Bieżące prowadzenie odrębnej ewidencji w rozumieniu art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f. przez podatnika osiągającego dochody w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (art. 30ca) oznacza ich prowadzenie w sposób umożliwiający prawidłowe sporządzenie zeznania podatkowego za dany rok podatkowy, w przewidzianym dla tej czynności terminie.

Zgodnie z art. 22 § 2a ordynacji podatkowej, istnieje możliwość ubiegania się przez podatników o obniżenie zaliczek na podatek dochodowy. W tym celu podatnik musi wykazać, że standardowo obliczane zaliczki są zbyt wysokie w stosunku do przewidywanego podatku należnego za dany rok podatkowy.

Podstawą kwalifikacji prawnej budowli jako obiektu budowlanego jest zgodność z definicją prawną, zawartą w przepisach prawa budowlanego, które wymagają wykonywania oceny indywidualnej każdego z elementów. Nie można przy tym odwoływać się do pojęcia całości techniczno-użytkowej, które obowiązywało w stanie prawnym przed 28 czerwca 2015 r.

W kwalifikacji prawnej budowli w ujęciu podatkowym, kluczowe jest ustalenie, czy obiekt spełnia kryteria obiektu budowlanego według definicji zawartej w przepisach prawa podatkowego i budowlanego. Nie można opierać się jedynie na rodzaju obiektu ani na koncepcji całości techniczno-użytkowej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej., w kontekście uzyskiwania informacji publicznej przetworzonej, obowiązek wykazania szczególnego interesu publicznego spoczywa na wnioskodawcy, a brak wskazania przez niego istotności tej informacji dla interesu publicznego może skutkować odmową udostępnienia żądanej informacji.

1. Zidentyfikowanie towaru dla potrzeb klasyfikacji taryfowej wiąże się z dokonaniem określonych ustaleń faktycznych z zastosowaniem przepisów Nomenklatury Scalonej. 2. Klasyfikacji towaru do konkretnej pozycji dokonuje organ na podstawie Wspólnej Taryfy Celnej, w oparciu o cechy, właściwości i stan danego towaru, w momencie dokonywania zgłoszenia celnego, a nie biegły, którego opinii stanowiącej jeden

W przypadku zastosowania środków przewidzianych w art. 149 § 2 p.p.s.a., sąd administracyjny powinien szczegółowo uzasadnić przyczyny zastosowania lub odmowy zastosowania tych środków, w tym wysokość nałożonej grzywny lub przyznanej sumy pieniężnej, w kontekście okoliczności konkretnej sprawy.

Przez zwrot legislacyjny "zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej" należy rozumieć okoliczność faktyczną polegającą na rzeczywistym/fizycznym wykorzystywaniu (zajęciu) całości albo określonej części budynku mieszkalnego na prowadzenie działalności gospodarczej, tj. prowadzeniu w tej części budynku działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 4 u.p.o.l. Za zajęte na prowadzenie

Części budynku mieszkalnego, w tym domu studenta, wykorzystywane do czasowego zakwaterowania, nie służące trwałemu zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych najemcy, lecz najem krótkoterminowy zbliżony do świadczenia usług hotelarskich, powinny być uznane za zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. W takim przypadku stosuje się stawkę opodatkowania przewidzianą w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy

Do prawidłowej kwalifikacji obiektów jako budowli w rozumieniu prawa podatkowego niezbędne jest spełnienie kryterium obiektu budowlanego zgodnie z definicją ustawy prawo budowlane. Nie można dokonywać tej kwalifikacji jedynie na podstawie załącznika do ustawy prawo budowlane, ani zakładać spełnienia tych cech na podstawie danego rodzaju budowli.

Art. 22 ust. 4 ustawy o rehabilitacji zawiera termin prawa materialnego, wskazujący od kiedy i za jakie okresy rozliczeniowe może być wykorzystana kwota obniżenia wpłat. Zobowiązany do wpłat na PFRON może ,,dysponować'' przysługującymi mu obniżeniami w odniesieniu do konkretnych rozliczeń z Funduszem, tj. rozliczeń przypadających w ciągu 6 miesięcy od dnia, w którym uzyskał informację o poszczególnych

Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o rehabilitacji, niewykorzystana kwota obniżenia wpłat na Fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych może być uwzględniana we wpłatach na ten Fundusz przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, licząc od dnia uzyskania informacji o kwocie obniżenia. Zakres przedmiotowy i warunki tego obniżenia są decydujące dla obszaru znaczeniowego tego przepisu prawa materialnego.

Art. 22 ust. 4 ustawy o rehabilitacji zawiera termin prawa materialnego, wskazujący od kiedy i za jakie okresy rozliczeniowe może być wykorzystana kwota obniżenia wpłat. Podmiot zobowiązany do wpłat na PFRON może ,,dysponować'' przysługującymi mu obniżeniami w odniesieniu do konkretnych rozliczeń z Funduszem, tj. rozliczeń przypadających w ciągu 6 miesięcy od dnia, w którym uzyskał informację o poszczególnych