Pokwitowanie z art. 68 § 1 u.p.e.a. wywiera ten sam skutek prawny, co pokwitowanie wierzyciela. Za pokwitowaną należność pieniężną organ egzekucyjny ponosi odpowiedzialność wobec wierzyciela.

Pokwitowanie z art. 68 § 1 u.p.e.a. wywiera ten sam skutek prawny, co pokwitowanie wierzyciela. Za pokwitowaną należność pieniężną organ egzekucyjny ponosi odpowiedzialność wobec wierzyciela.

Subrogacja nie odnosi się do wstąpienia osoby trzeciej w prawa zaspokojonego wierzyciela na podstawie umowy. Już samo jej określenie jako "ustawowe wstąpienie osoby trzeciej w prawa zaspokojonego wierzyciela" powoduje, że subrogacja ustawowa (cessio legis), wskazuje na skutek następujący z mocy prawa, a nie wskutek porozumienia, czy umowy. W zgodzie z art. 356 § 2 k.c. wierzyciel nie może odmówić przyjęcia

1. Były pracownik, który po upływie okresu obowiązywania zakazu konkurencji ujawnia i wykorzystuje tajemnice przedsiębiorstwa uzyskane w trakcie zatrudnienia musi się liczyć z odpowiedzialnością odszkodowawczą wobec swojego byłego pracodawcy. 2. Zarzucenie przez pracodawcę byłemu pracownikowi, że w okresie wskazanym w umowie o pracę naruszył tajemnicę jego przedsiębiorstwa, o ile przedsiębiorca wykazuje

Przepis § 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określa minimalne granice obszaru analizowanego, co oznacza, że organ wydający decyzję o warunkach zabudowy może wyznaczyć większy obszar wokół terenu inwestycji, który

Uchwała w sprawie nadania statutu (nadania mu nowego brzmienia) zakładowi opieki zdrowotnej, wydana na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego zawartego w art. 42 ust. 4 u.d.l., jest aktem prawa miejscowego i podlega publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

Jeżeli jeden dłużnik solidarny skutecznie podważył istnienie długu, to drugi może przed sądem skutecznie powstrzymać prowadzoną przeciw niemu egzekucję komorniczą z tego samego - ale uznanego za nieistniejące - zobowiązania.

Użyte w art. 165a § 1 Ordynacji podatkowej wyrażenie "nie może być wszczęte z innych przyczyn" należy odnieść do sytuacji, gdy wszczęciu postępowania podatkowego stoi na przeszkodzie przepis prawa bądź poszczególne przepisy, których wykładnia uniemożliwia prowadzenie tego postępowania i rozpatrzenia treści żądania w sposób merytoryczny.