W sytuacji gdy okazuje się, że wielkość podatku naliczonego do przeniesienia powinna ulec zmniejszeniu w porównaniu z wielkością wykazaną w deklaracji, określenie w decyzji prawidłowej kwoty różnicy podatku stanowiącej za kontrolowany okres rozliczeniowy tzw. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym (mniejszej od zadeklarowanej) nie narusza zarówno art. 21 § 3a O.p., jak i art. 99 ust. 12 ustawy o

Jeśli okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące (art. 239b § 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), to spełnienie przesłanki z § 2 tego przepisu polega na uprawdopodobnieniu, że zachodzą takie okoliczności faktyczne, które potwierdzają, że z tego właśnie powodu zobowiązanie podatkowe z decyzji

W sytuacji, gdy okazuje się, że wielkość podatku naliczonego do przeniesienia powinna ulec zmianie w porównaniu z wielkością wykazaną w deklaracji, określenie w decyzji, w miejsce kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, prawidłowej kwoty zobowiązania podatkowego nie narusza zarówno art. 21 § 3 O.p., ani tym bardziej art. 21 § 3a O.p. wskazanego w skardze kasacyjnej, jak i art. 99 ust. 12 ustawy

Na podstawie art. 169 § 1 O.p.. w związku z art. 14h O.p. podatkowy organ interpretacyjny może i powinien wezwać zainteresowanego do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego dochodzonej interpretacji, czyli doprowadzenia do stanu wymaganego przez art. 14b § 3 O. p., w którym możliwe będzie w ogóle wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, nie zaś wydanie interpretacji zawierającej określoną

1. Ani przepisy podatkowe ani przepisy ustawy o ZFŚS nie ograniczają górnej granicy wysokości odpisów, jakich mogą dokonywać podatnicy na ten fundusz. Ograniczenie dotyczy jedynie wysokości odpisu, jaki może być uznany za koszt uzyskania przychodu do celów podatkowych. Dlatego też fakt wcześniejszego przekazywania odpisów na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych w wysokości wyższej niż dozwolone zaliczenie