Zawarty w art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p., zwrot normatywny "do przychodów nie zalicza się" odnosi się do przychodów w rozumieniu art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p., który stanowi w istotnym dla sprawy zakresie, że dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Przepis art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p. określone w nim przychody wyłącza z przychodów, określonych

Przychody akcjonariusza w SKA zaliczyć należy do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt. 3 u.p.d.o.f., tj. z działalności gospodarczej. Przychodem (dochodem) tym zaś jest dla akcjonariusza dywidenda, a chwilą jego uzyskania wyznaczającą tak obowiązek dokonania zapłaty zaliczki w trybie art. 44 ust. 1 pkt. 1 u.p.d.o.f., jak i w konsekwencji rozliczenia za dany rok podatkowy jest stosownie do przepisu

Wykładnia art. 7 ust. 1 Dyrektywy Nr 69/335/EWG prowadził do wniosku, że wobec braku postanowień wprowadzających odstępstwa w akcie przystąpienia Polski do Wspólnoty lub w innym akcie prawa wspólnotowego, przewidziane w nim obowiązkowe zwolnienie dotyczyło wszystkich czynności objętych zakresem zastosowania tej Dyrektywy, które w dniu 1 lipca 1984 r. były w Polsce, na gruncie obowiązującego na ten

Treść art. 150 § 1 - 2 O.p., oderwana od systemu prawa i funkcji, nie daje wystarczającej podstawy do wykładni rozważanej instytucji doręczenia zastępczego, spełniającej kryterium legalności. Wskazane ważne względy przemawiają za zasadnością poszerzenie wykładni językowej przez odwołanie się do kontekstu systemowego i funkcjonalnego.

Z mocy art. 149 p.p.s.a. sąd administracyjny rozpoznający skargę na bezczynne prowadzenie postępowania przez organy obciąża obowiązek oceny, czy postępowanie administracyjne w danej sprawie dotknięte jest przewlekłością, a więc czy organ administracji publicznej prowadzi lub prowadził postępowanie administracyjne przewlekle. A zatem, jeśli postępowanie administracyjne jest w toku sąd ocenia, czy postępowanie

Zarówno z przepisów Ordynacji podatkowej, jak i u.p.d.o.f. nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych. To podatnik jest zobowiązany posiadać, względnie wskazać przekonywujące dowody pozwalające na ustalenia świadczące tak o wysokości

A zatem, dla skutecznego dokonania zawiadomienia o zakończeniu budowy obiektu budowlanego lub złożenia wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie - przy spełnieniu przesłanek ustanowionych w przepisach ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) - przy istnieniu wielości podmiotów po stronie inwestora - wystarczające jest dokonanie czynności określonej

Decyzja organu odwoławczego wydana na podstawie art. 233 § 1 pkt. 1 Ordynacji podatkowej, mocą której utrzymano w mocy decyzję organu I instancji określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od środków transportowych w wysokości wynikającej z deklaracji, pomimo niebudzącej wątpliwości treści art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej, którego interpretacja w zasadzie nie wymaga sięgania po inne metody wykładni

Właściwie implementowanie przepisu art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy powinno polegać na uzależnieniu zwolnienia m.in. usług kształcenia i przekwalifikowania zawodowego od świadczenia takich usług przez podmioty, których cele uznane są przez dane państwo członkowskie za podobne do celów podmiotów prawa publicznego, a nie od uregulowania kwestii prowadzenia takich szkoleń w odrębnych przepisach – co w

Faktura VAT otrzymana przez podatnika od innego podmiotu daje prawo do odliczenia podatku gdy: 1) są spełnione materialne przesłanki do odliczenia, tzn. czynność udokumentowana fakturą została przez dostawcę (usługodawcę) faktycznie wykonana i wykorzystana przez podatnika (odbiorcę faktury) do realizacji czynności opodatkowanej, 2)podatek z tej faktury został przez odbiorcę faktury zapłacony jej wystawcy

Ryzyko związane z błędnym prowadzeniem ksiąg podatkowych i koniecznością oszacowania podstawy opodatkowania obciąża podatnika – z samej istoty oszacowania wynika bowiem, że przyjęte dane są jedynie zbliżone do rzeczywistych. To podatnik ponosi negatywne konsekwencje zaniedbań w ewidencjonowaniu zdarzeń gospodarczych.