Decyzję administracyjną można uznać za ostateczną tylko, jeśli nie przysługuje od niej odwołanie w postępowaniu podatkowym, a więc na gruncie art. 247 § 1 O.p. stwierdzenie jej nieważności jest możliwe jedynie w odniesieniu do decyzji, które już osiągnęły przymiot ostateczności.
Decyzja podatkowa, która nie jest decyzją ostateczną, nie może być przedmiotem postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności na podstawie art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej, gdyż przepis ten dotyczy wyłącznie decyzji ostatecznych.
Do odpowiedzialności podatkowej osób trzecich za zaległości podatkowe powstałe przed 1 stycznia 2016 roku mają zastosowanie przepisy Ordynacji podatkowej obowiązujące przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej z 2015 roku, co oznacza, że organ podatkowy pozostaje właściwy również w przypadku zmiany właściwości miejscowej po wszczęciu postępowania.
Spełnienie wymagań dotyczących wniesienia wkładów budowlanych odnoszących się do poszczególnych lokali, a także całokształt okoliczności uzasadniających uznanie, że doszło do zawarcia umowy o budowę tych lokali i ich przydział, rodzą cywilnoprawny skutek i mogą stanowić podstawę roszczenia zgłoszonego na podstawie art. 64 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 1047 Kodeksu postępowania cywilnego.
Gmina, realizując prawo do odliczenia podatku VAT związanego z wydatkami inwestycyjnymi na infrastrukturę, nie dopuszcza się nadużycia prawa, jeśli transakcje mają ekonomiczne uzasadnienie, a zasadniczym celem nie jest jedynie korzyść podatkowa, której przyznanie byłoby sprzeczne z celem przepisów o podatku VAT.
Organ interpretacyjny, odmawiając wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego na podstawie opinii Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, musi przeprowadzić wszechstronną analizę wszystkich elementów stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie tylko odwołać się do ogólnego schematu działania.
Sprzedaż nieruchomości gruntowej, która jest częścią powtarzalnych i zorganizowanych działań podobnych do działań podejmowanych przez profesjonalnych handlowców, stanowi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT, nawet jeśli nieruchomość nie została wpisana do ewidencji środków trwałych.