Zarzut niewłaściwego zastosowania prawa materialnego może zostać skutecznie zgłoszony w odniesieniu do określonego, stwierdzonego stanu faktycznego sprawy.
Zdolność prawna osób prawnych nie jest jednak tożsama z sytuacją osób fizycznych. Zdolność prawna osób prawnych nie obejmuje praw i obowiązków wyłączonych przez ustawę czy oparty na niej statut, jak również praw i obowiązków, które nie są związane z celami i zakresem działania danej osoby prawnej.
W sytuacji, gdy kilka osób wystąpi z wnioskami, dotyczącymi tego samego mienia pozostawionego, winno toczyć się jedno postępowanie obejmujące wszystkie wnioski. Natomiast, gdy z wnioskiem wystąpi tylko jedna z osób uprawnionych, organ winien o toczącym się postępowaniu powiadomić pozostałe osoby uprawnione, które winny się wypowiedzieć co do przysługującego im prawa.
W przypadkach spornych, tylko sąd administracyjny może stwierdzić nieprawidłowość dokonanego wpisu do wspomnianej wyżej ewidencji. Inny organ administracyjny, w toku prowadzonego przez siebie postępowania, takich kompetencji nie posiada i jest związany treścią danych zawartych w ewidencji.
Przepis artykułu 141 § 4 p.p.s.a. może stanowić samodzielną podstawę kasacyjną kwestionowania ustaleń, jeżeli uzasadnienie orzeczenia sądu pierwszej instancji nie zawiera stanowiska co do stanu faktycznego przyjętego za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia.
Zrealizowanie inwestycji mieszkaniowej może być podstawą obniżenia opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste już od dnia uzyskania pozwolenia na budowę.
Przepis artykułu 141 § 4 p.p.s.a. może stanowić samodzielną podstawę kasacyjną kwestionowania ustaleń, jeżeli uzasadnienie orzeczenia sądu pierwszej instancji nie zawiera stanowiska co do stanu faktycznego przyjętego za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia.
1. Nowy, wydłużony termin przedawnienia (art. 24 ust. 4 i 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych) stosuje się tylko do nieprzedawnionych do dnia 31 grudnia 2002 r. należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, jak również - wszystkie nowe przepisy dotyczące okoliczności mających wpływ na bieg tego terminu, to jest jego przerwanie i zawieszenie, o ile wymienione w nowych przepisach podstawy
"Dostateczne wyjaśnienie sprawy" w rozumieniu art. 113 § 1 p.p.s.a. dotyczy możliwości wydania wyroku z punktu widzenia dopełnienia reguł formalnych związanych z tokiem sprawy administracyjnej, nie zależy zaś od stopnia wyjaśnienia sprawy z punktu widzenia prawdy materialnej, a zatem oceny przez sąd, czy zaskarżona decyzja odpowiada prawu, czy też nie. Przyjmuje się zatem, iż naruszenie przepisu art
Podkreślić należy, iż niezależnie od czynności nakazanych niniejszym wyrokiem Sąd pierwszej instancji zobowiązany będzie do przeprowadzenia analizy akt tej sprawy obrazujących przeprowadzone postępowanie i udzielenie odpowiedzi czy zgromadzony materiał dowodowy był wystarczający do wydania kwestionowanych przez skarżącego decyzji.
Do uznania, że sprawa została prawomocnie osądzona (art. 199 § 1 i art. 366 k.p.c.), nie wystarcza samo stwierdzenie, iż w obydwu sprawach chodzi o to samo roszczenie i że identyczne są strony obydwu procesów; mimo bowiem identyczność stron i dochodzonego roszczenia stan rzeczy osądzonej nie występuje, jeżeli uległy zmianie okoliczności, których istnienie było przyczyną oddalenia pierwszego powództwa
Określenie podstawy opodatkowania w drodze oszacowania powinno zmierzać do określenia jej w wysokości zbliżonej do rzeczywistej podstawy opodatkowania. Ryzyko, które wiąże się z operacją oszacowania, nawet po spełnieniu dyspozycji z art. 23 § 5 O.p., obciąża podatnika, który nie prowadzi rzetelnej ewidencji z przyczyn od siebie zależnych. Oszacowanie nie gwarantuje doprowadzenia do wyniku w pełni zgodnego
Samo spełnienie przez pojazd określonych wymagań technicznych nie warunkuje skorzystania z pełnego prawa do odliczenia, gdyż konieczne ku temu jest ponadto stwierdzenie, że pojazd ten będzie wykorzystywany wyłącznie zgodnie z jego przeznaczeniem, tzn. dla zapewnienia należytego poziomu bezpieczeństwa chronionych wartości pieniężnych, a przy tym w ramach opodatkowanej działalności gospodarczej podatnika
W świetle art. 166b u.p.e.a. (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 21 listopada 2013 r.), w postępowaniu zabezpieczającym stosuje się odpowiednio przepisy art. 31-34, art. 36, art. 38, art. 40, art. 45-54, art. 70c, art. 71 i art. 168d. Zwrot legislacyjny "stosuje się odpowiednio" oznacza, że wskazane w art. 166b u.p.e.a. przepisy mają zastosowanie, lecz z niezbędnymi modyfikacjami, podyktowanymi
"Czasem właściwym" do zgłoszenia upadłości jest czas, w którym wszczęte postępowanie upadłościowe może doprowadzić do równomiernego zaspokojenia wszystkich wierzycieli. Czas właściwy do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości, to czas w jakim zarząd spółki, która nie może na bieżąco realizować swoich zobowiązań wobec wszystkich wierzycieli, składa wniosek o ogłoszenie upadłości w sposób pozwalający
1. Jak wynika z art. 948 k.c., testament należy tak tłumaczyć, ażeby zapewnić możliwie najpełniejsze urzeczywistnienie woli spadkodawcy. Jeżeli testament może być tłumaczony rozmaicie, należy przyjąć taką wykładnię, która pozwala utrzymać rozrządzenia spadkodawcy w mocy i nadać im rozsądną treść. Art. 948 k.c. zawiera reguły wykładni odwołujące się do elementów subiektywnych, w związku z czym w procesie
1. Z deklaracji głoszącej, że obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu podlegają osoby wykonujące pracę nakładczą i osoby prowadzące działalność pozarolniczą nie da się wywieść warunku, zgodnie z którym wykonawca w każdym miesiącu pracy powinien otrzymać w określonej wysokości wynagrodzenie, pod groźbą nieistnienia tytułu ubezpieczenia. 2. Nierealizowanie w uzgodnionym wymiarze pracy nakładczej
Umowne zniesienie współwłasności, polegające na podziale rzeczy wspólnej, ma charakter rozporządzenia tą rzeczą, prowadzącego do uzyskania przez każdego ze współwłaścicieli wyłącznego prawa własności do nowej rzeczy, co na gruncie podatku od towarów i usług stanowi dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054