Orzeczenia
Wykonanie nieostatecznej decyzji, której nie nadano rygoru natychmiastowej wykonalności, możliwe jest tylko w drodze dobrowolnego jej wykonania przez podatnika. Wszelkie natomiast działania organów podatkowych, których efektem będzie zaspokojenie wierzyciela publiczno - prawnego na podstawie nieostatecznej decyzji należy uznać za niezgodne z art. 239a O.p.
Nie jest zasadny pogląd, że nie jest możliwe złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty i deklaracji korygującej w sytuacji, gdy organ udzielający pomocy nie wyda beneficjentowi zaświadczenia o pomocy de minimis. Trzeba zaakcentować, że nie można postawić znaku równości pomiędzy postępowaniem dotyczącym wydawania zaświadczeń, a postępowaniem podatkowym. Postępowanie te są odrębne, a każde z nich rządzi
Tylko gdy podmiot gospodarczy podjął wszelkie działania, jakich można od niego w sposób uzasadniony oczekiwać, w celu upewnienia się, że transakcje, w których uczestniczy nie wiążą się z przestępstwem, czy to w zakresie podatku VAT, czy w innej dziedzinie, może on domniemywać legalności tych transakcji bez ryzyka utraty prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT.
Błędny jest pogląd, zgodnie z którym stosownie do art. 83 ust. 7 pkt 1 ustawy o VAT stawka podatkowa w wysokości 0% może być zastosowana do towarów poddanych procedurze uszlachetniania czynnego dopiero wtedy, gdy towary te zostaną wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej.
Obowiązek zwięzłego przedstawienia stanu sprawy, o którym mowa w art. 141 § 4 p.p.s.a., obejmuje nie tylko przytoczenie ustaleń faktycznych dokonanych przez organ administracji publicznej, ale także ich ocenę przez Sąd pod względem zgodności z prawem. Nie wystarczy ograniczyć się do stwierdzenia, co ustalił sąd, lecz niezbędne jest wskazanie, które ustalenia zostały przyjęte przez sąd pierwszej instancji
Jaz wodny, wybudowany na podstawie pozwolenia wodno-prawnego na dnie rzeki przez użytkownika wieczystego gruntu, pozostaje własnością tego użytkownika także w razie zrzeczenia się przez niego prawa wieczystego użytkowania.
Przyznanie prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie faktury nie dokumentującej transakcji rzeczywistej, tj. zgodnej pod względem podmiotowym i przedmiotowym z tą odzwierciedloną na fakturze, np. nabycia przez odbiorcę faktury od jej wystawcy paliwa wskazanego w fakturze w podanej w niej ilości, byłoby nie do pogodzenia z elementarnymi zasadami mechanizmu rozliczeń funkcjonującego w podatku
1) uchylił zaskarżony wyrok w części zmieniającej wyrok Sądu Okręgowego w P. z dnia 22 marca 2011 r., sygn. akt I C 341/10, oraz orzekającej o kosztach postępowania apelacyjnego i w tym zakresie przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu w R. do ponownego rozpoznania, 2) oddalił skargę kasacyjną pozwanego, 3) pozostawił Sądowi Apelacyjnemu w R. rozstrzygnięcie o całości kosztów postępowania kasacyjnego.