Skargę kasacyjną można oprzeć również na zarzucie przepisu ustrojowego, określającego prawa i obowiązki adresatów-organów państwa, obywateli i innych podmiotów wchodzących z tymi organami w stosunki prawne.
Art. 138 § 1 pkt 3 k.p.a. nie określa przesłanek umorzenia postępowania odwoławczego. Jednakże literatura przedmiotu i orzecznictwo wskazują na konieczność każdorazowego poszukiwania konkretnej przyczyny bezprzedmiotowości postępowania, mając na względzie treść art. 105 k.p.a. Sytuacja taka ma miejsca gdy strona cofnie odwołanie (art. 137 k.p.a.) lub jeżeli organ odwoławczy w toku postępowania ustalił
Zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 22 ust. 1 i art. 24a ust. 1 u.p.d.o.f. do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego polegającego na zakupie towaru, u konkretnego sprzedawcy za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji.
Art. 141 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) może stanowić samodzielną podstawę kasacyjną (art. 174 pkt 2 tej ustawy), jeżeli uzasadnienie orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego nie zawiera stanowiska co do stanu faktycznego przyjętego za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia.
Istotą firmanctwa jest prowadzenie działalności gospodarczej w sposób zakamuflowany lub też ukrywanie rzeczywistych jej rozmiarów z wykorzystaniem do tego podstawionego podmiotu, co skutkuje uszczupleniem podatku, a nie działanie wspólnika spółki cywilnej na jej szkodę i jej pozostałych wspólników, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej ich kosztem. Firmanctwo jest postacią uchylania się od opodatkowania
Ocena, czy zachowanie pracownika uzasadniało utratę zaufania pracodawcy i w konsekwencji mogło stać się uzasadnioną przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę w aspekcie art. 45 k.p., wymaga obiektywnej i rzeczowej analizy wyjaśnień pracownika oraz osoby reprezentującej pracodawcę.
1. Przewidziany w art. 13 ust. 1 ustawy antykryzysowej okres 24 miesięcy należy liczyć od daty wejścia w życie nowych regulacji, nie podlega zaś wliczeniu do tego limitu czasowego okres sprzed wejścia w życie ustawy oraz po drugie - każda umowa zawarta na czas określony przed dniem wejścia w życie ustawy antykryzysowej i rozwiązująca się w terminie w niej ustalonym, przypadającym w czasie obowiązywania
1. Regulacji art. 13 ust. 1 w związku z art. 35 ust. 1 i 2 ustawy antykryzysowej odnosi się tylko do tych umów na czas określony zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy, których termin rozwiązania przypada najpóźniej z upływem 24 miesięcy od tego dnia. 2. Jeżeli już przy zawieraniu umowy pracodawca - wykorzystując swoją przewagę na rynku pracy i narzucając umowę na czas określony - nie zamierza
Przenośny pawilon handlowy, którego opodatkowania podatkiem od nieruchomości nie stanowi budowli w rozumieniu art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, nie jest także budowlą w rozumieniu art. 1a pkt 2 i art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., mieszcząc się jedynie w definicji tymczasowego obiektu budowlanego. Tym samym nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości.
Od wkładu własnego uczestnika szkolenia sfinansowanego w przynajmniej 70 proc. ze środków publicznych nie trzeba rozliczać VAT.
Działanie zagrażające lub godzące w uczucia religijne jako element swobody sumienia musi być wymierzone bezpośrednio przeciwko osobie ubiegającej się o udzielenie jej ochrony. Dla ustalenia naruszenia dobra osobistego jako dobra indywidualnego, nierozerwalnie związanego z konkretną osobą, konieczne jest bowiem stwierdzenie bezprawnego zachowania się podmiotu dobro to naruszającego, dającego się zindywidualizować
Sąd krajowy, do którego należy w ramach jego kompetencji stosowanie przepisów prawa Unii, zobowiązany jest zapewnić pełną skuteczność tych norm, w razie konieczności z własnej inicjatywy nie stosując wszelkich sprzecznych z nimi przepisów prawa krajowego bez potrzeby zwracania się o ich uprzednie usunięcie w drodze ustawodawczej lub w ramach innej procedury konstytucyjnej.