Zasada dwuinstancyjności postępowania podatkowego polega na tym, że każda sprawa rozpoznana i rozstrzygnięta przez organ pierwszej instancji może być w wyniku odwołania rozpoznana i rozstrzygnięta przez organ drugiej instancji. Dwukrotne rozpoznanie oznacza obowiązek przeprowadzenia dwukrotnie postępowania wyjaśniającego, gdyż przedmiotem postępowania odwoławczego nie jest weryfikacja decyzji organu
Zasada dwuinstancyjności postępowania podatkowego polega na tym, że każda sprawa rozpoznana i rozstrzygnięta przez organ pierwszej instancji może być w wyniku odwołania rozpoznana i rozstrzygnięta przez organ drugiej instancji. Dwukrotne rozpoznanie oznacza obowiązek przeprowadzenia dwukrotnie postępowania wyjaśniającego, gdyż przedmiotem postępowania odwoławczego nie jest weryfikacja decyzji organu
Organ przy ocenie materiału dowodowego powinien kierować się wiedzą i doświadczeniem życiowym. Rozumowanie, w wyniku którego organ ustala istnienie okoliczności faktycznych, powinno być zgodne z zasadami logiki. Dokonując oceny materiału dowodowego organ podatkowy obowiązany jest rozpatrzyć nie tylko poszczególne dowody z osobna, ale wszystkie dowody we wzajemnej łączności. Organ podatkowy może określonym
Zasada dwuinstancyjności postępowania podatkowego polega na tym, że każda sprawa rozpoznana i rozstrzygnięta przez organ pierwszej instancji może być w wyniku odwołania rozpoznana i rozstrzygnięta przez organ drugiej instancji. Dwukrotne rozpoznanie oznacza obowiązek przeprowadzenia dwukrotnie postępowania wyjaśniającego, gdyż przedmiotem postępowania odwoławczego nie jest weryfikacja decyzji organu
Zasada dwuinstancyjności postępowania podatkowego polega na tym, że każda sprawa rozpoznana i rozstrzygnięta przez organ pierwszej instancji może być w wyniku odwołania rozpoznana i rozstrzygnięta przez organ drugiej instancji. Dwukrotne rozpoznanie oznacza obowiązek przeprowadzenia dwukrotnie postępowania wyjaśniającego, gdyż przedmiotem postępowania odwoławczego nie jest weryfikacja decyzji organu
Nie można skutecznie mówić o naruszeniu art. 87 ust. 2 ustawy o VAT – a zwłaszcza o naruszeniu w stopniu rażącym – w sytuacji, w której organ podatkowy, mając uzasadnione wątpliwości co do zasadności zwrotu podatku wydaje w postanowienie o przedłużeniu terminu zwrotu podatku i kontynuuje czynności sprawdzające w celu "ustalenie stanu faktycznego w zakresie niezbędnym do stwierdzenia zgodności z przedstawionymi
W sytuacji, gdy formuła uzasadnienia prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego orzekającego w sprawie po raz pierwszy wyraźnie określa zakres, w jakim skarga zostaje uwzględniona i w zakres ten niewątpliwie nie wchodzi problem obliczania jednostkowego kosztu uzyskania przychodu ze sprzedaży poszczególnych działek z pominięciem obszaru przeznaczonego na drogi, kwestię tę należy uznać
Art. 272 § 1 P.p.s.a. stanowi podstawę wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego w każdym przypadku, gdy orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania z Konstytucją, umową międzynarodową lub ustawą, obejmuje akt normatywny, jaki stosował lub powinien zastosować sąd administracyjny lub organ administracji publicznej w danej sprawie.
Możliwe jest zastosowanie art. 155 k.p.a. do decyzji administracyjnych częściowo wykonanych, pozwalając na ich zmianę w zakresie obowiązków nałożonych w pierwotnej decyzji, o ile przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony oraz nie sprzeciwiają się temu przepisy szczególne.
Art. 17 ust.1 ustawy o KRS konstytuuje zasadę domniemania prawdziwości danych wpisanych do rejestru. Jest ona wiążąca zarówno w stosunkach pomiędzy podmiotem podlegającym wpisowi do rejestru a osobami trzecimi, jak i pomiędzy osobami trzecimi dokonującymi między sobą czynności na podstawie danych bez udziału podmiotu podlegającego wpisowi do rejestru.
Na tle przepisów prawa podatkowego oraz obowiązków i uprawnień z nich wynikających, zastosowanie konstytucyjnej zasady jest równoznaczne z egzekwowaniem tych obowiązków i respektowaniem uprawnień w sposób jednolity w stosunku do wszystkich ich adresatów. Odstąpienie od wymagań nałożonych na podatnika przez przepisy prawa musi zatem nastąpić tylko w sytuacjach szczególnych. Konsekwencją tego są obwarowania