Dla pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego nie jest konieczne wykazanie, że podatnik - nabywca miał świadomość, że uczestniczy w transakcjach stanowiących nadużycie, lecz wystarczy wykazanie, że mógł, czy też powinien był przewidywać, że uczestniczy w takich transakcjach. Oceny w tym zakresie dokonuje się na podstawie okoliczności towarzyszących tym transakcjom.
Nie ma znaczenia z punktu widzenia przywołanych uregulowań podatkowych to, czy podatnik w sposób zawiniony (na przykład na skutek braku dbałości o własne interesy gospodarcze, bądź w sposób zamierzony), czy też niezawiniony (ze względu na brak dokumentów źródłowych), dokonywał rozliczenia kosztów uzyskania przychodów na podstawie faktur nierzetelnych. Istotny jest jedynie fakt, że faktury te nie odzwierciedlają
Decydując się na doręczenie decyzji osobno trzem członkom zarządu na ich miejsca zamieszkania, organ dla zastosowania przyjętego przez siebie poglądu, co do obliczania początku biegu terminu do wniesienia odwołania od doręczenia pierwszemu z członków zarządu, winien był uprzednio poinformować, że doręczenie korespondencji skierowanej przez organ do Wspólnoty Mieszkaniowej staje się skuteczne poprzez
Podmiot publiczny wykonując powierzone mu zadania publiczne niejednokrotnie posługuje się podmiotami wewnętrznymi lub zewnętrznymi, które przygotowują różnego rodzaju dokumenty, opinie lub inne materiały stanowiące podstawę do podjęcia decyzji administracyjnej lub innego rozstrzygnięcia (np. o dochodzeniu odszkodowania, o wypłacie lub odmowie wypłaty odszkodowania ze środków publicznych). Stąd też
Podkreślenia wymaga kwestia poprawnego sformułowania zarzutów kasacyjnych – zarówno poprzez wskazanie konkretnych przepisów prawa, którym uchybił Sąd I instancji, jak również ich uzasadnienia w sposób umożliwiający zapoznanie się za stanowiskiem strony skarżącej kasacyjnie w odniesieniu do zarzucanych uchybień. Naczelny Sąd Administracyjny nie może z własnej inicjatywy uzupełniać ani konkretyzować
Sądowa kontrola orzeczenia dyscyplinarnego w części dotyczącej kary sprowadza się wyłącznie do oceny, czy organy przestrzegały reguł procedowania, w tym ustawowych dyrektyw wymiaru kar. Sąd nie może natomiast ingerować w uprawnienia zastrzeżone wyłącznie dla organu prowadzącego postępowanie dyscyplinarne i oceniać celowości czy słuszności zastosowanych przezeń sankcji.
Nie każde naruszenie prawa będzie stanowiło podstawę odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa na gruncie art. 417 § 1 k.c., a jedynie takie, które stanowiło warunek konieczny powstania uszczerbku poszkodowanego i którego normalnym następstwem w danych okolicznościach jest powstanie szkody.