Przejazd pojazdem nienormatywnym bez stosownego zezwolenia uzasadnia nałożenie kary pieniężnej, nawet gdy dotyczy różnych aspektów regulacji ruchu drogowego oraz przewozu drogowego.

Skarżący nie wykazał skutecznego wyrejestrowania odbiorników RTV w 2007 roku, co uzasadniało obowiązek zapłaty abonamentu. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną jako bezzasadną.

Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej nie może prowadzić do ponownego merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Decyzja o solidarnej odpowiedzialności członków zarządu za zwrot nienależnie pobranych środków ma charakter deklaratoryjny.

Sąd pierwszej instancji naruszył przepisy prawa materialnego i procesowego przez niewłaściwą ocenę zgodności planu z postanowieniami studium, pomijając dopuszczalne odstępstwa (art. 9 ust. 4 i art. 20 ust. 1 u.p.z.p.).

W przypadku odmowy udostępnienia informacji publicznej organy administracji publicznej są zobowiązane do wydania decyzji administracyjnej, uzasadniając ochronę prywatności, jako że anonimizacja nie jest wystarczającą formą odmowy, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Osoba pobierająca stypendium sportowe obowiązkowo podlega ubezpieczeniu zdrowotnemu, mimo posiadania statusu członka rodziny osoby ubezpieczonej, co potwierdza wykładnia przepisów ustawy o świadczeniach.

W sprawie o sygn. akt II GSK/4565/22, NSA orzekł, że nie jest wymagane uzgodnienie z zarządcą drogi krajowej w przypadku inwestycji budowlanej, której teren nie przylega bezpośrednio do drogi krajowej, o ile obsługa komunikacyjna jest zapewniona poprzez istniejące drogi lokalne zgodnie z obowiązującym planem miejscowym.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że organy nadzoru budowlanego nie mogą ograniczać się wyłącznie do zgłoszonych do nich robót, lecz powinny dokonywać całościowej oceny działań inwestora pod względem zgodności z prawem budowlanym, w tym podejmowanych nieprzewidzianych czynności gruntowych.

Wniosek o wstrzymanie wykonania orzeczenia wymierzającego karę nagany musi wskazywać potencjalne poważne szkody lub trudne do odwrócenia skutki, by spełniać przesłanki ochrony tymczasowej, niezależnie od interpretacji pojęcia wykonalności.

Gdy organ administracji publicznej należycie i zgodnie z prawem przeprowadzi ocenę zdarzeń w ramach zastosowania art. 4 pkt 15 lit. c ustawy o weteranach, wraz z perspektywą art. 7 i art. 77 KPA, tego rodzaju decyzja nie powinna podlegać uchyleniu przez sąd administracyjny.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że art. 100d u.o.p. jako lex specialis wykluczał bieg terminów administracyjnych i uniemożliwiał stwierdzenie bezczynności organu, co uzasadniało uchylenie wyroku w zakresie punktów 1, 2 i 4 oraz oddalenie skargi.

Art. 100d u.o.p. ma zastosowanie niezależnie od obywatelstwa i przyczyny przybycia cudzoziemca, zawieszając biegi terminów administracyjnych, przez co zarzut bezczynności jest bezpodstawny.

Przepisy art. 100c i art. 100d u.o.p., zawieszające terminy na załatwienie spraw cudzoziemców, znajdują zastosowanie do wszystkich cudzoziemców, nie tylko obywateli Ukrainy, wyłączając możliwość stwierdzenia bezczynności organu.

Brak winy strony w uchybieniu terminowi odwołania zostaje uprawdopodobniony, gdy przeszkoda wynika z błędów technicznych systemu doręczeń, a strona nie miała możliwości ich przewidzenia.

W postępowaniu administracyjnym dotyczącym nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym, organ musi przeprowadzić kontrolę zgodnie z ustawowymi wymogami, umożliwiając podmiotowi kontrolowanemu pełne prawo do obrony oraz uczestnictwa w postępowaniu.

NSA orzekł, że brak wystarczających dowodów na prawidłowe doręczenie decyzji Marszałka z 9 marca 2023 r. uniemożliwia uznanie uchybienia terminu do wniesienia odwołania zgodnie z art. 77 § 1 k.p.a.

Kara pieniężna nałożona na Sąd Rejonowy przez Prezesa UODO za naruszenia RODO była zasadna, proporcjonalna i skuteczna, a Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość zastosowania przepisów europejskich dotyczących ochrony danych osobowych.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną jako niezasadną, uznając prawidłowość decyzji organu o zwrocie środków unijnych z powodu nieprawidłowości związanych z nadmiernym wymiarem zatrudnienia.

Przekroczenie limitu zatrudnienia pracowników w projekcie finansowanym z funduszy unijnych w sposób niezgodny z umową finansowania uprawnia organ do żądania zwrotu środków. Przesłanki błędnej interpretacji przepisów prawa pracy nie zostały wykazane.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Krakowie dopuścił się bezczynności w kwestii udostępnienia informacji publicznej, jednak bezczynność ta nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Uchylono zobowiązanie do dokonania czynności, uwzględniając kontekst pandemiczny i błędne zaadresowanie wniosku.

Stypendium sportowe przyznane przez płatnika składek stanowi samoistny tytuł do objęcia pobierającego je obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym, jeżeli nie podlega on temu ubezpieczeniu z innego tytułu. Status studenta ani członkostwo w rodzinie osoby ubezpieczonej nie zwalniają stypendystów sportowych z obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego.

Stypendysta sportowy, który ukończył 15 lat i nie posiada innego tytułu do ubezpieczenia zdrowotnego, jest obowiązany do ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu stypendium, niezależnie od statusu członka rodziny osoby ubezpieczonej.

Osoba pobierająca stypendium sportowe podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, jeśli nie zostało zgłoszone inne tytuły ubezpieczeniowe. Pobieranie stypendium samodzielnie determinuje obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne.

Organ rejestracyjny jest zobowiązany do wyrejestrowania pojazdu z urzędu jedynie wówczas, gdy na dzień wydania decyzji istnieje jednoznaczne ustalenie, że pojazd pozostaje zarejestrowany w innym państwie członkowskim, a jedynie informacja o wcześniejszej rejestracji nie wystarcza.