Zawezwanie do próby ugodowej na podstawie art. 185 § 1 k.p.c. przerywa bieg terminu przedawnienia w odniesieniu do wierzytelności określonych w tym wezwaniu, tak co do przedmiotu żądania jak i co do wysokości. Nie oznacza to jednak, że każde zawezwanie do próby ugodowej, niezależnie od swojej treści wywrze taki skutek. Zawezwanie do próby ugodowej na podstawie art. 185 § 1 k.p.c. przerywa bieg terminu
Przepis art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) przewidujący w zdaniu drugim możliwość łącznego orzekania jedną decyzją o należnościach celnych i podatku VAT z tytułu importu towarów, daje też podstawę do takiej interpretacji (przez symetryczne wnioskowanie), że również w przypadku wydawania odrębnych decyzji celnej
Wpis do ewidencji, o której mowa w art. 41 ust. 4 pkt 2 u.e.p. oraz decyzja administracyjna organów Państwowej Inspekcji Pracy, wydana na podstawie art. 11a ustawy o PIP, nie mogą rozstrzygać o tym, czy pracownik spełnia lub nie spełnia warunku do nabycia prawa do emerytury pomostowej. Gdyby tak było oznaczałoby to, iż o spełnieniu przez pracownika jednego z warunków nabycia prawa do emerytury pomostowej
Wpis do ewidencji, o której mowa w art. 41 ust. 4 pkt 2 u.e.p. oraz decyzja administracyjna organów Państwowej Inspekcji Pracy, wydana na podstawie art. 11a ustawy o PIP, nie mogą rozstrzygać o tym, czy pracownik spełnia lub nie spełnia warunku do nabycia prawa do emerytury pomostowej. Gdyby tak było oznaczałoby to, iż o spełnieniu przez pracownika jednego z warunków nabycia prawa do emerytury pomostowej
Decyzja o nieprzedłużeniu zatrudnienia z danym urzędnikiem, podjęta w związku z reformą określonego działu administracji publicznej, musi mieć oparcie w kryteriach doboru pracowników do zwolnień. Brak takich kryteriów skutkuje przyjęciem, że decyzje o wygaszeniu zatrudnienia są arbitralne, nie mogą więc być akceptowane przez sąd. Zwolnieni urzędnicy mogą zatem zostać przywróceni do pracy.
Nie dochodzi w świetle art. 321 § 1 k.p.c. do wyrokowania, co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem ani zasądzania ponad żądanie, w sytuacji gdy pracodawca jednostronnie uznał, że należało rozwiązać stosunek pracy w trybie natychmiastowym, a powódka zażądała w pozwie odszkodowania w kwocie trzymiesięcznego wynagrodzenia trybie art. 55 § 11 k.p., pozostając w mylnym przekonaniu, że mogła po dacie