Oceniając kwestionowany wyrok pod tym kątem stwierdzić należy, że wyrok ten zawiera wszystkie wymagane elementy. Z wywodów Sądu wynika dlaczego stwierdził, że w sprawie nie doszło, w jego ocenie, do naruszenia prawa wskazanego w skardze. Sąd ocenił stanowisko skarżącego nie mając przy tym bezwzględnego obowiązku odnoszenia się osobno do każdego z argumentów, mających w ocenie strony świadczyć o zasadności

1. Zwrot normatywny: „opóźnienie w wydaniu decyzji”, o którym mowa w art. 24 ust. 6 u.k.s. (także: w art. 54 § 2 o.p.), należy postrzegać w kontekście zasadności i celowości podejmowanych przez organ czynności procesowych z punktu widzenia realizacji zasady prawdy materialnej (art. 122 o.p.). 2. Opóźnienie w wydaniu decyzji powstanie z przyczyn zależnych od organu (art. 24 ust. 6 u.k.s.; także: art

Zwrot "mające ustalone prawo" do świadczeń z ubezpieczeń społecznych musi być utożsamiany z przyznaniem tego prawa decyzją organu rentowego. Nie chodzi więc w nim o spełnienie ex lege ustawowych przesłanek prawa do świadczenia, lecz o realizację tego prawa po uprzednim złożeniu w organie rentowym stosownego wniosku o jego przyznanie.

Treść obowiązujących przepisów ma charakter imperatywny i nie pozostawiający organowi jakichkolwiek możliwości uznaniowego decydowania w przedmiocie wydania skierowania na badania. Zobowiązują one starostę do podjęcia stosownych czynności w przypadku przekroczenia przez kierującego pojazdem silnikowym liczby 24 punktów w ewidencji kierowców. Wydanie decyzji jest obligatoryjne w każdym wypadku, kiedy

Sąd nie jest uprawniony do samodzielnego dokonywania konkretyzacji zarzutów skargi kasacyjnej, a upoważniony jest do oceny zaskarżonego orzeczenia wyłącznie w granicach przedstawionych we wniesionej skardze kasacyjnej.