Uzasadnienie prawne zawarte w interpretacji indywidualnej musi być na tyle wyczerpujące, aby jednoznacznie wynikało z niego, dlaczego stanowisko wnioskodawcy jest uznane za nieprawidłowe, a argumenty organu podatkowego przemawiają za przyjętym przez niego stanowiskiem. Interpretacja, która nie spełnia tych wymagań, nie stanowi prawidłowej oceny stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej

Decyzje administracyjne wydane na podstawie art. 66 ust. 1 Prawa budowlanego, w tym te określające terminy wykonania obowiązków, są decyzjami związanymi, na mocy których stroną nabywa prawo, i z tego względu nie mogą być zmieniane w trybie art. 154 § 1 K.p.a.

Stosownie do art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, prawo do świadczenia pielęgnacyjnego jest wyłączone dla osób o ustalonym prawie do emerytury czy innych świadczeń emerytalno-rentowych, co odzwierciedla zasadę unikania kumulacji publicznych świadczeń mających charakter zastępczego dochodu, umożliwiającego rezygnację z pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną

Nie każda zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części wymaga zgłoszenia organowi administracji architektoniczno-budowlanej. Konieczność taka istnieje tylko w przypadku takich zmian, które wpływają na istotne warunki, takie jak bezpieczeństwo pożarowe, powodziowe, zdrowotne, higieniczno-sanitarne czy ochronę środowiska, bądź zmieniają wielkość lub układ obciążeń obiektu, co wiąże

W ramach oceny, czy okres służby osoby w poprzednim ustroju stanowi służbę na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu art. 13b ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej nie wystarczy uwzględnienie wyłącznie jednego czynnika, takiego jak indywidualne działania tej osoby albo sama natura pełnionej przez nią funkcji. Bezwzględna zawartość przepisów art. 13b ust. 1 oraz art. 15c ust. 1 pkt 1 tej ustawy wymaga uwzględnienia

Ciężar dowodu dochowania terminu do złożenia wniosku o wznowienie postępowania spoczywa na stronie, która domaga się wznowienia postępowania, a uchybienie temu terminowi stanowi przeszkodę dla wznowienia postępowania.

Zwrot na rzecz klientów już wcześniej rozliczonych odsetek, opłat oraz korekta dodatnich różnic kursowych, wynikające ze stwierdzenia nieważności umowy kredytowej indexowanej lub denominowanej do waluty innej niż polski złoty, nie mogą być zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż nie spełniają one kryterium poniesienia

W kontekście prawa podatkowego wydatki związane ze skutkiem stwierdzenia nieważności umowy, w tym odsetki i inne należności zwracane na rzecz kontrahentów, a także korekty dodatnich różnic kursowych, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli nie służą osiągnięciu przychodu, jego zwiększeniu, zachowaniu lub

Koszty związane z działalnością promocyjno-informacyjną przedsiębiorcy mogą być zaliczane do kosztów kwalifikowanych, nawet jeżeli nie zostały one wyraźnie wymienione w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile są one specyficzne dla danej branży i służą osiągnięciu celów promocyjnych lub informacyjnych.

W ramach oceny legalności decyzji organów podatkowych dotyczących zarzutu instrumentalnego zastosowania prawa (art. 70 § 6 pkt 1 w zw. z art. 70c O.p.) sąd administracyjny powinien badać, czy wszczęcie postępowania karnego skarbowego było rzeczywiście motywowane przesłankami prawa karnego skarbowego, a nie pozorowaną aktywnością mającą na celu wyłącznie przedłużenie terminu przedawnienia zobowiązania

W ocenie legalności decyzji podatkowej dotyczącej zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w kontekście wszczętego postępowania karno-skarbowego, istotne jest wnikliwe zbadanie przez sąd wszystkich okoliczności sprawy, w tym rzetelność uzasadnienia decyzji organu podatkowego oraz analizę przeprowadzonych dowodów, umożliwiających weryfikację celu postępowania prowadzonego przez

Organ administracji publicznej jest zobowiązany odmówić uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy, jeżeli realizacja inwestycji narusza obowiązujące zakazy dotyczące ochrony przyrody i krajobrazu, nawet jeśli dotychczasowe wyniki pracy inwestora wydają się być tylko częściowo niewłaściwe lub nie naruszają tych zakazów w pełnym zakresie planowanej inwestycji.