W przypadku odwołania nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia zgodnie z przepisem art. 66 ust. 1 pkt 2 Prawa oświatowego, konieczne jest wystąpienie sytuacji uniemożliwiającej prawidłowe funkcjonowanie szkoły, która jest spowodowana rażącą niekompetencją lub przyczynami etycznymi dyrektora, a nie tylko przekonaniem organu o wadliwościach w funkcjonowaniu szkoły

1. Wygaśnięcie umowy o pracę zachodzi tylko wówczas, gdy następuje wskutek zdarzenia prawnego innego niż czynność prawna. Skutek konwersji stosunków pracy (pracownicy, którzy złożyli pozytywne oświadczenie stali się z dniem 1 września 2017 r. pracownikami KOWR) należy uznać, że mechanizm określony przez ustawodawcę jako „wygaśnięcie” stosunku pracy, mimo, iż z nazwy nawiązuje do instytucji znanej w

Zobowiązania związane z działalnością jednostki budżetowej, pozostają zobowiązaniami Skarbu Państwa.

Dowód z opinii biegłego sądowego, o którym stanowi art. 278 § 1 k.p.c. ma charakter szczególny, gdyż zasadniczo nie służy ustalaniu okoliczności faktycznych, lecz ich ocenie przez pryzmat wiadomości specjalnych. Do dokonywania wszelkich ustaleń w procesie powołany jest sąd, a nie biegły. Strony powinny wykazywać fakty, z których wywodzą skutki prawne, a zadaniem biegłego jest naświetlenie wyjaśnianych

Ryzyko kontraktowe nie może obciążać tylko jednej ze stron, zaś w sytuacji oceny nadmiernego ryzyka żaden podmiot, w tym w szczególności przedsiębiorca działający na określonym rynku i mający świadomość jego mechanizmów i zasad funkcjonowania, nie ma obowiązku – poza wypadkami szczególnymi wskazanymi w ustawie (tzw. przymusu kontraktowania) zawierania umowy z podmiotem, co do którego ma istotne wątpliwości

Wydanie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę jest następstwem nie tylko złożenia wymaganych przez prawo dokumentów, ale też stwierdzenia przez organ, na ich podstawie, że zachodzą wynikające z prawa materialnego przesłanki do uwzględnienia wniosku o wydanie pozwolenia na budowę (art. 35 Prawa budowlanego).

Przepis art. 35 ust. 1 pkt 1 p.b. jest podstawą sformułowania zasady prymatu planu miejscowego przed decyzją o warunkach zabudowy, przy czym hierarchiczna wyższość planu miejscowego nad decyzją o warunkach zabudowy uzasadniona jest także tym, iż plan zawiera przepisy powszechnie obowiązujące. Unormowanie to stanowi podstawę rozstrzygnięcia konfliktu pomiędzy ustaleniami planu i decyzją o warunkach