Faktyczne prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wymaga spełnienia kryteriów zorganizowanego, ciągłego i zarobkowego charakteru tej działalności; przerwy w aktywności zawodowej, które nie są poparte konkretnymi działaniami na rzecz wznowienia działalności, wykluczają obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym.
Podanie niezgodnych ze stanem faktycznym danych w systemie monitorowania przewozu towarów SENT nie uzasadnia odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej w przypadku braku ważnego interesu podmiotu lub interesu publicznego, zwłaszcza gdy przedsiębiorca wielokrotnie naruszał przepisy regulujące obrót towarami wrażliwymi.
Nałożenie kar administracyjnych za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym i Prawa o ruchu drogowym nie stanowi podwójnego karania w rozumieniu zasady ne bis in idem, gdyż każde z naruszeń dotyczy odrębnych celów regulacyjnych i korzysta z różnych podstaw prawnych.
Praca operatora zwałowarki w kopalni węgla brunatnego, zgodnie z nowelizacją art. 50d ust. 1 i 1a ustawy emerytalnej, może być uznana za pracę w przodku, uprawniającą do stosowania przelicznika 1,8 przy ustalaniu wysokości emerytury górniczej.
Odpowiedzialność administracyjna w zakresie naruszeń przepisów o czasie prowadzenia pojazdów, wymaganych przerwach i odpoczynkach ma charakter obiektywny, i jest nałożona na przewoźnika, chyba że obali on domniemanie odpowiedzialności, wykazując brak wpływu na naruszenia oraz spełnienie przesłanek z art. 92b i 92c ustawy o transporcie drogowym.
Zastosowanie art. 13b ustawy zaopatrzeniowej wymaga udowodnienia indywidualnych czynów funkcjonariusza wskazujących na faktyczne naruszanie podstawowych praw i wolności człowieka, a sąd rozpoznający sprawę musi uwzględnić wszystkie okoliczności faktyczne i przestrzegać zasad postępowania dowodowego, w tym zasady kontradyktoryjności.
Roszczenie odszkodowawcze na podstawie art. 417 k.c. wymaga wykazania bezprawności działania organu, co nie obejmuje okresów, kiedy przepisy nie przewidywały obowiązku informowania o zbędności nieruchomości na cel wywłaszczenia. Odpowiedzialność Skarbu Państwa za zaniechanie dotyczy jedynie okresów, kiedy istniały stosowne przepisy prawne.
Przepisy art. 194i i 194j ustawy emerytalnej, wprowadzone w celu wykonania wyroku Trybunału Konstytucyjnego P 20/16, stanowią zgodne z Konstytucją odstępstwo od zasady równego traktowania ubezpieczonych, usuwając niekonstytucyjne pomniejszenie podstawy emerytury o pobrane świadczenia wcześniejsze, lecz nie uprawniają do ponownej waloryzacji kapitału na dzień późniejszy niż moment złożenia wniosku o