W świetle przepisu art. 28 ust. 2 prawa budowlanego oraz art. 3 pkt 20 istotne jest wykazanie, że oddziaływanie planowanej inwestycji na nieruchomość gwarantuje jej zakwalifikowanie w obszar oddziaływania tej inwestycji, co ma swoje odniesienie w sprecyzowanych przepisach prawa materialnego. W tej sytuacji, samo przywołanie przez skarżącego praw do współwłasności nieruchomości nie jest wystarczające

Pozwolenie na budowę w przypadku etapowych inwestycji może być udzielane jedynie dla wybranych obiektów, które mogą samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem, bez wymagania dodatkowych pozwoleń konserwatorskich, jeśli dany etap nie dotyczy bezpośrednio obiektów wpisanych do rejestru zabytków.

Obowiązek prawidłowego ustalenia posiadania nieruchomości przez dotychczasowego właściciela lub jego następców prawnych w świetle przepisów dekretu warszawskiego oraz przepisów prawa reprywatyzacyjnego nie może zostać zrealizowany przy zachowaniu wiążącej mocy ostatecznych decyzji administracyjnych, której naruszenie stwierdzono wcześniej w wyniku nadzoru.

Osoba będąca członkiem zarządu spółki odpowiada za zaległości podatkowe spółki powstałe w okresie pełnienia przez nią funkcji, nawet jeśli decyzje określające te zaległości zostały wydane po zakończeniu jej kadencji. Obowiązek ten wynika z zasady, że członek zarządu powinien posiadać bieżącą wiedzę o sytuacji finansowej spółki i odpowiednio reagować na występujące zobowiązania podatkowe, aby uniknąć

W przypadku istnienia prawa do wyboru między różnymi świadczeniami socjalnymi organ administracji publicznej zobligowany jest do przeprowadzenia procedury w taki sposób, by umożliwić stronie dokonanie świadomego wyboru, uwzględniając przy tym wyroki Trybunału Konstytucyjnego oraz konkretne okoliczności sprawy, zwłaszcza gdy zawieszenie prawa do jednego świadczenia może wiązać się z ryzykiem utraty

W postępowaniu administracyjnym dotyczącym zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę, sąd ocenia jedynie, czy organy administracji przestrzegały przepisów prawa materialnego oraz proceduralnego, zaś ogólne niedogodności dla mieszkańców wynikające z inwestycji nie mogą stanowić samodzielnej podstawy do odmowy wydania pozwolenia.

Rada gminy, określając zasady ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w tym korzystania z metod wyliczenia opłat opartych na ilości zużytej wody lub zwolnień z opłat w przypadku kompostowania bioodpadów, działa w obrębie przyznanej jej ustawą autonomii i swobody wyboru, pod warunkiem zachowania zasad praworządności, równości wobec prawa i zasad właściwej techniki legislacyjnej.

W postępowaniu podatkowym, zaliczenie na poczet zaległości podatkowej wpłaty dokonanej przez inny podmiot niż podatnik nie stanowi rażącego naruszenia prawa, o ile nie jest ewidentnie wadliwe w świetle obowiązujących przepisów, w tym art. 62b Ordynacji podatkowej. Rażące naruszenie prawa jako przesłanka stwierdzenia nieważności decyzji podatkowej określona w art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej