W doktrynie prawa podatkowego nie neguje się dopuszczalności analogii w prawie podatkowym. Jednakże prawo podatkowe mając zdolność do analogii nie powinno być tak interpretowane i stosowane, aby w drodze analogii można było dopuszczać do zwiększania obowiązków podatkowych. Należy zatem przyjąć zakaz analogii zaostrzającej.

W doktrynie prawa podatkowego nie neguje się dopuszczalności analogii w prawie podatkowym. Jednakże prawo podatkowe mając zdolność do analogii nie powinno być tak interpretowane i stosowane, aby w drodze analogii można było dopuszczać do zwiększania obowiązków podatkowych. Należy zatem przyjąć zakaz analogii zaostrzającej.

W doktrynie prawa podatkowego nie neguje się dopuszczalności analogii w prawie podatkowym. Jednakże prawo podatkowe mając zdolność do analogii nie powinno być tak interpretowane i stosowane, aby w drodze analogii można było dopuszczać do zwiększania obowiązków podatkowych. Należy zatem przyjąć zakaz analogii zaostrzającej.

W doktrynie prawa podatkowego nie neguje się dopuszczalności analogii w prawie podatkowym. Jednakże prawo podatkowe mając zdolność do analogii nie powinno być tak interpretowane i stosowane, aby w drodze analogii można było dopuszczać do zwiększania obowiązków podatkowych. Należy zatem przyjąć zakaz analogii zaostrzającej.

W doktrynie podkreśla się, że procesowe poznanie faktu, czyli zdarzenia, które miało miejsce w przeszłości możliwe jest dzięki temu, że każdy fakt istotny nie przemija bez śladu pozostawiając po sobie pewne następstwa, zarówno w świecie zewnętrznym, jak i w psychice ludzkiej.

Podkreślając w tym kontekście konieczność i celowość rozróżnienia bezprzedmiotowości postępowania i bezzasadności żądania strony, odwołać należy się do utrwalonego już orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, z którego wynika, że brak ustawowej przesłanki uwzględnienia żądania zgłoszonego we wniosku wszczynającym postępowanie administracyjne nie czyni tego postępowania bezprzedmiotowym w rozumieniu

Wniosek o wszczęcie postępowania musi zawierać wszelkie argumenty za nim przemawiające. Innymi słowy, to na organizacji społecznej żądającej wszczęcia postępowania ze względu na interes społeczny, ciąży obowiązek wykazania istnienia takiego interesu społecznego w danym postępowaniu. Wskazać trzeba, że organ nie jest zobowiązany do każdorazowego uwzględniania wniosku organizacji społecznej tylko z tej

Stroną w postępowaniu nieważnościowym jest nie tylko strona postępowania prowadzonego w trybie zwykłym, zakończonego wydaniem kwestionowanego rozstrzygnięcia, ale również każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczyć mogą skutki stwierdzenia nieważności tego rozstrzygnięcia. Interes prawny nie jest kategorią abstrakcyjną i nie można wypowiedzieć się co do jego istnienia bądź nie – bez wszechstronnego

W orzecznictwie jak i w piśmiennictwie przyjmuje się, że naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię może polegać na wadliwym określeniu treści norm prawnych wynikających z przepisów prawa materialnego. W praktyce błędna wykładnia prawa materialnego może prowadzić do niewłaściwego zastosowania tego prawa.

W doktrynie prawa podatkowego nie neguje się dopuszczalności analogii w prawie podatkowym. Jednakże prawo podatkowe mając zdolność do analogii nie powinno być tak interpretowane i stosowane, aby w drodze analogii można było dopuszczać do zwiększania obowiązków podatkowych. Należy zatem przyjąć zakaz analogii zaostrzającej.

Odniesienie się do zarzutów naruszenia prawa procesowego wymaga jednak uprzedniego wyjaśnienia granic przedmiotowych postępowania dowodowego w postępowaniu podatkowym, co w istocie wiąże się z odkodowaniem znaczenia przedmiotu dowodu. W najszerszym znaczeniu, przedmiot dowodu to fragment rzeczywistości (fakt) obejmujący zjawiska minione lub współczesne, które mają w konkretnej sprawie znaczenie prawne

W doktrynie podkreśla się, że procesowe poznanie faktu, czyli zdarzenia, które miało miejsce w przeszłości możliwe jest dzięki temu, że każdy fakt istotny nie przemija bez śladu pozostawiając po sobie pewne następstwa, zarówno w świecie zewnętrznym, jak i w psychice ludzkiej.

W doktrynie podkreśla się, że procesowe poznanie faktu, czyli zdarzenia, które miało miejsce w przeszłości możliwe jest dzięki temu, że każdy fakt istotny nie przemija bez śladu pozostawiając po sobie pewne następstwa, zarówno w świecie zewnętrznym, jak i w psychice ludzkiej.

Przypomnieć należy, iż zawarte w sentencji wyroku sądu administracyjnego rozstrzygnięcie, ujęte w odpowiedniej formule procesowej, jest rezultatem przeprowadzenia przez Sąd kontroli administracji publicznej. Treść uzasadnienia wyroku winna potwierdzać proces badania przez Sąd zgodności z prawem zaskarżonego do Sądu rozstrzygnięcia organu. Przedstawienie w uzasadnieniu wyroku podstawy prawnej wydanego