Dla celów przyznania płatności rolnośrodowiskowej, posiadanie gruntów rolnych oznacza ich faktyczne użytkowanie. Skarżący, który nie wykonuje zabiegów agrotechnicznych i w stosunku do którego posiadanie zostało naruszone, nie spełnia wymogu posiadania potrzebnego do otrzymania takich płatności.

Organ administracyjny jest uprawniony do pozostawienia wniosku bez rozpoznania w przypadku nieuzupełnienia braków formalnych w wyznaczonym terminie, jak również działa w ramach uznania administracyjnego przy rozpatrywaniu wniosku o zawieszenie postępowania, oceniając, czy zawieszenie to nie zagraża interesowi społecznemu.

W postępowaniu o przyznanie płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych ciężar dowodu spoczywa na wnioskującym rolniku, który powinien przedstawić dowody potwierdzające jego twierdzenia, a organy administracji nie mają obowiązku z urzędu przeprowadzać dodatkowych dowodów dotyczących okoliczności korzystnych dla wnioskodawcy.

Wprowadzenie wymogu posiadania tytułu prawnego do gruntu w Zasobie Własności Rolnej Skarbu Państwa jako warunku przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego nie narusza wspólnotowych zasad równego traktowania, konkurencji oraz proporcjonalności, a państwa członkowskie mogą stosować takie wymogi zgodnie z celami przepisów unijnych.

Obowiązek wykazania obywatelstwa polskiego jako warunku udzielenia informacji publicznej musi być jednoznacznie oceniony pod względem prawnej zgodności z ustawą o dostępie do informacji publicznej, a sąd administracyjny, badając skargę na bezczynność, musi uwzględnić również zachowanie pozwanego organu po wniesieniu skargi, analizując skuteczność doręczeń w kontekście formalno-prawnym.