Za utrwalone i niepozostawiające żadnych wątpliwości uznać należy poglądy, że wszczęcie i prowadzenie postępowania przygotowawczego w przedmiocie przestępstwa nie wyczerpuje przesłanki określonej w art. 240 § 1 pkt 2 o.p.

Bezprzedmiotowość może powstać zarówno przed wszczęciem postępowania, jak i po jego wszczęciu. Moment powstania tej przesłanki nie ma znaczenia, z uwagi na nakaz wynikający z art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej. Jeżeli wystąpi bezprzedmiotowość, organ podatkowy musi umorzyć postępowanie. Decyzja taka ma wszelkie znamiona tzw. decyzji związanej.

Związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami skargi kasacyjnej polega na tym, że jest on władny badać naruszenie jedynie tych przepisów, które zostały wyraźnie wskazane przez stronę skarżącą. Ze względu na ograniczenia wynikające ze wskazanych regulacji prawnych, Naczelny Sąd Administracyjny nie może we własnym zakresie konkretyzować zarzutów skargi kasacyjnej, uściślać ich, ani w inny sposób

Wyjątkowa sytuacja osobista daje możliwość zastosowania tej instytucji prawnej również w sytuacjach, które były nie do przewidzenia w momencie tworzenia prawa, nie uprawnia jednak do swobody przy interpretacji prawa i przyjmowaniu takiej wykładni, która stoi w oczywistej sprzeczności z celami ustawy i przyjętych w niej instytucji.

Zakres upoważnienia mieszczącego się w art. 10 ust. 2 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii nakazuje przyjąć, że to organ wykonawczy gminy opracowuje projekt Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii, a rada gminy program ten uchwala. Zarówno w zakresie uregulowanym w art. 10 ust. 2-3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, jak i w art. 18 ust. 2 pkt 2 u.s.g. nie mieści się kompetencja rady gminy

Jeżeli pracownik świadomie pominie drogę sądową, to musi się liczyć z niedochowaniem terminu z art. 264 k.p. Jednak podjęcie przez pracownika próby mediacji z organem prowadzącym szkołę, może w szczególnych okolicznościach przemawiać za brakiem winy w złożeniu odwołania po terminie i uzasadniać przywrócenie terminu - art. 265 k.p. Terminy odwołania z art. 264 k.p. są relatywnie bardzo krótkie w odniesieniu

Naruszenie przepisów postępowania nie zawsze musi prowadzić do wadliwego rozstrzygnięcia sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny nie może również modyfikować zgłoszonych zarzutów kasacyjnych i ich uzasadnienia pod kątem okoliczności danej sprawy. Musi bazować na zarzutach i ich uzasadnieniu sformułowanym przez wnoszącego skargę kasacyjną.

Celem postępowania dowodowego, nie jest ponowne ustalenie stanu faktycznego w sprawie lecz ocena, czy organy administracji ustaliły ten stan zgodnie z regułami obowiązującymi w procedurze administracyjnej, a następnie czy dokonały prawidłowej subsumcji ustalonego stanu faktycznego do dyspozycji przepisów prawa materialnego.

Za utrwalone i niepozostawiające żadnych wątpliwości uznać należy poglądy, że wszczęcie i prowadzenie postępowania przygotowawczego w przedmiocie przestępstwa nie wyczerpuje przesłanki określonej w art. 240 § 1 pkt 2 O.p.

Za utrwalone i niepozostawiające żadnych wątpliwości uznać należy poglądy, że wszczęcie i prowadzenie postępowania przygotowawczego w przedmiocie przestępstwa nie wyczerpuje przesłanki określonej w art. 240 § 1 pkt 2 O.p.

Definicja tymczasowego obiektu budowlanego wskazuje na dwa zespoły cech, które przesądzają o uznaniu obiektów budowlanych za tymczasowe. Pierwszą kategorię stanowią obiekty budowlane przeznaczone do czasowego użytkowania w okresie krótszym od ich trwałości technicznej, przewidziane do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki. Natomiast drugą kategorię tworzą obiekty nietrwale połączone z gruntem

Adresatem obowiązku sprawozdawczego, o którym mowa w art. 9n ust. 1 u.c.p.g. jest każdy podmiot odbierający odpady komunalne od właścicieli nieruchomości tj. prowadzący działalność zgodnie z obowiązującymi przepisami (uzyskał wpis do rejestru działalności regulowanej w danej gminie), a nie tylko podmiot, który faktycznie odpady odbiera.

W dotychczasowym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego jednolicie przyjmuje się, że ratio legis wprowadzenia do katalogu przesłanek negatywnych regulacji prawnej o treści wynikającej z art. 57 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o cudzoziemcach upatrywać należy w zamiarze ustawodawcy, by przyczynami nieprzyznania zezwolenia na zamieszkanie uczynić nie tylko zaistnienie zdarzeń prawnych o charakterze

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie ma mocy prawnej aktu powszechnie obowiązującego i nie może stanowić podstawy do wydawania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.