Wymogi logiki i ekonomiki procesowej nakazują przyjąć, że rozpatrzenie sprawy z wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania w trybie art. 162 O.p. jest na osi czasu etapem następującym po wydaniu postanowienia stwierdzającego uchybienie temu terminowi na podstawie art. 228 § 1 pkt 2 O.p., niezależnie od tego, kiedy ów wniosek został złożony.

Powszechnie znany jest cel udzielenia zwolnienia lekarskiego i jest nim powstrzymanie się od pracy, niezależnie w jakim reżimie jest ona świadczona. Dlatego przedłożenie zaświadczenia lekarskiego (ZUS ZLA) u pracodawcy i wykonywanie pracy zarobkowej na rzecz zleceniodawcy w okresie objętym zwolnieniem lekarskim stanowi wprowadzenie w błąd organu rentowego co do okoliczności warunkujących prawo do zasiłku

Artykuł 128 O.p. ustanowił zasadę ogólną trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych, których uchylenie lub zmiana, stwierdzenie nieważności oraz wznowienie postępowania może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w ustawie oraz w ustawach podatkowych. Zasada ta oznacza, że decyzje ostateczne obowiązują tak długo, dopóki nie zostaną wyeliminowane z obrotu prawnego na podstawie właściwego

Dla spełnienia wymogu z art. 174 pkt 2 p.p.s.a. nie wystarczy przytoczenie w petitum skargi kasacyjnej formuły o naruszeniu przepisów postępowania mającym wpływ na wynik sprawy, lecz konieczne jest nie tylko powołanie konkretnych przepisów postępowania, które zdaniem kasatora zostały naruszone, ale wykazanie który z tych przepis postępowania został naruszony, w jaki sposób oraz wpływu zarzucanego naruszenia

Wysokość kary umownej wynika z kontraktu i nie jest zależna od faktycznie poniesionej przez kontrahenta szkody. Dysproporcja pomiędzy tymi kwotami, nawet znaczna, nie powoduje konieczności miarkowania kary umownej. Miarkowanie nie może być traktowane jako odrębna zasada kształtowania wysokości ryczałtu odszkodowawczego nakazująca każdorazowo sądowi meriti jego ustalenie poprzez nie tylko porównanie

Wysokość kary umownej wynika z kontraktu i nie jest zależna od faktycznie poniesionej przez kontrahenta szkody. Dysproporcja pomiędzy tymi kwotami, nawet znaczna, nie powoduje konieczności miarkowania kary umownej.