Przepis art. 116 § 1 ord. pod. wskazuje na pozytywne i negatywne przesłanki warunkujące wydanie decyzji w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu. Do tych pierwszych zaliczyć należy okoliczność, że dana osoba pełniła obowiązki członka zarządu spółki w okresie, w którym powstała zaległość podatkowa oraz konieczność stwierdzenia bezskuteczności egzekucji prowadzonej do majątku spółki. Przesłankami

Przepis art. 116 § 1 O.p. wskazuje na pozytywne i negatywne przesłanki warunkujące wydanie decyzji w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu. Do tych pierwszych zaliczyć należy okoliczność, że dana osoba pełniła obowiązki członka zarządu spółki w okresie, w którym powstała zaległość podatkowa oraz konieczność stwierdzenia bezskuteczności egzekucji prowadzonej do majątku spółki. Przesłankami negatywnymi

Kryterium decydującym o zakwalifikowaniu danej nieruchomości do kategorii budynków mieszkalnych jest przeznaczenie danego budynku na cele mieszkalne. Skoro bowiem ustawodawca rozdzielił przedmiot opodatkowania wskazując na sposób wykorzystania budynku lub jego części, to określeniu sposobu wykorzystania budynku lub jego części należy nadać jurydyczne znaczenie.

Garaż (lokal) stanowiący odrębną własność podlega innemu (wyższemu) opodatkowaniu, niż garaż będący przynależnością lokalu mieszkalnego, przemawiają także względy wykładni celowościowej. W praktyce zdarza się, że właścicielami lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość w postaci garażu są osoby fizyczne, które nie są właścicielami samodzielnych lokali IIFSK 2520/11mieszkalnych znajdujących się w budynku

W rozpatrywanej sprawie transformatory zostały posadowione na słupach oraz fundamentach co oznacza, że urządzenia te bez uszczerbku dla budowli można wymieniać na inne, zamieniać, zmieniać ich parametry techniczne, wymontowywać i zastępować innymi urządzeniami bez zmiany całości użytkowej budowli, która pozostaje ta sama. W konsekwencji to słupy oraz fundamenty stanowiące podstawę dla transformatorów

Z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, iż z odpłatną dostawą zrównane są również przekazania towarów na cele nie związane z przedsiębiorstwem podatnika w tym na cele osobiste pracownika i osób wymienionych w tym przepisie. Osobom wskazanym wyżej nie służy potrzebom przedsiębiorstwa, a służy zaspokojeniu potrzeb własnych tych osób. Nie można bowiem uznać, by miało ono jakikolwiek wpływ

Ten sam organ orzekając w trybie odwoławczym nie może przekazać sobie samemu sprawy do ponownego rozpoznania, gdyż przekazać można sprawę tylko innemu organowi. Nie można przekazać sobie sprawy, którą się ten organ zajmuje i którą ma obowiązek rozstrzygnąć decyzją i to co do jej istoty (art. 207 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej). Przekazanie sprawy sobie samemu w trybie art. 233 § 2 w zw. z art. 221 Ordynacji

W postępowaniu wszczętym powództwem przewidzianym w art. 127 ust. 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (jedn. tekst: Dz.U. z 2012 r., poz. 1112) sąd - na podstawie art. 58 § 1 k.c. - ocenia ważność czynności dłużnika i wierzyciela, w wyniku której dług stał się wymagalny; jeżeli czynność ta była nieważna, spłacony dług nie był długiem wymagalnym.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 czerwca 2005 r. wykładnia art. 7 ust. 2 i 3 U.p.t.u., pozwalająca w zgodzie z art. 5 ust. 6 VI Dyrektywy (art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE) na opodatkowanie przekazywanych towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, musi zostać uznana za niedopuszczalną wykładnię contra legem, a wobec tego przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących

Nie można udzielić ochrony prawnej, jeżeli wykracza to poza żądanie stron.

Z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, iż z odpłatną dostawą zrównane są również przekazania towarów na cele nie związane z przedsiębiorstwem podatnika w tym na cele osobiste pracownika i osób wymienionych w tym przepisie. Przekazanie deputatu węglowego osobom wskazanym wyżej nie służy potrzebom przedsiębiorstwa, a służy zaspokojeniu potrzeb własnych tych osób. Nie można bowiem uznać

Art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d) u.p.o.l. w żaden sposób nie uzależnia przyznania preferencyjnej stawki podatku od nieruchomości od rodzaju zakładu, który udziela świadczeń zdrowotnych.

Wynikający z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej obowiązek wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego wyklucza możliwość stwierdzenia we wniosku, że być może pewne elementy stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego wskazanego we wniosku wystąpią lub też nie wystąpią. W sytuacji, gdy wnioskodawca stwierdzi, że nie wie, czy w stanie faktycznym wystąpi jeden z jego elementów wskazanych we wniosku

Art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d) u.p.o.l. w żaden sposób nie uzależnia przyznania preferencyjnej stawki podatku od nieruchomości od rodzaju zakładu, który udziela świadczeń zdrowotnych.