Przedmiotowy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jako akt prawa miejscowego, wyklucza realizację więcej niż jednego budynku głównego na jednej działce, a naruszenie tego postanowienia uprawnia organ do odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i wydania pozwolenia na budowę.

W sytuacji, gdy organ administracyjny nie przeprowadził prawidłowej analizy funkcji oraz cech zabudowy w obszarze analizowanym, decyzja o ustaleniu warunków zabudowy nie może być wydana. W takich przypadkach zastosowanie ma art. 138 § 2 K.p.a., wymagający uchylenia decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia w celu przeprowadzenia właściwego postępowania dowodowego.

Organy gminy, wprowadzając ograniczenia dotyczące korzystania z prawa własności w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, muszą wykazać, że regulacje te są zgodne z zasadą proporcjonalności oraz znajdują uzasadnienie w szczególnych warunkach zagospodarowania danego terenu, zgodnie z postanowieniami studium i normami konstytucyjnymi. Teza od Redakcji

Minister Sprawiedliwości nie wykazał sprzeczności regulaminu wykonywania zawodu radcy prawnego z prawem, w tym z RODO; Sąd Najwyższy potwierdził zgodność regulacji z obowiązkami prawnymi radców i ochroną interesów osób korzystających z pomocy prawnej, utrzymując w mocy zaskarżoną uchwałę.