Przepis art. 129 ust. 5 u.g.n. znajduje zastosowanie do stanów faktycznych sprzed wejścia w życie tej ustawy i to nie tylko w sytuacji całkowitego pozbawienia praw do nieruchomości na skutek wywłaszczenia, lecz również w wypadku ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości.

Gdy obiekt budowlany spełnia przesłanki, aby uznać go za budynek, niedopuszczalne jest kwalifikowanie go jako budowli. Jeżeli w budynku została usytuowana budowla, która stanowi obiekt odrębny od budynku, budowla ta stanowi odrębny od budynku przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Opodatkowaniu podlegają w tym przypadku zarówno budynek, jak i budowla.

Ograniczenie prawa własności nieruchomości w trybie art. 124 u.g.n. może odnosić się jedynie do przyszłych, dopiero planowanych budów lub wyjątkowo w trakcie realizacji inwestycji. Wydanie na podstawie art. 124 ust. 1 u.g.n. zezwolenia odnoszącego się do już istniejących urządzeń jest niedopuszczalne.

O tym, czy zasiłek okresowy (art. 38 u.p.s.) będzie przyznany w rozmiarze wyższym czy niższym decyduje organ, kierując się ogólnymi zasadami przyznawania pomocy społecznej wyrażonymi w art. 3 ust. 3 i 4 u.p.s., to znaczy dostosowywania rodzaju, formy i rozmiaru świadczeń do okoliczności konkretnej sprawy, jak również uwzględniania potrzeb osób korzystających z pomocy, jeżeli potrzeby te odpowiadają

1. W prawie polskim nie obowiązuje zasada, że nikt nie może sobie zmienić podstawy posiadania (nemo sibi ipse causam possesionis mutare potest). 2. Niezależnie od tego czy skutek rzeczowy umowy sprzedaży ma się ziścić w dacie zawarcia umowy (art. 155 § 1 k.c.) czy też w późniejszym terminie (przy przeniesieniu własności pod warunkiem zawieszającym zapłaty ceny), to i tak ryzyko przypadkowej utraty

Prawidłowa wykładnia art. 5 ust. 1-4, art. 6 ust. 1-5, art. 8 ust. 1 ustawy rekompensacyjnej prowadzi do stanowiska, że wniosek złożony w sprawie o potwierdzenie prawa do rekompensaty przed 1 stycznia 2009 r., niezależnie od zakresu ujawnionych w nim nieruchomości, powoduje wszczęcie postępowania, którego przedmiotem mogą być wszystkie nieruchomości, których pozostawienie poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej

W odniesieniu do umów stwarzających zobowiązanie ciągłe odstąpienie od umowy nie wywołuje skutku ex tunc.

Powstanie prawa do rekompensaty zależy zarówno od istnienia rzeczy o określonych w ustawie rekompensacyjnej cechach, jak i od wystąpienia okoliczności związanych z utratą władztwa nad nią, dotyczących osobiście jej właściciela lub współwłaścicieli. Oznacza to, że punktem wyjścia przy ocenie, czy prawo to powstało, musi być zidentyfikowanie nieruchomości pozostającej poza obecnymi granicami RP, a następnie