Opłata stała od skargi na orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej

Prokonstytucyjna wykładnia art. 69 § 1b p.u.s.p. w zw. z art. 44 ust. 3 u.KRS, prowadzi do wniosku, że uczestnikowi postępowania przed KRS przysługuje prawo odwołania się od uchwały w sprawie dalszego zajmowania przez niego stanowiska sędziego po osiągnięciu wieku uprawniającego do przejścia w stan spoczynku.

Organ odwoławczy nie może wydać decyzji na niekorzyść strony odwołującej się, gdy wadliwe zastosowanie przepisów prawa nie może być uznane za rażące naruszenie prawa ani interesu społecznego, a jego ustalenie wymagało wielu zabiegów interpretacyjnych.

Sąd Najwyższy nie ma kompetencji do merytorycznego rozpatrywania kwalifikacji zawodowych i moralnych kandydatów do pełnienia urzędu sędziego, zatem samo niezadowolenie lub subiektywne poczucie pokrzywdzenia nie stanowi usprawiedliwionej podstawy odwołania od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa, jeżeli odwołujący się nie wskazał uzasadnionych zarzutów, które potwierdzałyby rzeczywiste zastosowanie wobec