Art. 11 k.p.c. ustanawia zasadę związania sądu rozpoznającego sprawę w postępowaniu cywilnym ustaleniami wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego co do popełnienia przestępstwa. Odnosi się on zatem wprost do faktu popełnienia czynu, który w prawie karnym kwalifikowany jest jako przestępstwo, a jego popełnienie rodzi także pewne konsekwencje przewidziane przez prawo cywilne. W

Wyjątkowość rozwiązania przyjętego w art. 78 ust. 4 u.g.n. nakazuje restryktywną interpretacją tego przepisu. Nawet zatem jeżeli uznać, że w powiązaniu z art. 78 ust. 2 u.g.n. i pozostałymi przepisami regulującymi postępowanie przed samorządowym kolegium odwoławczym oraz sądem powszechnym wyłącza on - w pewnym zakresie - możliwość kwestionowania poza tym postępowaniem prawidłowości i skuteczności zawartej

Wykładnia użytego w treści art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. pojęcia "z rażącym naruszeniem prawa" dokonywana w odniesieniu do decyzji, na podstawie których nastąpiło przyznanie świadczeń z ubezpieczeń społecznych, nie może nie uwzględniać wynikającej z art. 2 Konstytucji RP zasady zaufania obywateli do państwa i stanowionego przezeń prawa.

Podstawową funkcją sprostowania jest umożliwienie przedstawienia przez prostującego jego subiektywnego punktu widzenia. Chodzi o urzeczywistnienie zamieszczenia przez podmiot uprawniony wypowiedzi własnej, korygującej jego zdaniem nieprawdziwej wiadomości. Sprostowanie powinno się odnosić do faktów oraz prostować nieprawdziwą lub nieścisłą informację. Sprostowanie zatem ma dotyczyć faktów, a nie ocen