Uchylenie ostatecznej decyzji, która utraciła moc z przyczyn czasowych, na podstawie art. 155 k.p.a., nie jest możliwe, jeśli decyzja nie kształtuje już praw i obowiązków strony. Uchylenie decyzji nie skutkuje automatycznie uznaniem przyznanego świadczenia za nienależnie pobrane.

Opłata za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności powinna uwzględniać bonifikaty przysługujące użytkownikowi wieczystemu, co oznacza, że decyzja administracyjna odmawiająca ich uwzględnienia jest sprzeczna z art. 7 ust. 2 ustawy przekształceniowej i powinna być uznana za wydaną z rażącym naruszeniem prawa.

Przewlekłość postępowania administracyjnego, choć stwierdzona, nie spełniała kryteriów rażącego naruszenia prawa, a naruszenia proceduralne nie wpływają na wynik sprawy, jeśli nie rzutują na zdolność sądową strony.

Przepisy art. 100c i 100d u.p.o.u. dotyczą wszystkich cudzoziemców składających wnioski o zezwolenie na pobyt rezydenta UE, nie tylko obywateli Ukrainy związanych z wojną. Zawieszenie terminów tych spraw jest powszechne.

Przepisy art. 100c i 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy wprowadzają zawieszenie biegu terminów w postępowaniach dotyczących wszystkich cudzoziemców, niezależnie od ich obywatelstwa. Stwierdzenie przewlekłości w takich sprawach nie znajduje uzasadnienia prawnego.

Art. 10 ust. 2 pkt 8 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie tworzy obowiązku uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów przestrzeni publicznej, a jedynie wyznacza kierunki ich rozwoju w studium, co nie uzasadnia zawieszenia postępowania administracyjnego w sprawie warunków zabudowy.

Decyzja o przyznaniu specjalnego zasiłku celowego na podstawie art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej zależy od uznania administracyjnego i wymaga wystąpienia 'szczególnie uzasadnionego przypadku', który musi być wyjątkowy i odbiegać od typowych trudności życiowych osób korzystających z pomocy społecznej.

Przyznanie specjalnego zasiłku celowego na podstawie art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej wymaga zaistnienia 'szczególnie uzasadnionego przypadku', który musi być dokładnie oceniony przez organy w granicach uznania administracyjnego, z uwzględnieniem zasady subsydiarności pomocy społecznej oraz ograniczonych środków publicznych.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż decyzji administracyjnej, która wygasła z upływem czasu nie można uchylić ani zmienić w trybie art. 155 k.p.a. Uchwała ta odnosi się jedynie do decyzji kształtujących uprzed fundator-platforme-sytuację prawną strony w chwili wnioskowania o jej zmianę lub uchylenie.

Zachowanie autentycznej substancji i cech zabytku, mimo częściowych zniszczeń, jest kluczowym czynnikiem przy decydowaniu o wykreśleniu obiektu z wojewódzkiej ewidencji zabytków.