W trybie nadzwyczajnym możliwość prowadzenia postępowania dowodowego jest z tego powodu mocno ograniczona. Nie jest zadaniem organu nadzoru korygowanie nieprawidłowości w zakresie postępowania dowodowego, czy też zastępowanie w tym względzie organów administracji, które wydały decyzje w postępowaniu zwykłym, lecz jedynie ocena, czy dowody w tym postępowaniu zgromadzone dawały podstawę do wydania rozstrzygnięcia

Pas drogi publicznej to nie tylko jezdnia ale także pas zieleni przydrożnej.

W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest pogląd, zgodnie z którym, organ administracji publicznej powinien w jednej decyzji orzekać o uznaniu świadczeń za nienależnie pobrane, a w innej decyzji o nakazaniu zwrotu tych świadczeń. Dopiero w sytuacji, gdy uprawomocni się decyzja uznająca dane świadczenia za nienależnie pobrane, można nakazywać ich zwrot.

Zanim fiskus odmówi umorzenia zaległości, powinien ustalić m.in., czy dochód niepełnosprawnego wystarcza nie tylko na spłatę zobowiązań podatkowych i zaspokojenie jego potrzeb, lecz także na utrzymanie rodziny.

Użyty w art. 143 § 1 O.p. zwrot legislacyjny "załatwiania spraw [...] w ustalonym zakresie" wyraźnie wskazuje, że wydane na podstawie art. 143 § 1 O.p. upoważnienie nie musi, w każdym wypadku zawierać skonkretyzowanego umocowania do załatwienia indywidualnej sprawy. Zakres udzielonego upoważnienia może być szeroki lub wąski, kategorialny lub jednostkowy, i jest zależny od wewnętrznych ustaleń w organie

Pojęcia "czasu właściwego do zgłoszenia wniosku" nie należy mechanicznie przenosić z ustawy p.u.n., lecz uwzględniając okoliczności sprawy ustalać "właściwy czas" do zgłoszenia wniosku w konkretnym przypadku. Istotne jest określenie, w jakim czasie działający z należytą starannością zarząd spółki kapitałowej mógł stwierdzić, że istnieją okoliczności uzasadniające podjęcie działań zapobiegających upadłości

Ponieważ zgodnie z art. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami ustawa ta w zakresie gospodarki nieruchomościami nie narusza innych ustaw, w tym ustawy o lasach, niezasadne jest ograniczenie zakresu pojęcia spraw podlegających przepisom o gospodarce nieruchomościami tylko do czynności cywilnoprawnych znajdujących materialnoprawną podstawę w ustawie o gospodarce nieruchomościami.

Użyty art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. zwrot "koszty poniesione" oznacza koszty (w tym wydatki) rzeczywiste, faktyczne.

Zarówno planowany wcześniej wyjazd zagraniczny oraz trwający dłużej stan depresji podatniczki nie stanowią, w świetle art. 162 § 1 O.p., przesłanek do przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

Do obrazy art. 382 k.p.c. może dojść tylko w wypadku pominięcia przez sąd drugiej instancji części zebranego w sprawie materiału, w związku z czym strona powołująca się na naruszenie tego przepisu powinna wskazać materiał, który został przez sąd drugiej instancji pominięty przy wydaniu wyroku i wykazać, że popełnione uchybienie mogło mieć wpływ na wynik sprawy.

Regulacja zawarta w art. 70 § 4 Ordynacji podatkowej, która uzależnia skuteczność zastosowania środka egzekucyjnego jako przesłanki przerwania biegu terminu przedawnienia od zawiadomienia o nim podatnika, wprowadza swoistego rodzaju warunek. Zastosowanie środka egzekucyjnego dopóty nie wywołuje skutku w postaci przerwania biegu terminu przedawnienia, dopóki podatnik nie zostanie o nim zawiadomiony.

Użyty w art. 143 § 1 Ordynacji podatkowej zwrot legislacyjny "załatwiania spraw [...] w ustalonym zakresie" wyraźnie wskazuje, że wydane na podstawie art. 143 § 1 Ordynacji podatkowej upoważnienie nie musi, wbrew temu jak widzi to strona skarżąca, w każdym wypadku zawierać skonkretyzowanego umocowania do załatwienia indywidualnej sprawy. Zakres udzielonego upoważnienia może być szeroki lub wąski, kategorialny

Aby określić czy dana decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa, należy wziąć pod uwagę stan faktyczny i stan prawny, jaki istniał w momencie wydawania kontrolowanej decyzji.

Norma prawna wyprowadzona z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a-e u.p.d.o.f. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.) była normą celu społecznego, a do jej właściwego odczytania właściwe było stosowanie wykładni celowościowej.

Gospodarka nieruchomościami, rozumiana jako gospodarowanie nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, unormowana została nie tylko w u.g.n., ale także w szeregu innych ustaw, w tym w u.l. W konsekwencji zawarte w art. 2 pkt 1 lit. g u.p.c.c. pojęcie "przepisy o gospodarce nieruchomościami" nie może być zawężane tylko do przepisów u.g.n., ale obejmuje

Jeśli zadania danego podmiotu mają na celu zaspokojenie powszechnych potrzeb obywateli i są istotne z punktu widzenia celów państwa, to niepodobna odmówić im przymiotu zadań publicznych w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Przez błędną wykładnię należy rozumieć wadliwe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, natomiast przez niewłaściwe zastosowanie dokonanie nieprawidłowej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego.