Art. 122 O.p. nakazuje organowi podatkowemu podjęcie wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy w postępowaniu podatkowym. Statuuje on tzw. zasadę prawdy obiektywnej w postępowaniu podatkowym, oznaczającą obowiązek organu podatkowego zgromadzenia dowodów, co do faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Konkretyzację zasady prawdy obiektywnej

Art. 217 Konstytucji stanowi nie tylko gwarancję praw podatnika, ale także, w związku z art. 84, wyraża zasadę władztwa podatkowego, zgodnie z którą państwo (poprzez decyzje ustawodawcze) ma prawo obciążać podatkiem podmioty znajdujące się w zasięgu jego władzy w celu sfinansowania zadań publicznych.

Należy podkreślić, że ocena prawna i wskazania wyrażone w niezaskarżonym wyroku Sądu I instancji, uchylającym zaskarżoną decyzję, wiąże nie tylko ten sąd oraz organ, lecz także NSA rozpoznający skargę kasacyjną od kolejnego wyroku wydanego w tej sprawie.

Zwrotu dokonuje się przez potrącenie, zmniejszając kwotę świadczenia z ubezpieczeń społecznych. Zgoda osoby zainteresowanej nie jest tu wymagana, ale konieczny jest przepływ informacji pomiędzy organem rentowym i ośrodkiem pomocy społecznej.

Zatrudnienie po 1 maja 2004 r. w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej podlega zaliczeniu do stażu pracy wymaganego do uzyskania świadczenia przedemerytalnego. 1. Warunkiem świadczenia przedemerytalnego jest „okres uprawniający do emerytury”, dlatego do okresu tego zalicza się okres zatrudnienia (emerytalny) w innym państwie Unii Europejskiej. 2. Zaprzestanie i wyrejestrowanie działalności

Nie ma pozornej umowy o pracę, gdy praca jest wykonywana. Wówczas nie można stwierdzić pozorności czynności prawnej. Nie wystarcza jednak jakakolwiek praca, gdyż znaczenie ma dopiero praca przewidziana dla stosunku pracy. Jeśli taka praca jest wykonywa to generalnie nie ma podstaw do stawiana zarzutu obejścia czy nadużycia prawa, czyli zawarcia zatrudnienia dla uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego

Celem postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej nie jest rozpatrzenie sprawy co do istoty, lecz zbadanie czy ostateczne rozstrzygnięcie w sposób kwalifikowany narusza prawo. W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji, organ nie może rozpatrywać sprawy tak jak w postępowaniu odwoławczym, a zatem nie może prowadzić ustaleń faktycznych, dokonywać ich oceny bądź rozstrzygać

Zawieszenie postępowania jest instytucją tamującą bieg postępowania i opóźniającą rozstrzygnięcie sprawy, dlatego też winno mieć zastosowanie tylko w ściśle określonych w ustawie przypadkach, a przesłanki zawieszenia nie mogą być wykładane rozszerzająco.

Przyjmuje się, że prawo do czynnego udziału w postępowaniu administracyjnym jest prawem opartym na bezwzględnie obowiązującej zasadzie rozporządzalności. Zasada ta powoduje, że wyłącznie do oceny strony pozostawiono konsekwencje prawne co do naruszenia jej interesu prawnego jeżeli nie uczestniczyła w postępowaniu. Inne podmioty nie mają kompetencji do powoływania się na tę okoliczność. Pogląd ten jest

Orzeczenie nacjonalizacyjne przejmujące na własność Państwa w ramach przejęcia przedsiębiorstwa nieruchomość stanowiącą własność osoby trzeciej, z której przedsiębiorca korzystał w ramach stosunku obligacyjnego, było oczywiście sprzeczne z art. 6 ust. 1 ustawy nacjonalizacyjnej.

Kto sprzeda swoje roszczenie względem ubezpieczyciela, ten nie skorzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym.

Rolnik, który zbył podmokłe łąki, aby kupić żyzne gleby, nie zapłaci 32 proc. PIT.

Obowiązek działania na podstawie prawa w połączeniu z zasadą zaufania do organów państwa oznacza, że organy władzy publicznej są zobligowane do uzasadnienia swoich rozstrzygnięć. Obowiązek taki stanowi jeden ze standardów państwa prawnego. Nakaz motywowania uchwał organów jednostek samorządu terytorialnego jest elementem zasady jawności działania organów władzy publicznej.

Uznanie dotyczy zarówno przyznania zasiłku celowego, jak i wysokości przyznanego zasiłku. Kontrola decyzji uznaniowych jest przeprowadzana pod względem ich zgodności z prawem. Zbadania wymaga to, czy uznanie było w ogóle dopuszczalne, czy nie przekroczono granic uznania przy wydawaniu decyzji i czy prawidłowo uzasadniono wybór rozstrzygnięcia sprawy.

Przy ocenie, czy dane przedsiębiorstwo prowadzi znaczącą część działalności w państwie członkowskim swej siedziby, konieczne jest badanie wszystkich kryteriów charakterystycznych dla działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwo, więc stosowanie tylko kryterium związanego z wielkością obrotu jest mylące lub niewystarczające. Nie ulega wątpliwości, że uwzględniając te inne kryteria w przypadku przedsiębiorstwa