Orzeczenie kary ograniczenia wolności w formie pracy społecznej wobec żołnierza stanowi rażące naruszenie prawa materialnego, gdyż art. 323 § 1 k.k. wyłącza stosowanie tej formy kary wobec żołnierzy.

Dla uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie zdarzenia gospodarczego polegającego na zakupie towaru, ale i udokumentowanie tej operacji w sposób odzwierciedlający rzeczywiste transakcje. Nierzetelne faktury nie mogą stanowić podstawy zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

W przypadku gdy oskarżony cierpi na schorzenia psychiatryczne, neurologiczne lub odwykowe, obrona obligatoryjna powinna być zapewniona aż do czasu wydania przez sąd postanowienia o jej nieobowiązkowości, nawet jeśli biegli stwierdzą brak podstaw do kwestionowania poczytalności oskarżonego.

Art. 67 § 3 in principio k.k. przewiduje obligatoryjne orzeczenie obowiązku naprawienia szkody, zadośćuczynienia za krzywdę lub nawiązki w przypadku warunkowego umorzenia postępowania, niezależnie od oświadczeń pokrzywdzonych o rezygnacji z dochodzenia roszczeń w toku tego postępowania.

Decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, która może potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, powinna zawierać szczegółowe parametry techniczne, umożliwiające ustalenie, czy wymagana jest decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach w odniesieniu do planowanej inwestycji.

Organ nadzoru budowlanego może nałożyć obowiązek dostarczenia ekspertyzy technicznej obiektu budowlanego jedynie w przypadku wykazania konkretnych i uzasadnionych wątpliwości dotyczących jakości robót budowlanych lub stanu technicznego obiektu, wymagających specjalistycznej wiedzy wykraczającej poza kompetencje pracowników tego organu.

Obiekt budowlany pozostaje budynkiem w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nawet wówczas, gdy ze względów technicznych, faktycznych lub prawnych nie jest i nie może być wykorzystywany zgodnie z jego przeznaczeniem, a czasowy brak elementów statuujących definicję budynku wynikający z prac budowlanych nie wpływa na jego klasyfikację podatkową.

W postępowaniu nakazowym wyrok dotyczący kary łącznej nie może przekraczać limitu 200 stawek dziennych, wynikającego z art. 502 § 1 k.p.k.; przekroczenie tego limitu stanowi rażące naruszenie prawa wpływające na treść wyroku.

Wewnętrzne procedury jednostki organizacyjnej oraz dane dotyczące ich przestrzegania nie stanowią informacji publicznej, jeśli nie wpływają na działania zewnętrzne organu, będąc jedynie dokumentami wewnętrznymi instytucji.

Przyznanie odszkodowania na mocy Układu międzynarodowego wystarczająco uzasadnia decyzję o przejściu własności nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, zgodnie z art. 2 ustawy z 1968 r., bez potrzeby przedstawienia zrzeczenia się roszczeń przez beneficjenta.

NSA uznał, że przesłanki przywrócenia terminu w trybie art. 58 § 1 k.p.a. nie zostały spełnione, gdyż skarżąca nie uprawdopodobniła braku winy w uchybieniu terminu, a samoizolacja pełnomocnika nie stanowiła przeszkody uniemożliwiającej wniesienie odwołania.

Skarga kasacyjna M.M. dotycząca odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania została oddalona, gdyż nie wykazano braku winy w uchybieniu temu terminowi z uwagi na niedołożenie należytej staranności przez pełnomocnika w kontekście samoizolacji.

W przypadku ustalenia warunków zabudowy kluczowe jest przeprowadzenie pełnej analizy urbanistyczno-architektonicznej, obejmującej wszystkie działki na obszarze analizowanym, bez selektywności, co umożliwia właściwe określenie wymagań planowanej zabudowy oraz bez naruszenia zasady dwuinstancyjności postępowania.

Dostawa pizzy P.G. przygotowywanej i sprzedawanej na wynos jest klasyfikowana jako usługi związane z wyżywieniem zgodnie z działem 56 PKWiU, co uzasadnia opodatkowanie stawką 8% VAT, mimo że proces dostawy obejmuje elementy charakterystyczne dla dostawy towaru.

Sprzedaż kanapek w sklepach firmowych, jako dostawa towarów bez usług wspomagających, podlega niższej stawce VAT. Czynności doradcze i pakowanie nie są usługami restauracyjnymi.

Osoba zarządzająca transportem w przedsiębiorstwie ponosi odpowiedzialność za przestrzeganie wymogów prawnych dotyczących badań lekarskich i psychologicznych kierowców oraz wyposażenia ich w wypis z licencji, niezależnie od formy prawnej zatrudnienia kierowców.

Zgodnie z ustawą o transporcie drogowym, na osobie zarządzającej transportem w przedsiębiorstwie spoczywa odpowiedzialność za zapewnienie, by wszyscy kierowcy, niezależnie od formy zatrudnienia, posiadali aktualne badania lekarskie i psychologiczne oraz wymagane dokumenty umożliwiające wykonywanie przewozów.

Nałożenie kary pieniężnej za naruszenia przepisów o transporcie drogowym powinno być oparte na przepisach obowiązujących w chwili popełnienia naruszenia oraz dowody muszą być kompletne i rzetelne. Wykazanie okoliczności, które mogą zwolnić z odpowiedzialności za naruszenia, leży po stronie przewoźnika.

Przewóz osób samochodem osobowym przez przedsiębiorcę posiadającego licencję na krajowy transport drogowy uznaje się za przewóz okazjonalny, jeżeli nie spełnia wymogów konstrukcyjnych określonych w ustawie, co uzasadnia nałożenie kary administracyjnej, a przepisy nie stanowią przepisów technicznych wymagających notyfikacji KE.

Dozór kuratora w przypadku warunkowego zawieszenia kary jest obowiązkowy w odniesieniu do sprawcy, który popełnił przestępstwo z użyciem przemocy na szkodę osoby wspólnie zamieszkującej, niezależnie od późniejszych zmian okoliczności, takich jak śmierć pokrzywdzonej.

Dla wydania wyroku łącznego sąd musi uwzględnić wszystkie istotne okoliczności sprawy, w tym zmiany w statusie orzeczonych kar, a brak takiego uwzględnienia stanowi rażące naruszenie prawa materialnego.

Umorzenie zaległości podatkowych na podstawie art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej możliwe jest jedynie w sytuacji, gdy organ podatkowy stwierdzi wystąpienie jednej z przesłanek – ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego. Stwierdzenie tych przesłanek otwiera możliwość rozważenia zakresu zastosowania ulgi, lecz nie oznacza automatycznego jej przyznania.