Orzeczenia
Postępowanie przed sądem administracyjnym jest "właściwym postępowaniem" w rozumieniu art. 4171 § 2 k.c. zaś orzeczenie sądu administracyjnego objęte art. 287 pkt 1 p.p.s.a. jest orzeczeniem wstępnym orzekającym o niezgodności z prawem ostatecznej decyzji administracyjnej (prejudykatem), o którym mowa w art. 4171 § 2 k.c., otwierającym poszkodowanemu drogę do dochodzenia naprawienia szkody od Skarbu
Pracownikowi, któremu przysługuje ochrona zatrudnienia przed wypowiedzeniem stosunku pracy na podstawie art. 15 ustawy z 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji, w przypadku rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia i podjęcia przez niego pracy w wyniku przywrócenia do pracy, przysługuje wynagrodzenie przewidziane w art. 57 § 1 k.p.
Prawidłowo sporządzona skarga kasacyjna, to jest taka, która umożliwia Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu merytoryczną ocenę zawartych w niej zarzutów winna zawierać zarówno powołanie podstaw kasacyjnych, jak i ich uzasadnienie.
Zauważyć należy, że sąd pierwszej instancji niezwiązany granicami skargi nie może przekroczyć tych granic sprawy administracyjnej i stosunku prawnego, w których skarga została wniesiona, nie może swoimi ocenami prawnymi wkraczać w sprawę nową w stosunku do tej, która była, albo powinna być przedmiotem postępowania przed organem administracji i wydawanych w nim aktów, przy czym termin sprawa występuje
Każdy ze współwłaścicieli nieruchomości, niezależnie od pozostałych, ma własne roszczenie o odszkodowanie odpowiadające jego udziałowi we własności nieruchomości. Termin do wystąpienia o odszkodowanie biegnie indywidualnie dla każdego z nich. Nie ma przeszkód procesowych do wspólnego inicjowania przez współwłaścicieli jednego postępowania w przedmiocie wypłaty odszkodowania każdemu z uprawnionych,
W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się także, że aktualizacja zmian nie obejmuje usuwania błędnych wpisów w ewidencji, chyba że omyłki te są oczywiste, a prawidłowe dane wynikają z przedłożonych dokumentów. Należy w tym miejscu przypomnieć, że istotą ewidencji nie jest tworzenie nowych stanów prawnych ale ewidencjonowanie, rejestrowanie stanów wynikających z przedłożonych organom rejestrowym
Stawka podatku określona w art. 7 ust. 5 u.p.c.c. może mieć zastosowanie, gdy spełnione są kumulatywnie następujące przesłanki: podatnik w warunkach określonych w tym przepisie powołuje się na dokonanie czynności cywilnoprawnej, a jednocześnie nie zapłacił należnego podatku od czynności, na którą się powołuje. Jeżeli w momencie powołania się podatnika na określoną w tym przepisie czynność cywilnoprawną
Uchybieniem mogącym mieć wpływ na wynik sprawy będzie sporządzenie ogólnikowego uzasadnienia, takie bowiem uniemożliwia stronie ocenę i kontrolę toku rozumowania sądu, pozbawiając ją możliwości polemizowania z dokonaną oceną stanu faktycznego i prawnego sprawy. Dzieje się tak wówczas, gdy nie ma możliwości jednoznacznej rekonstrukcji podstawy rozstrzygnięcia.
Dokonywane zmiany przepisu prawa nie zawsze stanowią zmianę o charakterze prawotwórczym, normatywnym, wprowadzenie przez normodawcę nowelizacji danego przepisu prawa może mieć bowiem charakter jedynie redakcyjny i porządkujący.
Do zgłoszenia zmiany sposobu użytkowania obiektu legitymowany jest podmiot, który posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, a więc taki tytuł prawny, jaki jest wymagany przy uzyskiwaniu pozwolenia na budowę.
1. Skutki ekonomiczne nieuzyskania przez pracodawcę kalkulowanych korzyści z realizacji kontraktu na wykonanie zagranicznych prac budowlanych obciążają pracodawcę i nie mogą być przerzucane na pracowników. Pracownik nie ponosi bowiem ryzyka związanego z działalnością zakładu (art. 117 § 2 k.p.), gdyż ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej obciąża pracodawcę. Stąd też, uznanie przez inwestora
Art. 19 zdanie 1 Dyrektywy 112 VAT oraz art. 6 pkt 1 i art. 91 ust. 9 ustawy o VAT przesądzają o tym, że nabywca przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jeżeli kontynuuje prowadzenie nabytego przedsiębiorstwa lub jego części a nie dokonuje jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów, jest traktowany jako następca prawny zbywcy dla celów podatku VAT.
Sam fakt wiedzy uprawnionego - w chwili dokonywania zgłoszenia do rejestracji spornego znaku towarowego w Polsce - o używaniu przez wnoszącego sprzeciw identycznego oznaczenia zarejestrowanego przez niego jako znaku towarowego za granicą - nie jest sam w sobie okolicznością wystarczającą dla wykazania złej wiary dokonującego takie zgłoszenie.