrzymując decyzję o ustaleniu nienależnego pobrania środków, uznając przedstawione zarzuty za niezasadne i niewłaściwie uzasadnione.

Instytucja nieważności decyzji administracyjnej nie znajduje zastosowania po trzydziestu latach od jej doręczenia lub ogłoszenia, lecz odmowa wszczęcia postępowania nie jest zasadna, gdy wniosek złożono przed wejściem w życie ustawy nowelizującej, która ograniczała termin.

W sprawie dotyczącej nienależnie pobranych płatności z tytułu pomocy finansowej, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną z uwagi na nieskuteczność zarzutów naruszenia prawa materialnego i procesowego oraz potwierdził właściwość organu administracyjnego w ustalaniu zwrotu środków publicznych.

Naczelny Sąd Administracyjny, działając w granicach skargi kasacyjnej, oddalił skargę z uwagi na brak usprawiedliwionych podstaw prawnych i merytorycznych, podkreślając prawidłowość decyzji organów administracyjnych dotyczącej zwrotu nienależnie pobranych płatności.

Skarga kasacyjna na decyzję ARiMR w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranych świadczeń została oddalona z uwagi na brak uzasadnionych podstaw kasacyjnych oraz wadliwą konstrukcję zarzutów, co skutkuje podtrzymaniem dotychczasowych rozstrzygnięć administracyjnych.