W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażany jest pogląd, że w przypadku, gdy postawione zarzuty naruszenia przepisów prawa procesowego uznane zostały za nieusprawiedliwione Naczelny Sąd Administracyjny przystąpić może do oceny zarzutów dotyczących naruszenia prawa materialnego, przy czym ocenia je w oparciu o ustalony wcześniej w sprawie stan faktyczny. Niepodważony stan faktyczny jest

W kontekście zasady braku związania zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą skargi podkreślić należy, że sąd administracyjny I instancji nie jest zobowiązany odnosić się w uzasadnieniu wydawanego orzeczenia do zarzutów i argumentacji nie mających istotnego znaczenia dla oceny zgodności z prawem zaskarżonego aktu. Pominięcie w uzasadnieniu wyroku rozważań dotyczących zarzutów niezasadnych

W kontekście zasady braku związania zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą skargi podkreślić należy, że sąd administracyjny I instancji nie jest zobowiązany odnosić się w uzasadnieniu wydawanego orzeczenia do zarzutów i argumentacji nie mających istotnego znaczenia dla oceny zgodności z prawem zaskarżonego aktu. Pominięcie w uzasadnieniu wyroku rozważań dotyczących zarzutów niezasadnych

Jeśli w postępowaniu dotyczącym przedłużenia terminu zwrotu nie rozstrzyga się o zasadności zwrotu różnicy podatku, a jedynie o wydłużeniu trybu postępowania w tym zakresie, to nie ulega żadnej wątpliwości, że zastosowanie tego trybu nie może naruszać zasady neutralności podatku VAT, zasady proporcjonalności i naruszenia prawa skarżącego do odliczenia podatku naliczonego, naruszenia prawa zwrotu nadwyżki

Brak przepisów określających tryb postępowania skutkuje tym, że kontrola legalności działania organu sprowadza się do badania zgodności tego działania jedynie z przepisami administracyjnego prawa materialnego.

Odnośnie do zarzutów naruszenia przepisów postępowania, należy zauważyć, że w skardze kasacyjnej są one sformułowane bardzo lakonicznie i w istocie nie zostały w treści skargi uzasadnione, co uniemożliwia Sądowi odniesienie się do nich i uznanie, że nastąpiło takie uchybienie, które miało istotny wpływ na wynik sprawy.

W skardze kasacyjnej poza lakonicznym twierdzeniem, że dla wywarcia skutku w postaci natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji konieczne jest doręczenie postanowienia stronie, brak jest argumentów wskazujących, że dostrzeżone przez stronę wady doręczenia postanowienia w istotny sposób wpływały na jej sytuację materialną i procesową.

Przepisy Ordynacji podatkowej regulujące zabezpieczanie zobowiązań podatkowych, w szczególności art. 33 § 2 pkt 2 oraz § 4 pkt 2, nie przewidują możliwości zabezpieczenia kilku zsumowanych zobowiązań publicznoprawnych. Zabezpieczenie, o którym mowa w art. 33 Ordynacji podatkowej odnosi się bowiem do zobowiązań podatkowych wynikających z przepisów prawa materialnego. Żadne ze źródeł tych zobowiązań

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjmuje się, że zwolnienie od obowiązku podatkowego czynności nabycia lub samego posiadania wyrobów akcyzowych uzależnione jest od wykazania faktu uprzedniego zapłacenia tego podatku.

Obiektem budowlanym może w zależności od konkretnego stanu faktycznego być budowla, budowla wraz z instalacjami i urządzeniami, a także traktowane jako jeden obiekt budowlany różne budowle, pozostające w funkcjonalnym związku i tworzące w nim całość techniczno-użytkową.

Budowlą jest tylko taki obiekt, który nie jest budynkiem lub obiektem małej architektury.

Skoro przepisy układów zbiorowych pracy i porozumień kończących spory zbiorowe stanowią przepisy prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 Kodeksu pracy, a odprawa została wypłacona na podstawie Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy z uwagi na szczególne zasady rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (związana była ze zwolnieniami grupowymi), to nie podlega ona zwolnieniu

Zarzutem naruszenia przepisu prawa materialnego nie można kwestionować prawidłowości dokonanych przez organ administracji a ocenionych przez sąd wojewódzki ustaleń faktycznych poczynionych w sprawie, gdyż ta kwestia przynależy do przepisów postępowania, stanowiąc odrębną podstawę kasacyjną.

W pierwszej kolejności podlegają rozpoznaniu zarzuty naruszenia przepisów postępowania, albowiem dopiero prawidłowo ustalony stan faktyczny pozwala na ocenę, czy w sprawie organy administracji i sąd pierwszej instancji trafnie zastosowały przepisy prawa materialnego.

W toku postępowania organ prowadzący ewidencję gruntów i budynków nie może we własnym zakresie dokonywać ustaleń dotyczących danych zawartych w wymienionych dokumentach, w tym także rozstrzygać sporów dotyczących własności. Wynika to z istoty ewidencji gruntów i budynków, która ma charakter techniczno-deklaratoryjny i znalazło potwierdzenie w orzecznictwie sądowoadministracyjnym.

Przepis art. 174 pkt 1 p.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego

Przypomnieć należy, że kwestię poprawności doręczenia postanowienia organu pierwszej instancji w przedmiocie rygoru natychmiastowej wykonalności należy oceniać pod kątem wpływu ewentualnych uchybień w tym zakresie na wynik sprawy.