Handlujący musi udowodnić, że ma prawo do szczególnej procedury opodatkowania. W przeciwnym razie płaci daninę według zasad ogólnych.

Współdziałanie w celu realizacji przedsięwzięcia nie jest wzajemnym świadczeniem usług. Dlatego współpracujące ze sobą firmy nie muszą wystawiać faktur i płacić podatku od wzajemnych rozliczeń.

Powaga rzeczy osądzonej nie obowiązuje, jeśli w kolejnym procesie dotyczącym tej samej sprawy powód powołuje się na inną podstawę prawną.

Art. 272 § 1 P.p.s.a. stanowi podstawę wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego w każdym przypadku, gdy orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania z Konstytucją, umową międzynarodową lub ustawą, obejmuje akt normatywny, jaki stosował lub powinien zastosować sąd administracyjny lub organ administracji publicznej w danej sprawie.

Art. 272 § 1 P.p.s.a. stanowi podstawę wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego w każdym przypadku, gdy orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania z Konstytucją, umową międzynarodową lub ustawą, obejmuje akt normatywny, jaki stosował lub powinien zastosować sąd administracyjny lub organ administracji publicznej w danej sprawie.

Wierzyciel jest związany wyborem dłużnika, którego wola co do zaliczenia spełnionego przez niego świadczenia na poczet określonego długu może być wyrażona w dowolny sposób, a interpretacja jego woli podlega zasadom określonym w art. 65 § 1 k.c. O zamiarze dłużnika może też świadczyć wysokość spełnionego świadczenia, która również pozwala domniemywać, że zamiarem dłużnika było zaspokojenie tego długu