1. Fakt, że złożenie wniosku w trybie art. 96 ust. 13 u.p.t.u. ma charakter fakultatywny i stanowi uprawnienie, z którego dany podmiot może skorzystać, nie zaś obowiązek, nie stanowi okoliczności wpływającej na istnienie dobrej wiary po stronie podatnika. Chcąc uniknąć ryzyka związanego z zakwestionowaniem rozliczeń podatkowych racjonalnie działający podatnik winien podjąć działania w celu upewnienia

1. Dla uznania, że dane świadczenie jest nieodpłatne bądź częściowo nieodpłatne, konieczne jest stwierdzenie, że w wyniku zdarzenia prawnego czy zjawiska gospodarczego podatnik uzyskał korzyść majątkową kosztem innego podmiotu lub też uzyskał nieodpłatne (częściowo nieodpłatne), to jest niezwiązane z kosztami (całkowitymi kosztami) lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku, mające konkretny

Na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT badanie związku między wydatkami a czynnościami opodatkowanymi podatnika powinno być zaś dokonywane w szerszym kontekście i nie może ograniczać się wyłącznie do ustalenia ścisłego, bezpośredniego związku poniesionego kosztu z konkretną czynnością opodatkowaną.

Do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego polegającego na zakupie towarów lub usług u konkretnego kontrahenta za konkretną ceną, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji.