1. Uzgodnienie o którym mowa w art. 53 ust. 4 pkt 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, jest wymagane w stosunku do wszystkich gruntów wykorzystywanych na cele rolne w rozumieniu art. 92 ust. 2 ustawy o godpodarce nieruchomościami. Przepis ten ma szerszy zakres zastosowania niż art. 61 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, który dotyczy tych gruntów, których zmiana przeznaczenia następuje w miejscowym
W świetle art. 37 ust. 1 u.p.z.p. przez "faktyczny sposób wykorzystywania nieruchomości" należy rozumieć wyłącznie stan rzeczywisty nieruchomości przed uchwaleniem planu, a nie potencjalne możliwości jej zagospodarowania.
Przepis art. 64a) p.p.s.a. należy rozumieć w ten sposób, że sprzeciw przysługuje tylko od decyzji, o której mowa w art. 138 § 2 K.p.a., ale nie od postanowienia (art. 144 w związku z art. 138 § 2 K.p.a.).
Uznanie, że przychód powstaje w momencie nieodpłatnego nabycia akcji w ramach programu motywacyjnego prowadziłoby do opodatkowania wartości wyrażonej w pieniądzu, której podatnik w momencie uzyskania akcji nie osiągnął. Otrzymanie akcji nie daje żadnych korzyści, ponieważ akcje są takim składnikiem majątku, który przychód może dać dopiero w momencie ich zbycia w drodze sprzedaży lub zamiany, ewentualnie
Z przepisu art. 16 ust. 1 u.p.s.d. jednoznacznie wynika, że ustalając podstawę opodatkowania nie wlicza się do niej czystej wartości budynku mieszkalnego. Skoro przez czystą wartość rzeczy i praw majątkowych uważa się wartość tych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów to przyjąć należy, że długi i ciężary dotyczące tylko budynku mieszkalnego mogą być uwzględnianie tylko w obliczaniu
Na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT badanie związku między wydatkami a czynnościami opodatkowanymi podatnika powinno być zaś dokonywane w szerszym kontekście i nie może ograniczać się wyłącznie do ustalenia ścisłego, bezpośredniego związku poniesionego kosztu z konkretną czynnością opodatkowaną.
1. Właściwy czas do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości jest przesłanką obiektywną, ustalaną w oparciu o okoliczności faktyczne każdej sprawy. Dla jego określenia nie ma także znaczenia subiektywne przekonanie dłużnika, że nie było podstaw do zgłoszenia wniosku o upadłość spółki. 2. Sam fakt niedokonywania wpłat jest wystarczającą podstawą do uznania, że spółka nie reguluje wymagalnych zobowiązań